Wonderpaard: Sjaakie

9 augustus 2015, 00:00 Nieuws “Bianca begon met rijden op een manege, maar werd na een aantal jaar smoorverliefd op Meine, een Fries die bij ons beter bekend is onder de naam Sjaakie. Sjaakie is geen normale Fries, hij is heel groot en nogal vlug. Bianca was helemaal niet stoer met Sjaak, als ze naar de longeercirkel wilde om hem te longeren moest er altijd iemand meelopen want ‘hij keek zo eng’.
Op een dag kreeg Sjaakie koliek en Bianca belde de dierenarts. Hij bekeek Sjaak en spoelde hem met paraffine, het moest wel goed komen. Bianca bleef de hele dag op stal en toen het nog niet beter ging belde ze de dierenarts weer. Deze gaf aan dat er niets bijzonders was en dat Bianca eigenlijk niet had hoeven bellen. Sjaakie was ‘s avonds echter nog steeds niet de oude en we besloten hem naar de kliniek te brengen. Daar bleek dat Sjaakie helemaal geen koliekaanval had gehad, maar dat er iets vreemds met zijn hart aan de hand was. Hij bleef ongeveer een week in de kliniek om vervolgens door te worden verwezen naar de Universitair Diergeneeskundig Centrum in Utrecht, omdat het een te specialistisch probleem was.
In Utrecht bleek het heel erg slecht met Sjaak te gaan, zijn hartslag was veel te hoog en hij kreeg dan ook de bemerking ‘Pas op, kan omvallen’, op zijn box. Er werden allerlei onderzoeken gedaan en het zag er slecht uit. Samen met Bianca ging ik elke dag naar Utrecht, ze wilde niet alleen want dat vond ze te zwaar. Met Sjaakie ging het steeds slechter, zijn hartslag ging van heel hoog naar normaal en weer terug naar torenhoog.
Gelukkig kwamen ze er na een tijd achter wat Sjaak had: een bacterie op de hartklep waardoor deze zeer slecht tot niet functioneerde. Dag in, dag uit gingen we naar hem toe en verwenden we hem met wortels en snoepjes. We huilden wat af. Humoristisch en uniek als Bianca is, was ze al gauw dikke maatjes met de meeste artsen en co-assistenten. Ze kwamen vaak een praatje met haar maken.
Tot de dag kwam dat het erop of eronder was. Sjaakie kreeg nieuwe, loodzware medicijnen. Als deze zouden aanslaan was er kans op genezing, maar als het niet aansloeg dan zou hij vermoedelijk de volgende dag niet halen. We besloten een plukje manen van Sjaakie af te knippen, als aandenken. Bianca lukte het niet omdat ze te emotioneel was, dus bood ik het aan voor haar te doen. Maar ook ik was niet in staat om dit te doen, dus de dierverzorger nam de schaar van me over en knipte zo een halve meter van Sjaaks mooie Friese behang! In de hoop dat Bianca dat niet gezien had verstopte ik het snel achter mijn rug.
Later hebben we erom gelachen, want na drie maanden op de Universiteitskliniek knapte Sjaakie wonder boven wonder op. Hij mocht mee naar huis, maar onder voorwaarde dat Bianca elke dag naar Utrecht reed om zijn medicijnen te halen. Sjaakie ging de wei op, Bianca zocht hem elke dag op. Na een jaar mocht hij terug naar stal, waar hij vandaag de dag - ongeveer vier jaar later - nog dagelijks aan het werk is als kerngezonde, hete racefries.
Veel mensen hebben Bianca veroordeeld, omdat ze zoveel tijd en geld stak in een Fries en dan ook nog eens een recreatiefries, die meer knuffelpaard was dan dat hij werkte. Maar Sjaak kreeg een tweede kans. Bianca is inmiddels heel dapper en gaat zelfs alleen met Sjaakie naar het bos, soms is ze nog onzeker en vraagt ze de hele wereld om advies, maar volgens mij weet ze als geen ander wat goed voor haar Sjaakie is.”

Heb jij ook een wonderpaard? Stuur een mailtje naar bit@eisma.nl en wie weet staat jouw paard binnenkort in deze rubriek!