Mijn paardendroom in… Ekshärad, Zweden

13 oktober 2015, 00:00 Nieuws

In april vertrok Gjilke Kerkhof voor twee maanden naar een westernranch in Zweden, maar inmiddels zit ze er zes maanden en blijft ze nog een jaar. “Ik begeleid verschillende buitenritten, train de paarden en doe alles wat er verder op een ranch gedaan moet worden.”

Gjilke kende Zweden al van haar vakanties met haar ouders. Op één van die vakanties reed ze mee in een buitenrit op de Sun Dance Ranch. De ranch had haar interesse en dus bleef ze de eigenaresse van de ranch volgen op Facebook. Op precies het juiste moment, Gjilke was net gestopt met haar opleiding en toe aan een avontuur, verscheen er een oproepje op de Facebookpagina: Anita, de eigenaresse, zocht nog helpende handen voor een periode van twee maanden. “Ik wilde al een tijdje naar het buitenland. Dus toen deze kans kwam, pakte ik ‘m met beide handen aan. Mijn vader zei: ‘Moet je doen, zo’n kans krijg je nooit meer!’ en dus bracht hij me naar Zweden.”

Tot het einde van het seizoen

Het werken op de ranch beviel Gjilke zo goed dat ze langer bleef. “In mei belde ik mijn ouders op en vertelde ik dat ik het hele seizoen mocht blijven. Het werd oktober, november en toen vroeg Anita mij om ook de winter te blijven. Uiteindelijk hebben we zelfs in overleg besloten dat ik nog tot en met het einde van seizoen 2016 blijf.” Gjilke vult haar dagen met vrijwel alles wat er op een ranch gedaan moet worden. “Ik doe letterlijk alles: van paarden trainen tot de paddock uitmesten, maar ook vakantiehuisjes schoonmaken en meehelpen in de saloon.” Sun Dance Ranch is een westernranch die buitenritten en vakanties organiseert. “In de saloon kunnen onze gasten eten en er is ook een souvenirshop waar we onder andere tassen en hoeden verkopen. De gasten slapen in stuga’s, dat zijn Zweedse vakantiehuisjes. We hebben zo’n achttien hectare grond, waarvan negen hectare bos is. We kunnen dus rijden ook op eigen terrein.” Toeristen kunnen op de ranch meerijden in zowel stapritten voor beginners als complete dagritten voor de gevorderden. “Van te voren krijgt iedereen een westernlesje in de bak, zodat ze weten hoe we hier rijden.”

Bitloos

Sowieso let de ranch erg op het welzijn van de paarden. “Alle paarden staan dag en nacht in de kudde in de wei of op een ruime paddock met schuilstal. We rijden alle paarden bitloos, want toeristen kunnen soms ruw in de mond zijn. Sommige paarden reageren daar heel fel op.” De paarden van de ranch zijn van alle leeftijden en hebben allemaal een andere geschiedenis. “Eén van onze paarden is een draver geweest en heeft zelfs een baanrecord op zijn naam staan.”

Western

[caption id=”attachment_48816” align=”alignright” width=”200”] door Joline Delfos[/caption]

Het westernrijden past goed bij Gjilke: “Ik rijd sinds mijn zevende paard, maar op een gegeven moment trok het dressuurrijden me niet meer. Ik heb voor mijn pony een westernzadel gekocht en het mezelf aangeleerd. Hoewel het in de wedstrijdsport soms niet uitmaakt, vind ik dat western wat vrijer is dan dressuur. Dressuur zou natuurlijk ook vrij moeten zijn, maar zo voelt het niet. En het westernsfeertje trekt me meer, ik denk dan altijd aan Amerika, de cowboys en de indianen.” Niet alleen het rijden, ook het leven in Zweden is een stuk relaxter. “De rust en natuur die hier vanzelfsprekend is, is in Nederland ver te zoeken. De natuur is hier belachelijk mooi. Zo stond ik laatst op een berg en kon ik kilometers ver kijken. Ik dacht: dit is het.”

Happy

De toekomst ligt wat Gjilke beterft nog open. “Volgend jaar is het wel de bedoeling dat ik terugga naar Nederland, maar uiteindelijk is mijn intentie wel om in Zweden te gaan wonen. Ik moet vooral eerst kijken wat bij mij past, en wellicht dat ik dan nog een opleiding ga volgen. Misschien in Zweden? Iets met dieren? Met toeristen of juist niet? Ik weet het niet. Zoals het nu gaat, gaat het goed. Als ik happy ben, dan is het prima voor mij.”