Mijn paardendroom in... Sint Willibrordus, Curaçao

1 december 2015, 00:00 Nieuws
Mijn paard had ik net in laten slapen, toen mijn vriendin en haar moeder, die al in Curaçao woonden, mij een berichtje stuurden. ‘Wil je in de in de paarden werken’, vroegen ze. Er was een vacature en ik heb direct gesolliciteerd. Dat is allemaal vrij snel gelopen.” Sinds juni dit jaar werkt  Jo-Ann dus op een manege in Sint Willibrordus, een dorp in het midden van Curaçao. “Ik wilde altijd al een keer in het buitenland werken, maar het kwam er nooit van omdat ik mijn eigen paard had. Nu hij overleden was, hield niets me tegen dus ik ging ervoor.”

Lessen en buitenritten

Jo-Ann begeleidt buitenritten met toeristen door het landschap van Curaçao. Daarnaast geeft ze ook  lessen aan de lokale bevolking. “Vanwege het warme klimaat hangt het er heel erg vanaf wanneer we wat met de paarden doen. In de ochtend geven we òf les òf we doen een rit. Soms doen we twee ritten. Op het heetste moment van de dag rijden we niet. In de namiddag, zo rond half vier, geven we dan weer een les of we doen twee buitenritten, zodat de paarden en ruiters niet oververmoeid raken.” Jo-Ann geeft lessen aan zowel kinderen als volwassenen. Ze had zelf al ervaring met het lesgeven. In Deurne deed ze een instructeursopleiding en daarna werkte ze op spring- en handelsstallen waar ze veel met jonge paarden reed. Die ervaring komt haar dus nu zeker goed van pas.

Gemoedelijk

“De sfeer is hier heel gemoedelijk. Ouders helpen tijdens de lessen van hun kinderen en helpen ook vaak bij het organiseren van activiteiten zoals ponykampen en wedstrijden. De eerste wedstrijd die we organiseerden zat binnen een dag vol. Iedereen was onwijs enthousiast en wilde ook meehelpen.” De gezelligheid werkt aanstekelijk, waardoor iedereen graag de handen uit de mouwen steekt.” Zelf begint Jo-Ann op werkdagen zo rond half acht in de ochtend. Ze geeft dan les en begeleidt eventueel nog een buitenrit. “Na het rijden verzorgen we de paarden en het materiaal. We spuiten ze af, poetsen het tuig of wassen de dekjes. Het onderhoud van de spullen is erg belangrijk want de lucht is hier vochtig en zout.” Tussen 12:00 en 15:00 heeft Jo-Ann pauze, waarin ze foto’s van de manege op Facebook zet, mails beantwoordt en contacten met klanten legt. “’s Middags is er ruimte voor een privéles en daarna heb ik een tienergroep. Zij mogen dan oefeningen met balkjes doen of een sprongetje wagen. Die les is echt mijn ding, ik vind het leuk om de jonge meiden springles te geven.”

Klimaat

Er staan zo’n zeven paarden op de manege voor de lessen en de ritten. Daarnaast staan er nog acht paarden in pension.  “De paarden staan op de paddock of in de in behoorlijk chique stallen, die net gebouwd zijn. In 2013 zijn ze begonnen met de bouw en zo wordt de manege langzaam uitgebreid” Aan voer komen op het eiland blijkt niet erg lastig. “Alleen rond de kerstperiode moet je het inplannen. Er zijn hier op het eiland maar een beperkt aantal onderstellen voor de containers, dus die worden soms opgespaard waardoor het voer hier niet op tijd is. Maar wij bestellen dan eerder al wat meer zodat we niet zonder zitten.” Het klimaat heeft wel impact op het leven op Curaçao: “Je kán hier gewoon niet hard werken en dat is verweven in de hele mentaliteit hier. Je moet het echt rustig aan doen en daar loop ik zelf ook tegenaan. De zon breekt je op en je hebt hier echt een hoed nodig omdat je anders de hele dag vol in de zon staat. Het wordt hier nu winter en dat is een heel mooi seizoen. Het gras wordt weer groen en de lucht is prachtig blauw.”

Besef

Omdat Jo-Ann vrij plots vertrokken is naar het warme eiland, is de verwerking ervan pas achteraf gekomen. “Omdat ik zo vlug ben vertrokken, is het besef pas hier in Curaçao gekomen. Ik mis Nederland en ik moet erg wennen aan de hitte. Maar ik heb het hier ook naar mijn zin. Ik vind het mooi om hier met de paarden te werken en mee te maken hoe iedereen samenwerkt.”

Leef jij ook je paardendroom in het buitenland? Of kijk je terug op een bijzondere tijd? Vul dan hier het formulier in en wie weet komt jouw verhaal in deze wekelijkse rubriek! ‘Mijn paardendroom in…’ komt iedere dinsdag online.