Editorial: Beren op de bodyprotector-weg
Nieuws“Veiligheid boven alles. Geen onnodige risico’s nemen en eerder een beetje te voorzichtig. Dat typeert mij in het rijden en de omgang met mijn paard. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om zonder cap de bossen in te rijden. Ik heb zelfs veiligheidsbeugels. Die zijn een beetje flexibel, zodat je er niet zo snel met je voet doorheen schiet, mocht je vallen.” Lees hier alvast de editorial van hoofdredacteur Dorien van Dijk in Bit 255 die vanaf vrijdag in de winkel ligt!
“Voor mijn gevoel ben ik goed bezig. Totdat ik op een manege paardenmeisjes allemaal met een cap én bodyprotector aan paarden zie poetsen. Voor de duidelijkheid: ze maken geen KWPN-hengsten keuringsklaar, maar poetsen Fjorden. Mijn eerste reactie is ‘misschien slaan we nu wat door’, maar als ik er wat langer over nadenk, is het zo gek nog niet. Nog even de verantwoordelijkheden van de manege-eigenaar buiten beschouwing gelaten, zie je toch wel een hoop gestuntel bij die jonge meiden die al tuttend en kletsend een hoop paard-signalen missen.
‘Ik was het, en ik leef nog’
Ik ben er gewoonweg niet mee opgegroeid. Vroeger skiede je zonder helm en droeg je op de achterbank van een auto geen gordel. Maar tijden veranderen. Buitenrijden met je paard is vaak een uitdaging, omdat andere weggebruikers simpelweg niet snappen hoe zich te gedragen wanneer ze een paard in het verkeer tegenkomen.
Een klein halfjaar geleden verscheen er een berichtje op Facebook van een ex-collega. Ze had een nieuwsbericht gepost, waarin stond dat er een jonge vrouw met onbekend letsel in een traumahelikopter was afgevoerd, nadat ze tijdens een buitenrit van haar paard was gevallen. Als commentaar eronder schreef ze: ‘Dit keer is het geen onbekende. Ik was het, en ik leef nog’. De rillingen liepen over mijn rug. Onlangs postte ze sinds lange tijd weer een bericht. Ze had voor het eerst weer op de rug van haar paard gezeten, maar de weg naar volledig (?) herstel is nog heel lang.
Geen idee of zij een bodyprotector droeg. Of dat een bodyprotector in haar geval iets had kunnen doen. Feit is wel dat je met zo’n harnas om je lijf beter beschermd bent. Dat zou de stap naar het aanschaffen en dragen van een bodyprotector toch heel klein moeten maken?
Maar ik zie beren op de weg. Mijn jas die er niet onder of overheen past, enorme zweetpartijen bij warm weer, het Michelin-mannetje gevoel en niet te vergeten de uitstraling. Laten we nou eerlijk zijn: heel charmant zijn ze niet. En onwillekeurig denk ik altijd als ik iemand met zo’n ding buiten zie rijden dat het paard voor het eerst op buitenrit is en volledig onbetrouwbaar. Helder: er moet een knop om bij mij. Duidelijk is al dat het geen simpele aan- en uitknop is, maar een draaiknop. Na het lezen van de Bit bodyprotector-test op pagina 94 is de knop weer een stukje verder gedraaid richting de aanschaf van een veiligheidsvest. Immers, veiligheid gaat boven alles!”
Lees het artikel over bodyprotectors in Bit 255!
Bron: Bitmagazine.nl
