Editorial: 8.45 minuten schoon

16 oktober 2018, 00:00 Nieuws

“Het ultieme genot van de aanschaf van een nieuwe paardendeken duurt bij mij maximaal een minuut of tien. Eenmaal op stal met de keurig opgevouwen, gloednieuwe deken in een doorzichtige plastic tas gaat de tijd in. Voorzichtig haal ik ‘m tevoorschijn. Nu niet een deel uit je handen op de stoffige stalgang laten glippen, dat zou zonde zijn (en het genotsmomentje beperken tot 45 seconden).” Lees hier de editorial van Bit-hoofdredacteur Dorien van Dijk. Bit 260 ligt vanaf vrijdag in de winkel!

“Zorgvuldig knip ik de kaartjes van de deken. Maar natuurlijk alleen omdat ik zeker weet dat hij past, anders zou ik daar wijselijk even mee wachten (ben al enige ervaring rijker). Waterafstotend, getapete naden, easy sluiting, winddicht en veel schoudervrijheid. En dit alles in een modieuze kleur met glimmende gespen. Ik kan niet wachten tot ik mijn paard kan laten stralen met deze extra beschermende regenjas in dit herfstige weer.

Ik slaag erin om de gloednieuwe jas ongeschonden op mijn paard te leggen. Een plaatje! Maar op stal natuurlijk niet mooi genoeg voor een foto. Daar wacht ik even mee, totdat ik hem in de wei heb gezet. Halster om en daar gaan we. In mijn hoofd zet ik alvast de juiste stappen voor de perfecte ‘nieuwe regendeken foto’ op een rijtje: ‘wei in – halster af – foto maken’ of ‘wei in – halster af – wei uit – hek dicht – foto maken’. Ik besluit dat optie één de meeste kans van slagen heeft.

Het halster is echter nog niet over zijn oren of ik zie de knieën van zijn voorbenen al knikken. Zo’n nieuwe jas zit pas echt als gegoten als je er even lekker mee hebt gerold. Ik ben net te laat om een foto te maken van mijn Spaanse knapperd in zijn hagelnieuwe regendeken. Het genotsmomentje duurde dit keer precies acht minuten en 45 seconden. Jammer.

Morgen is het woord ‘nieuw’ al lang niet meer van toepassing op de nieuwe regenjas en zal de kleurstelling ‘groezelig’ zijn, net als Iluso’s eczeemdeken, vliegendeken en gevoerde deken voor heel koude dagen. Iluso onderhoudt zijn dekens door ze te voorzien van een laagje modder. Alsof het zijn tweede huid is, die af en toe lekker geschuurd moet worden.

Wanneer na enige tijd de deken echt stijf staat van het vuil en ik mijn neus er het liefst bij dichtknijp, gaat hij in een plastic zak naar de wasserette. Zij liever dan ik, denk ik dan. En heel eigenwijs knik ik altijd overtuigd ‘ja’ als de dame achter de balie vraagt of de deken geïmpregneerd moet worden. Natuurlijk! Al weet ik dat mijn paard zijn deken liever met zand impregneert. Ook de winkelhaken laat ik repareren (soms stoeien takken of een stalmaatje terug) en de losgetrokken bilkoorden moeten ook weer opnieuw worden bevestigd.

Twee weken later keer ik met een schone, veilige en waterafstotende deken naar stal terug. Ik heb mijn plicht gedaan, zoals Iluso zal doen in de eerste tien minuten dat hij zijn schone deken op heeft.”

Dorien van Dijk
Hoofdredacteur Bit