Dagboek van een dierenarts: Veulentijd

13 februari 2015, 00:00 Nieuws
“Het voorjaar is in volle gang. Dat betekent ook dat de eerste veulentjes op komst zijn en de eerste merries weer gedekt worden. Op het ki-station dat ik begeleid, Paardenkraamkliniek Huurneman, druppelen de eerste fokkers al binnen met hun merrie. Wat een heerlijk gevoel wanneer de eerste merrie weer drachtig wordt gescand. Dan is het seizoen echt begonnen. Voor een paardendierenarts met veel fokkers in de praktijk, is dit een van de drukste periodes van het jaar. Een periode waarin in vreugde en verdriet vaak dicht bij elkaar liggen. Helaas gaan niet alle geboortes probleemloos en veulens zijn kwetsbaar, dus dat brengt vaak meer diergeneeskundige zorg met zich mee.

’s Ochtends vroeg gaat mijn diensttelefoon: een Shetlander met geboorteproblemen. Hoe lang het Shetje al bezig is, is onbekend. De eigenaar trof de merrie die ochtend met weeën aan in de stal. Gelukkig staat er al een emmer water klaar en kan ik direct aan de slag. Het veulen ligt helemaal verkeerd. Na wat puzzelwerk blijkt het een dwarsligging te zijn. Vier benen en een hoofd willen allemaal tegelijk naar buiten. Ik probeer het veulen in de baarmoeder te draaien, maar tot mijn schrik voel ik darmen in mijn handen. Ik voel nog eens voorzichtig verder en er blijkt al een grote scheur in de baarmoeder te zitten. Waarschijnlijk heeft de merrie zo hard geperst om het veulen naar buiten te krijgen, dat dit een scheur in de baarmoeder veroorzaakte. Het veulen is ook al overleden. Dit is het slechtste scenario dat je je kunt bedenken. In overleg met de eigenaar besluiten we de merrie in te laten slapen. De kans dat ze dit gaat overleven is minimaal. Teleurgesteld stap ik weer in mijn auto.

Gelukkig moet ik direct weer aan de slag op de Paardenkraamkliniek, waar die ochtend ook een veulentje is geboren. Het veulen is nog nat van het vruchtwater, maar staat al zelfstandig en kijkt al nieuwsgierig rond. Het veulen is onder toezicht geboren, maar zonder hulp. Zo kan het gelukkig dus ook!

Na de geboorte is het belangrijk dat het veulen snel de eerste biest krijgt. Het geeft niet alleen de nodige energie, maar bevat ook belangrijke afweerstoffen die nu nog via de darm opgenomen kunnen worden. Dit is de belangrijkste bescherming voor het veulen in de eerste maanden van zijn leven. De veulentjes op de kraamkliniek krijgen allemaal de eerste biest met een flesje. Zo weten we zeker dat het veulentje genoeg binnenkrijgt. Vervolgens is het belangrijk dat de nageboorte er vlot en compleet afkomt. Als dit niet het geval is, kan dit leiden tot een ontsteking van de baarmoeder. Maar gelukkig komt de nageboorte er na tien minuten al af. Een geboorte uit het boekje.

Nu we zeker weten dat het goed gaat met merrie en veulen, gaan we verder met het controleren van de merries die gedekt moeten worden. Een merrie die vorig jaar niet drachtig wilde worden, komt voor de eerste drachtcontrole. Tot ieders verbazing is ze drachtig van de eerste poging. Eigenaar blij, dierenarts blij. En zo wordt het toch nog een goed einde van de dag die eerst zo slecht begon…”