Dagboek van een dierenarts: Nieuwe techniek

13 februari 2015, 00:00 Nieuws

“Na een ochtend merries controleren voor de vruchtbaarheidsbegeleiding, wacht mij nog een ander klusje op het dekstation. Of ik even naar een pony wil kijken. De merrie is net zadelmak en staat in training. Het ging tot voor kort erg goed, tot ze op zekere ochtend slingerend uit de stal kwam, alsof ze atactisch was geworden. Ze kreeg even weiderust, maar toen ze weer aan het werk moest, zat er een vreemde hapering in het achterbeen.

Nadat de pony eerst in stap en draf wordt bekeken, is duidelijk dat het probleem in het linkerachterbeen zit. De buigproeven zijn goed en nergens is een zwelling of een pijnlijk plekje in het been te vinden. Wel reageert de merrie erg pijnlijk ter hoogte van de bekkenen bilspieren. Ze lijkt ook scheef te staan in haar bekken. Hoe je de pony ook neerzet, het linkerbekkenhelft staat lager dan het rechterbekkenhelft. Waarschijnlijk heeft de pony vastgelegen in de stal. Dit is meer een klusje voor een fysiotherapeut, dus ik verwijs de pony door. Nu blijkt dat de merrie ook nog eens goed hengstig is. Tja en wanneer je als hengstige merrie op een dekstation staat, is het al snel beslist. Ook de pony moet eraan geloven. Er zit al een mooi groot ei op de eierstok en het sperma wordt direct besteld. ’s Avonds wordt de merrie geïnsemineerd. Tijdens het insemineren spant de merrie haar rug en bekken helemaal op van de schrik. Kort achter elkaar horen we het drie keer hard kraken in de rug. Gekscherend wordt gezegd: ‘Bel de fysiotherapeut maar af, waarschijnlijk staat alles nu goed!’ De volgende dag komt de fysiotherapeut toch nog langs, maar inderdaad, de pony lijkt nu al beter te bewegen en het bekken staat minder scheef. De pony krijgt voor de zekerheid een behandeling, al is waarschijnlijk tijdens de inseminatie al een groot deel van het probleem verholpen. Ik denk dat ik deze nieuwe behandelmethode maar ‘therapeutisch insemineren’ ga noemen.

Die middag komt er ook een merrie langs voor embryospoeling. Al twee keer eerder is de merrie gespoeld, zonder succes. Drie keer is scheepsrecht en deze keer spoelen we er toch een mooi embryo uit. Voor deze eigenaresse is het de eerste keer dat ze embryotransplantatie laat doen, dus iedereen wil natuurlijk het embryo onder de microscoop bewonderen. Ik maak het embryo klaar voor plaatsing. De eigenaar beschikt zelf over een draagmerrie, dus het embryo wordt direct overgezet in de draagmerrie. Het begin is er, nu volgt nog een spannende week of het embryo aanslaat.

Aan het einde van de dag komt er nog een zwangere dame met haar merrie voor drachtcontrole. Dit jaar hebben we opvallend veel combinatiezwangerschappen. Alles wordt goed gepland tegenwoordig. Dus als de merrie toch op rust moet vanwege een zwangerschap, kan ze zelf ook een veulentje ter wereld brengen. Daar is goed over nagedacht. Maar goed, dan moet het paard natuurlijk wel meewerken. Deze merrie heeft goed haar best gedaan om de plannen van haar bazin tegen te werken. Als je een paard wil insemineren, moet ze uiteraard eerst hengstig worden. We hebben werkelijk alles uit de kast gehaald om haar hengstig te krijgen. Maar ze trok gewoon haar eigen plan. Uiteindelijk reageerde ze op een simpel ouderwets trucje: het spoelen van de baarmoeder met een warme zoutoplossing. Met de eerste inseminatieronde werd ze niet drachtig, maar vervolgens werd ze wel vanzelf hengstig. Dat was al heel positief. En bij de derde poging bleek de merrie toch nog drachtig. Helemaal synchroon bevallen zal niet lukken voor dit stel, maar als alles goed gaat, kunnen ze volgend jaar wel genieten van jonge kroost op het erf.”