Wonderpaard: Barichello

26 april 2015, 00:00 Nieuws


[caption id=”attachment_37589” align=”alignright” width=”300”] Tijdens de tweede operatie[/caption]

“In de zomer van 2010 kocht ik een vierjarige ruin genaamd Barichello. Hij was op dat moment net zadelmak en de bedoeling was om in de toekomst dressuurwedstrijden met hem te gaan rijden. Ongeveer drie maanden later - we leerden elkaar net een beetje kennen - sloeg het noodlot toe. Barichello had koliek. De dierenarts werd erbij gehaald, Barichello werd onderzocht en kreeg medicijnen toegediend. Afwachten en in de gaten houden of het over gaat was het advies. Het tegenovergestelde gebeurde, in korte tijd werd Barichello alsmaar zieker en zieker… De dierenarts vertrouwde het niet, het was al laat in de avond en zo kun je de nacht niet in.

[row][five]

[panel]

‘De operatie had een slagingskans van 50 procent’

[/panel]

[/five][seven]

We hebben toen besloten naar Utrecht te gaan. Het hele proces begon weer van voor af aan. De diagnose was vermoedelijk een draaiing van de darmen en het plan was behandeling met medicijnen en te stappen in de hoop dat zijn darm weer vanzelf zou draaien. Op een echo constateerde de dierenarts echter dat de situatie plotseling kritiek was geworden. De darmwand bleek behoorlijk opgezwollen, wat duidt op afklemming. We besloten Barichello direct te laten opereren om zijn leven te redden. De operatie had een slagingskans van 50 procent. Op het moment dat ik hem overgaf aan de anesthesist begon hij oorverdovend te hinneken. ‘Hij laat je weten dat hij er voor gaat’, zei de anesthesist.

[/seven][/row]

Om 3 uur ’s nachts werd ik gebeld door de dierenarts dat de operatie was geslaagd, wat waren we opgelucht! Het was nog wel even spannend want op dat moment moest Barichello nog wel wakker worden en dat brengt ook de nodige risico’s met zich mee. De dierenarts vertelde dat ze de verdraaiing hebben kunnen verhelpen en dat er - omdat we er zo snel bij waren - gelukkig geen stuk darm moest worden verwijderd. Barichello herstelde goed van de operatie en ongeveer tien dagen later mocht hij de kliniek verlaten.

Eenmaal ‘thuis’ begint het grote revalidatieproces. Meerdere keren op een dag naar stal om met hem te stappen, hem kleine beetjes eten te geven en hem te verzorgen. Een hele intensieve periode die veel tijd en zorgen met zich meebrengt. Het blijft immers ook spannend of alles wel goed zal gaan! Iedere keer als de telefoon gaat schrik je er even van, er zal toch niks met Barichello aan de hand zijn?

Een maand na de operatie kreeg ik zo’n telefoontje, Barichello had weer koliek. De dierenarts werd er meteen weer bijgehaald en omdat ze op stal weinig konden doen aan behandelingen werd ons geadviseerd weer terug te gaan naar de kliniek in Utrecht. Op dat moment was Barichello al zo ontzettend ziek dat het niet meer verantwoord was om hem in een trailer te zetten, hij kon amper op zijn benen blijven staan. Lieve stalgenoten hebben toen direct hun vrachtwagen opgehaald en hebben ons naar Utrecht gebracht. Die rit, die eigenlijk maar 20 minuten duurt, leek de eindeloos te duren. Barichello was zo aan het zweten dat het door de vorming van condens aan het regenen was in de vrachtwagen!

[caption id=”attachment_37590” align=”alignleft” width=”225”] Net uit de narcose[/caption]

In Utrecht werd geconstateerd dat Barichello een verstopping had. Opereren kon niet omdat de vorige operatie te kort geleden was. Hij kreeg laxeermiddelen en zware medicatie toegediend. Hij kon drie keer een injectie krijgen, verder konden ze niks doen. Na twee injecties zonder resultaat zag de dierenarts het somber in en zei tegen ons dat we maar moesten overleggen over wat we ermee gingen doen. We moesten ons erop voorbereiden dat er een grote kans was dat we afscheid moesten nemen.

Maar er gebeurde een wonder: Barichello knapte weer helemaal op! Hij heeft laten zien wat een ongelofelijk sterk paard hij is.

Enkele maanden later waren we net weer begonnen met het opbouwen van de training toen er een virus op stal heerste. De meeste paarden hadden een of enkele dagen een beetje verhoging en waren wat ziek maar dat ging vanzelf weer over. Barichello werd ook ziek, hij kreeg koorts en was sloom. Eten deed hij gelukkig nog wel, na zijn operatie is hij daar behoorlijk gefixeerd op geworden. Na enkele dagen was Barichello nog niet beter, na enkele weken ook niet. Drie maanden lang heeft hij koorts gehad, de dierenartsen wisten niet meer wat ze er mee aan moesten. Allerlei onderzoeken gaven geen uitsluitsel over wat er aan de hand was met Barichello en zodra ik stopte met het geven van medicijnen kreeg hij direct weer koorts. Op een dag had hij plotseling ontzettend dikke benen vol vocht. Na het toedienen van een vochtafdrijver door de dierenarts ging dat gelukkig weg en daarna ook de koorts.

[row][seven]

We hebben daarna de draad weer opgepakt en de training rustig hervat. Al dat ziek zijn had natuurlijk een nasleep en daardoor heeft hij een paar periodes stil gestaan.  

Afgelopen zomer sloeg het noodlot opnieuw toe. Ik ontving een telefoontje van de staleigenaar dat Barichello wel erg onrustig was op stal en veel stond te schrapen. Ik ben direct naar stal gegaan en ik zag gelijk dat het mis was, weer koliek! De dierenarts kwam er bij en toen ging alles eigenlijk precies hetzelfde als de allereerste keer koliek. Onderzoeken, behandelen, afwachten, geen verbetering en door naar Utrecht.

[/seven][five]

[panel]

‘Barichello heeft laten zien wat voor sterk paard hij is’

[/panel]

[/five][/row]

In Utrecht constateerde ze veel gasvorming in de darmen, daardoor was het niet zichtbaar of er ook nog andere problemen waren. We hadden twee opties. Optie 1 was een punctie en zo het gas uit de darmen laten lopen, daarna afwachten en hopen dat het gas het enige probleem was. De andere optie was weer opereren maar met een slagingskans van maar 25 tot 30 procent, erg weinig dus. Bij het uitvoeren van zo’n punctie bestaat het risico dat er een buikvliesontsteking ontstaat wat vrijwel zeker het einde voor het paard betekent. Daarnaast was het risico groot dat er nog andere problemen aan het licht zouden komen en alsnog opereren zou dan te laat zijn. Omdat Barichello er op dat moment al heel slecht aan toe was hebben we besloten hem toch weer opnieuw te laten opereren.

[caption id=”attachment_37591” align=”alignright” width=”225”] Revalideren: wandelen in de regen.[/caption]

Ook deze operatie heeft Barichello weer wonderbaarlijk goed doorstaan, wel merkte ik dat hij het dit keer een stuk zwaarder had dan de vorige keer. Inmiddels ben ik wel ervaringsdeskundige als het gaan om het revalideren na een koliekoperatie. 

Barichello is de revalidatieperiode goed doorgekomen en inmiddels weer volledig hersteld van zijn operatie. Ruim drie maanden later zijn we weer rustig begonnen met rijden. In april zijn we weer begonnen met het rijden van wedstrijden en zijn we in vier wedstrijden het M1 uitgereden, het gaat dus hartstikke goed met Barichello.

Door alles wat we hebben meegemaakt is de band tussen ons ook alleen maar sterker geworden. Voor mij is Barichello echt een wonderpaard, tot drie keer toe door het oog van de naald gekropen. Hij is er nog steeds, voelt zich topfit en presteert beter dan ooit tevoren!”

Lees in Bit 225 (ligt nu in de winkel) de drie portretten van wonderpaarden Frummel, Wendy en Pebbels.