Carolina Brinkman
Carolina Brinkman

Blog: Eefje Wentelteefje (19)

Nieuws

Het is al tijden zulk slecht weer dat we de paarden maar een paar weken vakantie hebben gegeven. We rijden geen wedstrijden, trainen alleen om er beter van te worden en voor de pret, maar ik vind rijden in de storm en stromende regen geen pretje, dus we hebben een lange kerstvakantie. Ik weet het, ik ben een watje. Vandaar dat ik maar even in mijn dagboekje over m’n avonturen met Eefje heb gebladerd voor blog-inspiratie.



Oktober 2013


Eefje is in een dolle bui. We longeren altijd even voor het rijden en ze gaat als een racemotor zo schuin. En ze maakt een paar flinke bokkesprongen. Dat doet ze anders nooit. “Wat hééft ze?”, roept de man die er verstand van heeft. “Hupsig!”, zeg ik deskundig. We verwachten ook nog visite, mijn ouders komen, en we weten dat Eef nogal sterk kan reageren op nieuwe dingen. Ik heb laatst drie paars bloeiende plantjes geplant in de bloemenborder naast de buitenbak. Tsjonge, die waren wel héél erg eng. Daar moest heftig tegen gesnoven en natuurlijk met een grote boog eromheen gelopen worden. Je wéét het immers nooit met paarse plantjes. Toegegeven, het waren levensgevaarlijke paarden-etende herfstasters. Mijn ouders komen vandaag dus kijken en mensen die met een rollator langs de kant van de buitenbak staan, dat is heel nieuw. We longeren haar voor de zekerheid maar iets langer dan normaal.

Gelukkig gaat het rijden heel fijn. Als de visite arriveert is ze wel erg afgeleid, maar ik kan haar daar doorheen rijden. Galop gaat geweldig. Draven over cavaletti gaat ook heel goed. Mooi!

O, en de man die er verstand van heeft wilde de paarden ook nog ‘even’ opmeten. Hij had een meetlat meegenomen. Naloma vond het doodeng. Wijd opengesperde neusgaten en ogen, trillende benen. Je zou denken dat we haar met stokken slaan, zo eng vond ze de meetlat. Maf paard. Dus die maar niet opgemeten.

Willem verblikt of verbloost niet en blijkt heel groot te zijn. Alsof we dat nog niet wisten.

Eefje vindt de meetlat ook heel eng, maar als ik het clickertje (mijn beproefde hulp om haar nieuwe dingen te leren) pak, blijft ze braaf staan en laat zich opmeten. Eén meter zevenenzestig en een half. Mooie maat. En ze is nog niet uitgegroeid.
Eefje Wentelteefje
Eefje Wentelteefje