Fotomoment van… Coby van Baalen
NieuwsMaandelijks vragen we een bekende ruiter naar de bijzondere gebeurtenis uit hun paardenleven. Welke foto heeft een bijzondere waarde en waarom? Bit duikt in het verhaal achter deze foto. Dressuuramazone en –instructeur Coby van Baalen trapt af.
“Ik kies voor de zwartfoto van de KWPN-hengst Ulft (v. Le Mexico) als mijn fotomoment. Samen met hem reed ik mezelf in ‘the picture’ bij het grote publiek en hij is de vader van Ferro met wie ik op het hoogste niveau heb mogen rijden. Dit is voor mij een zeer veelzeggende foto. Waarschijnlijk is deze foto genomen op de hengstenkeuring in ’s-Hertogenbosch, rond 1980.
[caption id=”attachment_37677” align=”alignright” width=”200”] Coby op de hengst Ferro, een nakomeling van Ulft.[/caption]
Eind jaren zeventig werd ik gevraagd door Henk van Tuyl om de driejarige – net goedgekeurde – kampioenshengst Ulft te rijden. Een droom die uitkwam! Het was in die tijd zeer ongewoon om als vrouw een hengst te rijden; je zag dat niet of nauwelijks in de dressuurring of in de zadelrubrieken die destijds werden georganiseerd. Henk gaf mij deze kans en hij is een ontzettend belangrijke schakel geweest in mijn gehele carrière. Hij bood mij tevens de gelegenheid om bij zijn stal in Gameren, in de binnenbak te rijden. Dit kon werkelijk op ieder moment van de dag en het was ook zeer praktisch voor mij, aangezien ik thuis die faciliteiten niet had. Ulft stond daar en het was maar tien minuten bij mijn huis vandaan. Ik heb Ulft zo’n drie seizoenen gereden; met uitzondering van de periode dat ik hoogzwanger was van Arie jr.
[row]
[eight]
Mijn rijkunst was in die tijd nog lang niet van het niveau dat het nu is. Toch reden Ulft en ik vele prijzen bij elkaar. Ulft was niet groot, maar als hij een ring binnenkwam, dan maakte hij zich groot. Hij kwam niet alleen van de grond, maar hij steeg op! Hij deed dit helemaal zelf. Een geweldig gezicht voor het publiek en een enorm bijzondere gewaarwording voor mij. Ik ben er ook echt van overtuigd dat als ik Ulft nu had mogen rijden – met mijn huidige kennis en ervaring – dat hij een Grand Prix-paard was geworden. Destijds lag daar de nadruk totaal niet op, de fokkerij was het speerpunt. Bovendien sprong hij succesvol nationaal 1,30 meter met Jan van Tuyl, de zoon van Henk. Nu later blijkt dat Ulft echt een stempel heeft gedrukt op de fokkerij. Ulft was een vlug paard, ook in zijn reacties. Hij was eerlijk en daardoor fijn om mee te werken. Zelf werk ik ook graag met paarden waarvan Ulft terugkomt in de moederlijn. Deze paarden hebben vaak een krachtig achterbeen en een fijn karakter.
Deze foto hangt nu op een wand in de oude kantine van ons bedrijf. Op die wand hangen de foto’s –‘old memories’- van alle goedgekeurde hengsten die wij ooit hebben gereden. Aan Ulft heb ik wel erg veel te danken. Hij is de opstap geweest tot dat wat ik nu heb bereikt, in zowel de sport als in het bedrijf.”
[/eight]
[four]
[panel]
Coby van Baalen was als boerendochter direct besmet met het paardenvirus. Ze sprong, reed dressuur en trainde tuigpaarden. Na haar huwelijk in 1978 met Arie van Baalen specialiseerde zij zich in de dressuur, waarin zij vele successen behaalde. Tegenwoordig is Coby manager van Dressuurstal Van Baalen en zorgt daarnaast o.a. voor de training van paarden en ruiters.
[/panel]
[/four]
[/row]
