140823824_ABFweb
140823824_ABFweb

Ode aan... Parzival

Nieuws

Maandelijks vragen we een bekende ruiter naar het meest bijzondere paard (of pony) uit zijn paardenleven. Waarom is juist dit paard zo speciaal? Deze keer brengt Adelinde Cornelissen een ode aan haar professor Parzival.




‘Hij kan nog net niet lezen en schrijven, maar kan heel goed duidelijk maken wat hij wel en niet wil’





“Voor mij is er natuurlijk maar één: Parzival! En het gaat mij er echt niet om hoeveel prijzen we gewonnen hebben, hij is voor mij bijzonder om hoe hij is. Ik heb zó ontzettend veel van, met en door hem geleerd. Echt ongelooflijk. Hij is heel bijzonder in zijn karakter, dat maakt het zo leuk. Hij kan nog net niet lezen en schrijven, maar kan heel goed duidelijk maken wat hij wel en niet wil. Het is echt een professor. Bijvoorbeeld met poetsen. Als ik de rosborstel gebruik vindt hij dat geweldig! En dan ook gelijk zó geweldig dat als ik ophoud hij gaat dribbelen en op mijn tenen gaat staan. Zo van: ‘Kom op, ga nog ff door!’ Hij wurmt zich ook in allerlei posities, zodat ik er goed bij kan. Zijn buik, rug, billen: geen plekje mag overgeslagen worden. En zodra ik dan de zachte borstel pak schieten zijn oren gelijk naar achteren. Dat vindt hij echt he-le-maal niets! Pak ik vervolgens weer de rosborstel, dan staan zijn oortjes gelijk weer naar voren.

Hij is echt heel specifiek in zijn voorkeuren en laat dit duidelijk merken. Zo ook met eten. Tegenwoordig eet hij wortels en suikerklontjes, maar hier heeft hij minstens vijf jaar over gedaan voor het zover was. Als ik een suikerklontje in mijn hand had stond hij te snuiven en ging hij achterin zijn stal staan. Hij moest er niets van weten. Dat hij qua karakter zo uitgesproken is, maakt hem heel speciaal. Dat was toen ik hem kreeg als vijfjarige al binnen vijf minuten duidelijk.

In het begin was hij echt voor álles bang. Ik herinner me nog onze eerste fotoshoot. Fotograaf Arnd Bronkhorst had midden in de bak een aantal flitsers gezet en ik had Parzival aan de hand vast. Hij vond het doodeng. En dan blijft hij niet verstijfd op de plaats of stapt hij wat passen opzij. Nee: hij sprint kéihard naar de andere kant van de bank. Terwijl ik hem nog vast had. Je kunt je voorstellen: die fotoshoot heeft wel even geduurd! Tegenwoordig houdt hij echt van de camera. Zodra hij er een ziet poseert hij gewoon. Oortjes naar voren! Is de camera links? Dan kijkt Parzival naar links. Camera rechts? Parzival kijkt naar rechts hoor. Zo grappig!
‘We zijn van ver gekomen samen en hebben echt elkaars vertrouwen moeten winnen’

[row]

[eight]

Ik vind het heel bijzonder dat hij zo veranderd is. Zowel in de omgang als met rijden. We zijn van ver gekomen samen en hebben echt elkaars vertrouwen moeten winnen. Ik moest hem echt heel goed leren kennen en zelf zijn gebruiksaanwijzing schrijven en doorlezen. Inmiddels kunnen we samen lezen en schrijven. Hoe speciaal alle andere paarden in mijn leven ook waren, Parzival is nog specialer. Ik heb hem al sinds hij vijf was, inmiddels is hij achttien. Qua karakter lijken we gelukkig niet op elkaar: dat zou echt botsen. Ik ben veel gelijkmatiger, kalmer en geduldiger.
‘Het allermooiste is het gevoel dat hij mij keer op keer geeft als ik erop zit. Zó veel power, zo’n allure, zo’n kick!’

Het allermooiste is het gevoel dat hij mij keer op keer geeft als ik erop zit. Zó veel power, zo’n allure, zo’n kick! Die momenten voel ik vooral in de training. Echt het gevoel van ‘Wow! Dat ik op jouw rug mag rijden!’ Parzival heeft mij alles gegeven. Ik heb letterlijk alles aan hem te danken: mijn hele paardensportcarrière, het bedrijf, alle medailles, alle ervaringen, maar ook mijn hele eigen ontwikkeling. Zijn uitgesproken karakter, onze ups en downs, alles wat we samen hebben meegemaakt: dat vormt je als persoon. Hoe het met Parzival is? Heel goed! Jullie zien ons zeker nog wel in de ring verschijnen.”

[/eight]

[four]

[panel]


 

Parzival is een voskleurige KWPN ster-ruin van Jazz. Inmiddels is hij achttien jaar. In 2002 kwam hij voor het eerst onder het zadel van Adelinde terecht. In 2009 schreven ze samen drie maal op rij een Wereldbekerkwalificatie op hun naam. Op de Europese kampioenschappen Windsor behaalden ze zowel met het team als individueel de titel Europees Kampioen. Op de Wereldruiterspelen in Caen wonnen Adelinde en Parzival een bronzen medaille te winnen in de Kür op muziek.

[/panel]

[/four]

[/row]
140717811_ABFweb
140718801_ABFweb