Blog: Verslaafd aan je paard
NieuwsWij, ik, jij, jullie: Iedereen die Bit magazine leest, weet inmiddels dat paarden hebben en verzorgen een ziekte is. De leukste ziekte die er is, dat zeker. Je hebt lichte vormen, normale vormen, extreme vormen en extra extreem. Ik zit, zodra ik vakantie heb, in die laatste categorie. Vakantie heb ik nu, en je kunt het bijna een verslaving noemen. Een verslaving aan je paard, het bestaat.
[caption id=”attachment_52843” align=”alignleft” width=”300”] Tijdens de open dag van mijn stal, Eve kijkt even naar het publiek of alles wel veilig is daar achter die hekjes, hahaha![/caption]
Je hebt periodes dat je wat minder tijd hebt om bij je paard te zij. Dat komt dan vaak door werk of door school. Ook heb je periodes dat je heel veel tijd hebt om bij je paard te zijn; in de vakantie bijvoorbeeld. In die vakantieperiode wordt mijn paardenverslaving echt groot, heel groot. Omdat ik dan alle tijd heb om bij Eve te zijn, heeft het ook de kans om zo groot te worden. Ik wil het allerliefste alleen nog maar met mijn ‘paardenvriendinnen’ afspreken, omdat ik met hun lekker ongegeneerd uren non-stop over PAARDEN kan praten. Ik wil het liefste van ‘s ochtends 10 tot ‘s avonds 18 uur bij Eve zijn, om haar dan vervolgens drie keer op een dag te borstelen, haar zo mooi te maken dat het nóg leuker is om een foto van te maken, en om gewoon naar te kijken en te beseffen dat ze van mij is. Omdat ik tot mijn zestiende moest sparen, en zeuren, vooral heel veel zeuren, om een paard, voelt net nog steeds zo bijzonder dat ik het nu echt heb.
Zelfs als ik thuis ben, gaat dit gedrag door. Ik scrol in bad lekker door m’n Facebook heen en alleen de paardenfoto’s vallen mij op, de rest boeit me per ongeluk niks. Nou, dat is eigenlijk niet waar. Als ik het zou zien, zou het me zeker boeien, want het zijn mijn vrienden, maar ik scrol er onbewust gewoon overheen. Vervolgens ga ik over naar mijnknhs.nl om voor de derde keer te kijken welke wedstrijden er komende maand in de buurt zijn.
[caption id=”attachment_52844” align=”alignright” width=”300”] Lazy Sundays![/caption]
Nu ik mijn eigen YouTube-kanaal over paarden heb, besef ik pas hoe bizar deze paarden verslaving is, die wij allemaal hebben. Maar ook besef ik hoe jong het begint. Kleine meisjes van zes, of soms zelfs vier jaar kijken mijn video’s, soms wel twintig keer opnieuw. Je wordt er dus zo jong mee besmet, en je komt er daarna nooit meer vanaf, nou ja, sommige wijken heel even van het paardenpad af als ze zestien zijn en denken dat jongens leuker zijn, maar vaak als ze dan ouder worden komen ze toch weer terug, en dat vind ik tof. Ik ben er eigenlijk blij mee, met deze verslaving, want hoe blij worden we van paardrijden, bij paarden zijn, met ze omgaan, bevriend met ze zijn, etc. Het is voor mij bijna te vergelijken met drugs. Heel veel van mijn bekende collega’s gebruiken drugs. Dat komt omdat als je heel veel herkend en altijd maar aangesproken wordt, waar je ook bent, een uitweg zoekt naar ontspanning, en vrijheid. Dit is dan ook de reden dat ik zelf géén drugs gebruik, want die ontspanning, vrijheid en het ‘even helemaal nergens aan hoeven denken-gevoel’ voel ik tijdens het paardrijden!
[caption id=”attachment_52845” align=”alignleft” width=”275”] Deze maand heb ik de hoefijzers van EVE roze gemaakt!!! Deze foto’s gingen de hele wereld over zag ik op Facebook.[/caption]
Wat paarden natuurlijk extra bijzonder maakt, is dat we samen met ze kunnen sporten, trainen, een team vormen en iets kunnen bereiken. Als je elkaar nodig hebt, zoals het geval is met wedstrijden rijden, maakt dat die band extra bijzonder dan met elk ander dier. Op 17 januari ga ik voor het eerst meedoen aan een selectie voor het Nederlands kampioenschap. Ik heb dan mijn eerste kringkampioenschap ooit, en ben daar nu keihard voor aan het trainen. Het rijden gaat de laatste tijd echt super super goed, alleen soms als Eve hengstig is, hebben we nog wel eens mis communicatie. Dat snap ik dan ook wel, als ik ongesteld ben kan ik ook heel stom zijn, maar daarom ben ik nu al heel erg zenuwachtig, omdat die wedstrijd dag, die selectie, maar een moment opname is. Als het goed gaat, kunnen we namelijk makkelijk rond de 208 (in de klasse L2) punten rijden, daar hoop ik zo op! Het is echt mijn droom om samen met Eve op het NK te rijden, het lijkt me zo super vet. Wie van jullie gaat nog meer mee doen? Voor jullie ook heel veel succes! Meet You In The Ring, haha!
Thanks voor het lezen, en hele fijne feestdagen!
