Paradepaardje: ‘Mickey was bang voor alles’

29 januari 2017, 00:00 Nieuws

Van trouwe Tinker tot ritselige Belg, van fanatieke minishet tot atletische Shire. In deze rubriek gaan we op zoek naar de niet alledaagse paardenrassen en hun talent. Dat hoeft niet per se dressuur te zijn of springen. In deze rubriek zetten we deze opvallende paradepaardjes in de schijnwerper. Vandaag: Mickey, een 26-jarige Shetland-merrie.

“Van een flat in Houten zijn wij verhuisd naar een dijkhuisje in Giessen, een klein dorpje in het land van Heusden en Altena. Aan de andere kant van de dijk tegenover ons huis stond een groepje Shetlanders. De eigenaar heeft een groot transportbedrijf hier in de buurt en zo af en toe kwam hij kijken. Zo kwam ik met hem in contact”, begint Esther de Bruin (48) uit Giessen haar verhaal over haar paradepaardje Mickey.

Bijgevoerd

Omdat Esther zelf ook een paard heeft, vroeg de eigenaar haar of ze een oogje in het zeil wilde houden bij zijn Shetlanders. “In de winter werden ze bijgevoerd door meneer Tameren. Als meneer Tameren kwam, ging ik vaak even kijken. Hij vertelde over vroeger, hoe hij altijd paarden had gehad maar zijn gezondheid liet dat niet meer toe. Na twee jaar overleed meneer Tameren. De eigenaar vroeg me of ik zijn taak wilde overnemen.”

Overmeesterd

“Zodoende leerde ik de pony’s goed kennen en hun gedrag in de kudde. Een keer per jaar moesten alle pony’s bekapt worden. Er kwamen dan twee mannen die de pony’s in een hoek dreven. Dan pakten ze er een, overmeesterden hem, legden hem op zijn rug en een man ging er bovenop zitten. De ander bekapte dan de hoeven. Ik heb nog wel eens een poging gedaan om de eigenaar ervan te overtuigen dat dat echt anders kan, maar dat kostte hem te veel tijd zei hij. Hij vond het prima zo.”

Verkocht

“De kudde wisselde nogal van samenstelling want elk jaar waren er veulens en elk jaar werden er een aantal pony’s verkocht. Maar eentje bleef. Dat was Mickey. Die kan ik niet verkopen want die is van mijn dochter, zei hij. Na een tijdje stopte hij met fokken en vertelde hij me dat hij alle pony’s zou ‘opruimen’. Het kostte hem te veel tijd en zijn dochter was inmiddels volwassen met een eigen gezin. Ik zei nog tegen hem dat hij er wel twee moest houden zodat Mickey niet alleen achter zou blijven, maar zo liep het niet. Na een paar maanden waren alle pony’s weg en stond Mick alleen.”

Zielig

“Elke dag als ik mijn hond uitliet liep Mickey hinnikend met mij mee tot het eind van haar weitje. Als ik weer terug kwam stond ze daar nog en liep ze weer mee de andere kant op. Die zomer zat ik vaak bij haar in de wei, gewoon een beetje zitten en samen kijken hoe het gras groeit. Ik vond het natuurlijk heel zielig, maar ja....het was de pony van zijn dochter en hij deed haar niet weg.”

Stoute schoenen aan

“Ik kon het niet aanzien en na een tijdje heb ik de stoute schoenen aangetrokken en hem opgebeld. Ik zei dat het echt zielig was. Dit kon zo niet. Hij vroeg of ik haar niet wilde kopen. Ze hoefde niet duur te zijn want ze heeft geen papieren. Tja.... ik bleef even stil. Toen zei hij, “Weet je wat? Neem haar maar gewoon mee.” En zo had ik dus toch ineens een pony erbij!”

Vertrouwen

“Toen ik haar net had kon ze helemaal niks, ze was al jaren de wei niet uit geweest. Ze kon niet aan een halster meelopen. Ze trok me alle kanten op en was bang voor van alles, vooral voor mannen. Allereerst heb ik een cursus hoefbekappen gedaan en een dierenartsenpraktijk gezocht met veel vrouwelijke dierenartsen. Daarnaast heb ik haar in contact gebracht met alle ‘paardenmannen’ die ik ken. Dat heeft haar veel geholpen met het vertrouwen.”

PPID

“We hebben samen veel gewandeld, vrijheidsdressuur gedaan in de bak en toen de tijd rijp was, hebben we samen leren mennen. Sindsdien zit ik achter haar op de sulky. Afgelopen voorjaar kreeg ze ineens koliek. Te veel vers gras gesnoept, dacht ik, maar na onderzoek bleek dat ze PPID heeft. Ze krijgt medicijnen en het gaat nu goed met haar. Omdat ze ook al op leeftijd is, ongeveer 26 jaar oud, realiseer ik me des te meer dat we alles eruit moeten halen wat erin zit. En dat doen we ook, elke dag. We maken ritten met de sulky, ze loopt mee aan het halster naast mijn paard, we gaan met de trailer naar het bos om mooie ritjes te maken en elke zomer gaan we samen een paar dagen op vakantie. In de herfst maken we snoepreisjes langs de appelbomen en rozebottelstruiken hier in de buurt en in de winter doen we kunstjes in de bak.”

Genieten

“Mickey is mijn paradepaardje. Ik vind haar ontzettend lief en ben blij dat ik zoveel talenten van haar heb ontdekt. Ik hoop dat we nog lang mogen genieten van elkaar en dat we samen nog vele uren in de wei kunnen kijken naar hoe het gras groeit.”