Blog: Alles voor de paarden op Sint Maarten!
NieuwsVera Verbruggen is geboren en getogen in Nederland, maar bezocht regelmatig haar zus, die elf jaar geleden naar Sint Maarten verhuisde. Vera werd zo verliefd op het eiland dat ze – na er vorig jaar gewerkt te hebben op een soort manege – op het punt stond naar Sint Maarten te verhuizen om er met paarden te gaan werken. Toen kwam orkaan Irma… In deze tweede blog vertelt Vera onder andere over de media-aandacht die haar actie om de paarden op het eiland te redden nu krijgt.
Zoals in mijn vorige blog te lezen was zaten we dinsdag allemaal in spanning tot orkaan Maria was overgetrokken en contact met Sint Maarten weer mogelijk was. Orkaan Maria viel gelukkig mee, de paarden zijn allemaal ongeschonden uit de strijd gekomen, maar het is nog steeds hard werken om alles weer op de rit te krijgen.
[caption id=”attachment_84676” align=”alignright” width=”350”] Dit was voor de orkaan nog een prachtig wit strand[/caption]
Orkaan Maria zorgde voor veel wind en regen. De zee was ongelooflijk wild en heeft het hele strand weggespoeld en het rotsachtig achtergelaten. Niet zo mooi voor de foto’s, maar gelukkig is de natuur weerbaar en zal het mooie witte strand met de tijd weer terug komen. Zo ook met het gras en de bomen. De eerste knopjes komen alweer tevoorschijn. Nu maar even fingers crossed en hopen dat Maria de laatste orkaan was van dit bewogen orkaanseizoen!
Tijd om op de manege ook weer volle bak aan de slag te gaan. De paardjes zijn erg vermoeid en verzwakt, maar er is nog wat hooi en er is nog meer onderweg. De Don Andres en de Aniek (schepen vanuit Curaçao) vervoeren momenteel allebei een pallet hooi en een pallet gereedschap om de troep op het terrein te kunnen opruimen en nieuwe hekken en schuilstallen te maken. Dit doen we provisorisch met afvalhout, want er is op het eiland geen bouwmateriaal meer te krijgen. Hopelijk krijgen we nieuw materiaal uit Nederland mee!
Toen ik met deze actie begon wist ik al dat publiciteit het meest belangrijk is om het te laten slagen. Ik heb de actie dan ook naar alle nieuwsredacties in Nederland gestuurd. SBS6 belde al snel. Zij wilden wel een item maken en daarvoor mij ook interviewen… Slik… Maar goed, alles voor de paardjes! Er zat welgeteld een uur tussen dat ik door SBS gebeld was en het daadwerkelijke interview! Snel douchen, haartjes föhnen en een klein beetje make-up opdoen. Ik was best zenuwachtig, maar het team van SBS wist me gerust te stellen. Het is best raar om in zo’n grote rode microfoon te praten met een enorme camera op je snufferd gericht. Je hoopt natuurlijk dat goed overkomt hoe hoog de nood is en hoe belangrijk onze actie is (en stiekem ook dat je niet helemaal voor paal staat). Ik was wel eventjes opgelucht toen het voorbij was.. Maar dan moet het ergste nog komen, want als het uitgezonden wordt kan heel Nederland het zien!
‘Mijn telefoon stond roodgloeiend en de mailtjes met donaties stroomden binnen’
[caption id=”attachment_84677” align=”alignright” width=”300”] Filmcrew SBS6![/caption]
Ik wist nog helemaal niet hoe het eruit zou zien. Dus ik zat nagelbijtend om half elf ‘s avonds aan de buis gekluisterd in de hoop dat het mee zou vallen. Nou kan ik je vertellen dat het voor jezelf nooit meevalt, haha. Het is net zoiets als je zelf terug horen op een antwoordapparaat! Ik was toch heel blij met het item. Het was een mooi stuk met zelfs een interview met Alexandra en Roderick in Sint Maarten! Het allerbeste van de uitzending begon echter vijf minuten na afloop. Mijn telefoon stond roodgloeiend en de mailtjes met donaties stroomden binnen! Ik stond te springen van blijdschap en heb die nacht tot twaalf uur doorgewerkt om alle donaties te verwerken en iedereen een bedankje te sturen. Wat een enorme adrenalineboost!
[caption id=”attachment_84678” align=”alignright” width=”211”] Zo ziet een container voer eruit![/caption]
En niet alleen geld kwam binnen. We hebben ook voer gesponsord gekregen dat ook nog eens gratis voor ons vervoerd wordt naar Sint Maarten. Ook mogen we een container met bouwmateriaal, hout, palen, schroeven en ga zo maar door vullen die ook gratis wordt gebracht. Een grote bouwmarkt heeft ons duizend euro aan gereedschap gesponsord en een ruitersportzaak voeremmers, medicijnen en voedingssupplementen om de paardjes er weer bovenop te helpen. Zo lief allemaal!
‘Iedereen weet hoe duur het onderhoud van één paard is, laat staan van zeventig paarden!’
Maar deze week staan we weer met beide benen op de grond en beseffen we dat het mooie eiland Sint Maarten dusdanig beschadigd is dat het toerisme, de hoofdbron van de inkomsten op het eiland en van de manege, pas weer op zijn vroegst in april op gang gaat komen. Dat is een enorme tijd die je moet zien te overbruggen zonder dat er geld in laatje komt… Iedereen weet hoe duur het onderhoud van één paard is, laat staan van zeventig paarden! We zullen met z’n allen hard moeten werken en helaas nog een behoorlijke tijd afhankelijk zijn van hulp. We gaan er ons keihard voor inzetten en we hopen dat we op veel steun uit Nederland kunnen blijven rekenen.
In mijn volgende blog ga ik jullie voorstellen aan de bijzondere paarden van Seaside.
