sdr
sdr

Blog: Coachen met paarden

Nieuws

“Werken met paarden doe je toch altijd vanuit je gevoel?’’, vraagt paardenvriendin Nicole me. Ik moet lang nadenken over het antwoord, want ik snap wat ze bedoelt. Zonder gevoel voor paarden zou ik niet kunnen werken, maar aan de andere kant is mijn basis de wetenschap. Doordat er veel onderzoek is gedaan naar natuurlijk gedrag en hoe dieren leren, kan ik mijn vak goed uitoefenen.


Nicole en ik zijn afgereisd naar het dorpje Beemte Broekland bij Apeldoorn. Hier heeft Coby van Beets-van der Hoeff haar bedrijf Kifungo. Coby verzorgt sessies en (systemische/sjamanistische) opleidingen tot paardencoach.

Ik ben nieuwsgierig hoe zij paarden inzet voor het helen van mensen en hoe zij het gedrag van de dieren interpreteert. Nicole wil ervaren wat paarden haar kunnen leren over leiderschap. Zij is zo lief om mij mee te nemen.

We zitten aan de keukentafel bij Coby als Nicole mij de vraag stelt over werken vanuit je gevoel. Haar vraag heeft een diepere betekenis, bedenk ik me later. Door haar vraag komen we bij de kern van ons bestaan, bij het verschil tussen paarden en mensen.

Coby heeft net verteld dat paarden feilloos voelen waaraan wij als mens kunnen werken. Ze gaan meteen de diepte in en soms is het iets waaraan jezelf niet eens denkt. “Paarden pakken het brein van hart en buik. Wij hebben verbinding van hart, buik en brein nodig om in onze kracht te kunnen staan’’, geeft Coby voor de coachingssessie mee. Ik denk dat Coby gelijk heeft. Paarden drijven op hun gevoel. Wij leven vanuit ons verstand.

Coby werkt met vijf paarden. Springpaard Gold, de Friese merries Gerarda en Roos, en de Freibergers Laskar en Hilla leven met elkaar in een paddock paradise. Ze hebben een lang looppad rondom de weilanden met een rustplek van zand, een watertje, heuvel en hooinetten. De stallen in de grote schuur zijn vrij toegankelijk.

Als Coby met haar coaching van Nicole begint, gaan drie paarden hun eigen weg en blijven er twee liggen bij de schuilstal. “Zegt dat iets over het nest waar je uit komt?’’, vraagt Coby aan Nicole. Het zegt vooral iets over haar werk; ze heeft heel wisselende collega’s.

Langzaam maar zeker komen Nicole’s thema’s naar voren. Nicole heeft een eigen coachingsbedrijf (nu nog zonder paarden) en kent een groot arbeidsethos. Ze vindt het moeilijk om rust te nemen en gaat altijd maar door. De liggende Gold symboliseert dat mooi door op te staan en weer te gaan liggen. Hij zwiept met zijn staart. Omdat er in geen velden of wegen een vlieg te bekennen is, geeft dat volgens Coby zelfkritiek aan.

De leidende merrie Gerarda heeft nog geen contact gemaakt. Ze gaat volkomen haar eigen weg in de kudde. Is dat een boodschap?

Als ik rustig op de paardentrack mijn aantekeningen maak, botst Hilla vanachter tegen me aan. Ze loopt zowat door me heen. ,,Waar zijn je grenzen?’’, vraagt Coby. En dan loopt Roos op precies dezelfde manier tegen me aan. Niet veel later doet Gerarda het ook. “Je houdt je energie heel erg bij je’’, verklaart Coby wat er gebeurt. “Je stelt je neutraal op, empathisch, inlevend.’’ Dat is precies wat ik wil. De mooie momenten van Nicole met de paarden mag ik niet doorbreken. De paarden voelen dat kennelijk en doen alsof ik er niet ben.

Gerarda loopt door naar Nicole en maakt eindelijk contact. Tot twee keer toe snuffelt ze aan Nicole’s rechter voet. Rechts vertegenwoordigt de rationele kant, zegt Coby. Voor Nicole is het belangrijk dat ze beide voeten op aarde houdt. Ze kan prima haar verstand erbij houden zonder haar hart te hoeven sluiten.

Laskar zet Nicole met z’n kont opzij en Gerarda loopt haar na het gesnuffel omver. De paarden duwen haar van de ene naar de andere kant en inderdaad weet Nicole niet welke richting ze op gaat. Ze heeft iets moois in handen en wil dat iedereen vertellen. Daarin wil ze graag de leiding nemen, maar ze wil absoluut geen manager zijn.

Met lef bepalen welke kant je op wilt, dat zegt Laskar. En elke keer weer laat de leidende merrie Gerarda zien: ga je eigen weg, bepaal je eigen richting temidden van de kudde.

De sessie is emotioneel en vol boodschappen. Het is geweldig om tussen de paarden te lopen en ze te observeren in hun vrije gedrag. Ze hoeven niets, ze zijn en helpen helen. Coby gebruikt hun gedrag om vragen te stellen. Vragen die van belang zijn voor haar klanten. Het lijkt best een beetje op wat ik doe. Ik stel ook vragen aan klanten, maar dan om hun paarden te helen.
sdr