Blog: Reddingsacties op Sint Maarten

2 oktober 2017, 00:00 Nieuws
Op het eiland Sint Maarten zijn altijd paarden geweest. Een combinatie van Engelse volbloeden, zware koudbloedige trekpaarden en Spaanse PRE’s en Paso Fino’s. Wij noemen deze paarden Antiliano’s. Sterke en harde paarden die, met de soms, zware omstandigheden op het eiland om kunnen gaan.

[caption id=”attachment_84880” align=”alignright” width=”300”] Een foto uit de oude doos: Roderick met zijn hengst Volador[/caption]

In Caybay, een wijk op Sint Maarten, staan al zeker 35 jaar paarden. De perfecte plek voor Roderick en zijn vrouw Alexandra om hun bedrijf Seaside Nature Park te beginnen. Dit is (zoals je in mijn eerste blog kon lezen) naast een manege, zorgboerderij en kinderboerderij in één ook de plek waar we de geredde paarden opvangen en waar mijn hele actie om draait.

Roderick introduceerde een nieuwe manier van paarden houden: natural horsemanship. Hij houdt de paarden in kuddes en traint ze om als team te werken. In Caybay was helaas niet veel gras, dus nam Roderick de paarden ‘s ochtends mee naar Indigo Bay (waar wel gras was) en haalde ze ‘s avonds weer op. Hij gebruikte zijn hengst Volador zodat de kudde hem zou volgen.

De merries met veulens en de oudere, gepensioneerde merries blijven overdag lekker buiten. De groep paarden die sindsdien gevormd is, staat dan ook onder leiding van de oudere merries. De meeste paarden zijn geboren in deze kudde. Meestal op stal, maar soms werden we ook verrast en zagen we ineens een merrie met veulentje in de wei lopen. Omdat er op natuurlijke manier gedekt werd, was het soms moeilijk bij te houden welke paarden drachtig waren. Er is hier geen geavanceerde techniek om te scannen, zoals in Nederland. Het aantal veulentjes is daardoor ook niet super groot. Elk veulentje is een cadeautje!

‘Het is makkelijk een paard te kopen, maar het is moeilijk een paard te houden’

Er zijn ook paarden die als volwassene bij de kudde zijn gekomen en de ‘ontgroeningsrituelen’ hebben doorstaan. Dit zijn veelal ‘rescue’ paarden. Zoals eerder gezegd zijn er op Sint Maarten harde omstandigheden voor de paarden en het vereist veel kennis en zorg om de paarden hier gezond te houden. Het is een bergachtig eiland en er is niet overal gras. Ook is het erg warm en moet er gezorgd worden voor veel vers drinkwater. Al het voer dat je wil geven, wordt met een schip geïmporteerd. Je kunt je wel voorstellen dat dit een dure aangelegenheid is. Niet alle paardeneigenaren staan hier van te voren bij stil en zo komt het voor dat deze paarden soms in moeilijke situaties terecht komen. Het is makkelijk een paard te kopen, maar het is moeilijk een paard te houden.

Alexandra en Roderick zijn echte paardenmensen, ze staan altijd klaar om te helpen en hebben nog nooit een paard in nood geweigerd. Regelmatig kwamen er telefoontjes dat er ergens op het eiland een verwaarloosd paard stond. Zoals bijvoorbeeld knappe Duende die met een touw om zijn nek langs de kant van de weg stond. Het touw zat zo strak dat het een diepe snee in zijn nek veroorzaakte die nu nog steeds zichtbaar is. Gelukkig is hij er helemaal bovenop gekomen en is hij de favoriet van heel veel kinderen. Een echte knuffel en super lief voor de beginnende ruiter. Ondertussen is hij al weer 28 jaar.

‘Roderick trof drie paarden zwaar gewond aan in de paddocks’

Zo ging het ook ongeveer met Rambo en Prince. Roderick had Rambo als veulen bij zijn eigenaar en wilde hem kopen, het was zo’n prachtig dier! De eigenaar wilde dit echter niet. Jaren later veranderde het paard van eigenaar en kwam er een flinke orkaan (orkaan Luis). Roderick ging het eiland rond op bezoek bij alle paardeneigenaren om te zien of hij kon helpen en trof de nieuwe eigenaar van Rambo wanhopig aan. Zijn huis was verwoest en alles was kapot en hij vroeg aan Roderick zijn paarden mee te nemen, omdat hij ze niet kon behandelen en voeren. Roderick trof drie paarden zwaar gewond aan in de paddocks. Lady, een prachtige merrie, was zwaar gewond en stond te bibberen van de shock. Zij heeft het uiteindelijk niet gered. Rambo en Prince hadden veel diepe sneden, dikke benen en bovendien zaten ze vol met teken en regenschurft. Roderick heeft deze twee met veel geduld en zorg weer teruggebracht tot prachtige gezonde paarden. Prince heeft wel altijd last gehouden van zijn knie, maar functioneerde verder weer volledig en is de vader van vele paarden uit de huidige kudde in Seaside. Rambo is helaas kort geleden overleden, maar is wel 36  jaar (!) oud geworden.

 

‘Het mag nooit gebeuren dat paarden moeten lijden omdat mensen problemen ervaren’

Op de Franse kant van het eiland was ook altijd een manege: Bayside Riding Club. Vijf jaar geleden is de eigenaresse van die manege ernstig ziek geworden en kon niet meer voor de paarden zorgen. Ze had de zorg uit handen gegeven aan mensen die ze dacht te kunnen vertrouwen. Helaas hadden deze mensen verkeerde bedoelingen en stonden de achttien paarden al weken zonder voer en beperkte toegang tot water. We kregen te horen dat  de gezondheid van de paarden zeer slecht was en gingen polshoogte nemen. Roderick is zonder een woord te zeggen in z’n truck gestapt om een lading voer op te halen voor deze paarden. Het mag nooit gebeuren dat paarden moeten lijden, omdat mensen problemen ervaren.

Klaarblijkelijk was hij de enige die sinds maanden in actie kwam en belangeloos aan de paarden dacht. Toen de eigenaresse hiervan op de hoogte werd gesteld heeft zij de sleutel van de manege direct aan Roderick overhandigd. De beslissing om de paarden in een kudde te laten, ondanks dat ze box paarden waren, zorgden in eerste instantie voor gevechten onderling. Maar vervolgens leidde het tot rustige, gebalanceerde en mentaal gezonde paarden die als kudde gingen leven en weer paard werden.

‘Het is de liefde voor paarden die ons bindt, en als je die connectie hebt dan ga je voor ze door het vuur’

Veel mensen in mijn omgeving vragen zich af waarom ik me de laatste weken belangeloos dag en nacht inzet om deze paarden te redden. Ze vinden het knap en hebben respect. Voor mij voelt het niet als een keuze. Ik denk dat dit voor ons gehele ‘dreamteam’ geld… Het is de liefde voor paarden die ons bindt, en als je die connectie hebt dan ga je voor ze door het vuur. Liefde voor paarden is een eeuwigdurend iets en een paardenmens zal nooit lijdzaam toe kunnen kijken als er paarden in nood zijn! Alle lieve berichten en donaties de we de afgelopen weken hebben gehad getuigen hiervan en dat is de reden dat we blijven doorknokken!

Dit was alweer de laatste blog in de serie over de paarden op Sint Maarten. Wil je toch op de hoogte blijven? Dat kan via de Vera’s eigen blog.