Jacolien van Urk: “Ik kan niet anders dan dankbaar zijn voor wat Wonder en Armani mij gebracht hebben”

Nieuwe manier van werken

Na jarenlang traditioneel te hebben gereden, voor eigenaren én stallen, kwam Jacolien op een bijzondere wijze in aanraking met horsemanship. “Toen Wonder een aantal jaar geleden bij mij in training kwam, kwam ik al snel tot de conclusie dat de traditionele manier van rijden niet werkte voor hem. Ik durf best te zeggen dat ik handig ben met paarden, maar met een paard als Wonder, dat trauma’s had, kun je alle trucjes uit de doos halen, maar daar kom je er niet mee. Ik moest op zoek naar een nieuwe manier van werken met paarden. Die vond ik in horsemanship”, vertelt ze. 

Progressie

De ruin bleek kissing spines en ataxie te hebben. Door middel van horsemanship zijn er echter toch mooi dingen ontstaan vanaf de grond. “Ik heb mij laten inspireren door Yvet Blokesch en ben op die manier langzaam steeds hechter geworden met Wonder. Uiteindelijk konden we van alles samen; alles in vrijheid. Na verloop van tijd heb ik via de atletische rijkunst, wat verweven is met horsemanship, het rijden weer kunnen oppakken, ook op neckrope. Omdat de connectie die Wonder en ik hadden zo bijzonder was, heb ik hem de rest van zijn leven bij mij mogen houden.”

Foto: Pamela Schraal

Grote inspiratiebron

Helaas heeft Jacolien haar bijzondere ruin onlangs moeten laten gaan vanwege zijn gezondheid. “We hebben alles uit de kast gehaald om hem nog langer bij ons te houden, maar toen het niet meer paardwaardig was, hebben we hem laten gaan. Wonder is mijn grote inspiratiebron. Dankzij hem ben ik anders naar paarden gaan kijken en anders met ze gaan werken. Dat heeft mij ook geïnspireerd om mijn droom achterna te gaan en een driejarige Spanjaard te kopen. Ik had het prachtig gevonden als Armani Wonder nog had kunnen ontmoeten, maar daarvoor kwam hij helaas net twee dagen te laat bij mij.” 

Optimaal genieten

“Armani heeft dezelfde mensgerichtheid als Wonder had, maar is wel een stuk extraverter. Hij staat in de bloei van zijn leven, staat overal onbevangen in en heeft nog niets negatiefs meegemaakt. Dat maakt een groot verschil. Ik ben benieuwd wat voor mooie avonturen wij in de toekomst mogen meemaken samen. Sinds ik hem verhuisd heb naar een stal waar hij 24/7 buiten staat in een kudde van zeven, is hij enorm veranderd. Hij is hier echt op zijn plek.”

“We zijn spelenderwijs bezig met grondwerk en horsemanship, dus daar hoop ik dit jaar een mooie basis in te leggen. Ik wil hem pas zadelmak maken als hij daar klaar voor is en heb absoluut geen haast, maar ik wil hem wel opleiden via de atletische rijkunst. Er is een zachte opbouw, waarin je begint zonder contact met de teugels. Het paard leert het zelf doen, vanuit zijn of haar eigen balans. Dat is heel gaaf om te zien. Er is geen dwang of druk, waardoor iedere training weer optimaal genieten is.”

Foto: Privébezit

Dankbaar

Of Jacolien een ultieme droom heeft? “Alle dressuuroefeningen op neckrope kunnen rijden; de lat ligt hoog!”, lacht ze. “Het lijkt me mooi om daar in de loop der jaren naartoe te werken. Ik vind de connectie die je met een paard kunt hebben een van de meest magische dingen die er zijn. Ik zie de weg die ik in de afgelopen jaren heb afgelegd, en daarbij ook alle inzichten die het mij gebracht heeft, echt als een geschenk van God. Ik kan niet anders dan dankbaar zijn voor Wonder en Armani”, sluit ze af. 

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Privébezit / Pamela Schraal