Vera de Kroon: “Toont je paard ongewenst gedrag? Kijk dan eerst naar jezelf”

Hoewel ze met haar zevenjarige Orla AC nu een stijgende lijn te pakken heeft, streeft ze ernaar om zichzelf te blijven ontwikkelen, zodat ze met haar elfjarige Crema Catalana uiteindelijk net zo’n sterke band kan opbouwen.

Ongeluk 

Vera rijdt al paard sinds haar zesde en begon haar avontuur met een onbeleerde Shetlanderhengst. “Dat was echt een kwestie van heel veel vallen en opstaan. Ik had in het begin niet eens een zadel of hoofdstel”, blikt ze lachend terug. “Daarna volgde een C-pony, ben ik Friese paarden gaan rijden, kocht ik op mijn achttiende mijn eerste eigen paard en ben ik, nadat ik hem verkocht had, weer een aantal jaar voor anderen gaan rijden.”

“Na een korte pauze van de paardensport kocht ik een Haflinger, die ik uiteindelijk wegens omstandigheden heb moeten verkopen. Door een ongeluk op mijn werk belandde ik in een rolstoel en heb ik opnieuw moeten leren lopen. De artsen vertelden mij toen dat ik nooit meer op een paard zou stappen.”

“Eén blik was voldoende”

Toen het na een aantal jaar weer begon te kriebelen, besloot Vera toch op zoek te gaan naar een nieuw paard. Als ze vanwege haar lichamelijke klachten niet kon rijden, kon ze immers altijd nog mennen. “Hier in Friesland lopen onwijs veel KWPN’ers en Friezen rond, dus ik wilde graag iets bijzonders en kwam uit bij de PRE’s. Hoewel ik in eerste instantie voor een ander paard ging kijken, werd ik op slag verliefd op Orla.”

“Eén blik was voldoende en dat ze een schimmel is, was een droom die uitkwam. Ze was jeugdig, onbespierd en kon niet zo veel, maar dat vond ik niet erg. Ze gaf mij een heel vertrouwd en veilig gevoel. Ik vond haar eigenlijk veel te duur, maar toen ik nog volop in de onderhandeling over de prijs zat, zei mijn vriend opeens ‘verkocht’. Eigenlijk heb ik Orla dus van hem gekregen.”

Het belang van communiceren

Pas na anderhalf jaar kreeg Vera het gevoel dat de merrie op haar plek was. “Orla heeft in het begin heel veel tijd nodig gehad om te wennen. Ze had een lange reis vanuit Spanje achter de rug, heeft een tijdje op de handelsstal gestaan en kwam daarna direct naar mij. Hoewel we vorig jaar in de zomer nog steeds als Max Verstappen door de baan gingen, besloot ik haar gewoon mee te nemen op wedstrijd.”

“Hoewel ik mezelf soms in de weg zit door mijn lichamelijke klachten, heeft Orla tot op de dag van vandaag nog geen stap verkeerd gezet. Ze heeft altijd wel wat probleempjes gehad door haar eigen onzekerheid, maar ik bleef verliefd op haar. Het was echt een kwestie van goed leren communiceren.”

Foto: Privébezit

Tweede paard

Toen Vera en haar vriend de kans kregen om een boerderij te kopen, grepen ze die met beide handen aan. De amazone nam Orla mee naar huis, kocht een Shetlander en zocht een verzorger. “Op den duur is José ook wat vaker op Orla gaan rijden, wat steeds een stukje beter ging. We besloten daarom samen op zoek te gaan naar een tweede paard, zodat we allebei konden rijden.”

“Ik was inmiddels zo gek geworden op Spaanse paarden dat ik bij een Cruzado-merrie uitkwam, Crema Catalana. Ze stond al een tijdje te koop bij de handelaar, maar met mijn boerenverstand op zak besloten we het gewoon een kans te geven. Lana stapte heel kort en zenuwachtig, maar toen ze na een tijdje wat ontspande, zag ik er toch wel iets in. Ze reageerde tijdens de bezichtiging heel goed op het grondwerk dat ik met haar deed, dus ik besloot gewoon een bod uit te brengen en te kijken wat het bracht.”

Uitdagingen 

Hoewel de handelaar in eerste instantie niet gediend was van het ‘lage’ bod dat Vera deed, ging hij uiteindelijk toch overstag. “Ik heb Lana nu zo’n anderhalf jaar, maar ben nog steeds bezig met het uitpluizen van haar geschiedenis. Toen ze bij mij kwam, ging het heel erg goed. Maar naarmate ze zich meer thuis voelde, ontstonden er meer problemen.”

“Aangezien ik toen nog niet de kennis had die ik nu heb, besloot ik haar naar een trainingsstal te brengen. Uiteindelijk hebben zij haar problemen helaas niet kunnen oplossen. Ik besloot zelf weer met haar aan de slag te gaan en haar alle tijd te geven. Ik ben heel anders naar haar gaan kijken.”

“We hebben van veel mensen fijne hulp gehad, maar na veel radeloze dagen vol tranen besloot ik haar te insemineren met Barton VDL en haar de tijd te geven om helemaal te landen voordat ik haar weer oppak onder het zadel. Mijn instructrice Daniella van der Werf heeft mij veel inzichten gebracht wat dat betreft, daar ben ik haar heel dankbaar voor. Ik ben ervan overtuigd dat je ver kunt komen als je naar jezelf én je paard kijkt, rust creëert en de tijd neemt.”

Foto: Privébezit

Toekomstdoelen 

“Natuurlijk hoop ik Lana in de toekomst op een fijne manier te kunnen rijden, maar daar heb ik geen haast mee. Ik werk momenteel hard aan mijn eigen fysieke en mentale ontwikkeling, zodat Lana en ik echt een nieuwe start kunnen maken. Is er iets met je paard? Kijk dan eerst naar jezelf. Lana bouwt niet voor niets spanning op.”

“Dat doet ze ook doordat ik vanwege mijn trauma en fysieke klachten snel de neiging heb om mijn benen te klemmen. We hebben allebei nog een lange weg te gaan, maar met haar zachtaardige karakter weet ik zeker dat we er gaan komen. Ik merk in de dagelijkse dingen dat we steeds meer naar elkaar toe groeien.”

“Met Orla is het mijn doel om binnenkort L1 te gaan starten. Wat mij soms nog in de weg zit op wedstrijd is mijn bewijsdrang en winnaarsmentaliteit, maar Orla pakt het eigenlijk hartstikke goed op. Ik heb altijd al de droom gehad om het Z te bereiken, dus daar ga ik voor!”, sluit ze af. 

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Madu Shots / Privébezit