Larissa Eikenhout over Ralfar: “Buiten is hij helemaal in zijn element”

Eindproject 

Larissa is al jarenlang zo’n enorme fan van de Fjord dat ze het eindproject van haar opleiding aan het ras besloot te wijden. En dat bracht haar jaren later bij Ralfar. “Ik heb vroeger jarenlang een verzorgfjord gehad en ben zo gek op het ras dat ik besloot om een magazine over Fjorden te maken als eindproject voor mijn grafische studie.”

“Het beeldmateriaal moest ik zelf maken en daarvoor kwam ik een Fjorden Facebookgroep in contact met een boswachter die de Fjordenkuddes van Staatsbosbeheer beheert”, vertelt ze.

Eerste eigen paard

“Een jaar later stuurde dezelfde boswachter mij een berichtje met de vraag of ik hun nieuwe witte hengst Ralm van den Bosdries misschien op de foto wilde zetten voordat hij de kudde in ging. Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen. Weer een jaar later, in de coronatijd, besloot ik van mijn op zoek te gaan naar mijn eerste eigen Fjord.”

“Ik heb altijd al gezegd dat ik ooit een eigen paard wilde en vroeg me nu af wanneer dat ‘ooit’ aan zou breken. Aangezien ik wist dat er ieder jaar een aantal jonge paarden uit de natuurgebieden werden gehaald voor de verkoop, besloot ik een kijkje te gaan nemen bij het groepje dat te koop stond.”

Bijzonder veulen

En daar vond Larissa Ralfar; een zoon van Ralm van den Bosdries, de witte hengst die ze een jaar daarvoor gefotografeerd had. “Het is natuurlijk super bijzonder om een van zijn eerste lichting veulens nu zelf in mijn bezit te hebben. Ik kocht Ralf toen hij acht maanden oud was en hij nog helemaal niet aan mensen gewend was.”

“Ik zou liegen als ik zeg dat ik dat niet super spannend vond, maar ik voelde vanaf het eerste moment een klik. Gelukkig is Ralf van nature heel nieuwsgierig en niet snel onder de indruk. Dat merkte ik in de eerste maanden dat hij nog op het land stond al.”

Foto: Privébezit

Huisvesting

In de zomer besloot Larissa een grote stap te zetten en de jonge ruin naar een pensionstal te verhuizen. “Dat was natuurlijk heel erg gek voor hem. Ik heb er echter wel bewust voor gekozen om hem op zo’n jonge leeftijd al kennis te laten maken met deze manier van huisvesting.”

“Ik was bang dat als ik hem té lang enkel in het land liet staan en niet op stal, de overgang te groot zou zijn ons. Hij heeft natuurlijk een heel ander begin gehad dan de meeste andere veulens en ik wilde hem niet op latere leeftijd overvallen.”

“Daar ben ik super trots op”

Gelukkig voelde Ralfar zich al snel thuis en kon de combinatie aan de slag met grondwerk. “Van voetjes geven tot netjes meelopen aan het halster; ik heb hem eigenlijk alles zelf aangeleerd. Dat heeft onze band zo versterkt dat we daarna op een vrij natuurlijke manier steeds verder groeiden en vooral veel buiten zijn gaan wandelen.”

“Afgelopen jaar heb ik hem zadelmak gemaakt, wat eigenlijk, achteraf gezien, helemaal niet meer zo’n grote stap was voor ons. Natuurlijk was het even spannend, maar Ralf was al zo erg gewend aan het spelenderwijs grondwerk doen, ik die op het krukje stond, vanaf het krukje op hem hing en het longeren met een zadel op, dat het opstappen zelf helemaal geen issue was. En daar ben ik natuurlijk super trots op. Ik had immers helemaal geen ervaring met het opleiden van een jong paard.”

“Eigenlijk komt het erop neer dat we vanaf dag één gewerkt hebben aan het wederzijds respect voor elkaar, samen op een rustige manier alles leren en ontdekken, zonder druk. Onder het mom van ‘we zien het wel’. En dat stukje vertrouwen wat ik in Ralf heb en hij andersom in mij, voel ik terug als ik op hem stap. Het samen genieten staat bij ons op één.”

Foto: Privébezit

In zijn element

“Ralf is onwijs mensgericht en aanhankelijk. Het maakt niet uit waar we wandelen, als hij mensen ziet, wil hij er graag naartoe. Het is echt een zachtaardige knuffelbeer. Hij is heel relaxt en nuchter, is niet snel bang en hoewel hij zich als een typische Fjord ook wel eens als een clown kan gedragen, is hij goudeerlijk”, vertelt ze lovend. 

“Het grappige is dat ik Ralf stiekem meer vertrouw op buitenrit dan in de bak. Anderen zullen mij waarschijnlijk voor gek verklaren, maar door al onze wandelingen is Ralf buiten zo in zijn element dat hij nergens van opkijkt. Ik ga liever op buitenrit, dan dat we in de bak rijden. En die rondjes lopen met mij op z’n rug in de bak, daar ziet hij zelf het nut ook niet zo van in”, lacht ze.

“Dit is waar ik op hoopte”

Toch hoopt de amazone in de toekomst een fijne dressuurmatige basis aan te leggen. “Ik vind het belangrijk dat er een goede dressuurmatige basis ligt, maar ben zelf net zo gek op buitenrijden als Ralf. Het is leuk om te zien dat al die uren die we samen besteed hebben aan buiten wandelen nu ook zijn vruchten afwerpen onder het zadel. Wat we nu doen is precies waar ik op hoopte toen ik hem als klein veulentje kocht”, sluit ze af. 

Foto: Privébezit

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Privébezit