Mila Mannink: “Paarden geven je zó veel, je hebt als mens de verantwoordelijkheid om iets terug te doen”

In de wolken

“Voorheen leste ik altijd bij een instructrice aan huis en had ik een verzorgpony die samen met een andere pony bij mensen thuis stond. Toen bleek dat die andere pony zou gaan verhuizen, hebben de eigenaren van mijn verzorgpony mijn ouders ervan weten te overtuigen om een pony voor mij te gaan zoeken. Dit was immers hét moment. Dertienjarige ik was natuurlijk helemaal in de wolken”, lacht ze.

Op slag verliefd

Karel was de vierde pony die bezichtigd werd. Voor Mila was direct duidelijk dat dit haar eerste eigen pony moest worden. “Ik had meteen een klik met hem. Wat ik me nog kan herinneren van die tijd, is dat hij gelijk contact zocht en de connectie in het rijden als vanzelf ging. Hij was toentertijd veel meer gesloten dan nu, maar door aanpassingen in het management kwam hij steeds meer uit zijn eigen bubbel.”

Veelzijdig

Aangezien het hebben van een eigen pony überhaupt al een droom was die uitkwam, had Mila vooral de intentie om te genieten van haar pony. ”Aangezien ik geen paardenouders heb, was het niet vanzelfsprekend om de sport in te gaan. Daar komt qua tijd en kosten natuurlijk ook weer veel bij kijken. Het was dus mijn doel om op zoek te gaan naar dingen waar Karel en ik samen veel plezier uit konden halen. En dat bleek uiteindelijk heel veelzijdig te zijn.”

Foto: Jikke Lindeboom

Van alle markten thuis

Zo richt de combinatie zich op allerlei verschillende disciplines. “Ik vind alles leuk en Kareltje heeft veel afwisseling nodig, dus dat is een goede match. We rijden voornamelijk bitloos en tot voor kort sprongen en crossten we regelmatig. Ik heb er alleen voor gekozen om dat af te bouwen, omdat we tegen wat fysieke dingetjes aan liepen.”

“Verder zijn we veel in het bos te vinden en doen we wat dressuurmatige trainingen. Daarnaast heb ik een grote passie voor grondwerken en dan voornamelijk liberty. In de afgelopen jaren zijn we daar enorm in gegroeid!”, vertelt ze enthousiast.

Leermeester

“Karel is goudeerlijk en is van nature introvert, maar zodra je hem leert kennen, stelt hij zich helemaal open voor je. Karel is echt mijn leermeester geweest, voornamelijk in de manier waarop ik met paarden wil omgaan. Toen we steeds meer de kant van klassieke dressuur en natural horsemanship op gingen, stelde hij zich mentaal veel meer open en bloeide hij op.”

Op elkaar ingespeeld

“Qua karakter is hij een beetje van de extremen. Hij is óf onwijs chill en zen óf helemaal aan en heel voorwaarts. Dat maakte hem in het begin best onvoorspelbaar, want hij kan makkelijk van nul naar honderd gaan. Gelukkig ken ik hem onderhand zo goed, dat ik vrijwel elke reactie wel kan voorspellen.”

“Onder het zadel is dat vaak hetzelfde. Voornamelijk op buitenrit zie je dat goed terug. De ene keer hebben we een verzameld drafje, de andere keer zou hij zo op de drafbaan kunnen lopen”, lacht ze.

Inspiratiebron 

Mila’s doel voor de komende jaren moge duidelijk zijn: plezier maken en Karel zo gezond en fit mogelijk houden. “Als we daarvoor in de loop der jaren dingen moeten aanpassen in de training, dan doe ik dat met alle liefde. Paarden geven je zó veel, als mens heb je de verantwoordelijkheid om iets terug te doen.”

“Karel is de voornaamste inspiratiebron voor veel plannen in mijn nabije toekomst. Ik volg vanaf dit jaar een horsemanship- en gedragstherapie opleiding, met als doel daar uiteindelijk mijn werk van te maken. De praktijk voor die opleiding ga ik met Karel doorlopen, heel leerzaam dus.”

“Ook loop ik veel stages op verschillende bedrijven en werk ik op stallen in het buitenland. Zo begin ik nu langzaamaan met lesgeven. Hoe meer ervaring je kunt opdoen, hoe beter, toch?!”, sluit ze gemotiveerd af.

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Jikke Lindeboom