Bijzonder ras: de Breton

13 juni 2014, 00:00 Nieuws
De keuze voor een Bretons Trekpaard was voor Sanne eigenlijk toeval. “Wij wonen in Limburg en daar heb je wel een aantal verenigingen voor trekpaarden, maar  we zochten eigenlijk een ander type trekpaard”, vertelt ze. “Toen we in Duitsland op Equitana waren zagen we het Bretons trekpaard en waren we meteen verkocht. Via de rasvereniging in Frankrijk kwamen we bij de toenmalige eigenaar van Vick terecht. We zijn toen gaan bellen en mailen en hebben besloten om naar Bretagne te gaan. Toen we Vick daar zagen was hij meteen onze favoriet, een vrolijk en sierlijk gebouwd paard. We hadden nog heel wat andere Bretonse trekpaarden te bekijken, maar die waren niet naar onze wens. Dus het was Vick die mee naar huis ging.”

Al snel werd Vick een echt gezinslid. “Hij stond elke dag te wachten op zijn eten, eten was voor hem erg belangrijk”, vertelt Sanne. Hij ging ook altijd liggen na het eten, hij lag sowieso erg veel. Maar hij was natuurlijk ook nog erg jong, pas vijf jaar. Hij was echte Franse charmeur en een clown, hij ging regelmatig gewoon op zijn kont zitten. Misschien iets van het ras, zijn moeder deed het ook.”

De andere pony, Robin van Sanne’s zusje Inge, en Vick waren onafscheidelijk. “Toen we hem hadden was hij pas net gecastreerd, dus we hebben een maand gewacht voordat hij bij Robin mocht. Toen ze eindelijk samen stonden klikte het meteen, ze hebben een hele sterke band gekregen.”



Vick was erg veelzijdig. “Hij kon alles. Vick stond voor de koets. Mijn vader deed boomslepen met hem en en werkte op de akker. Ik reed op hem. Samen met mijn vader heb ik hem zadelmak gemaakt en hij begreep heel snel wat de bedoeling was. We waren echt heel erg goed op weg, ik reed een paar keer in de week dressuur en verder reden we buiten. Hij was zo braaf, met buiten rijden keek hij eigenlijk nergens van op. En als hij al schrok sprong hij opzij en ging hij stil staan. Het vertrouwen in buitenrijden was voor mij weg na een val, maar Vick heeft dat helemaal teruggegeven.”

Afgelopen zondag sloeg het noodlot toe. “Zaterdagavond hadden we een feest. Mijn vader was ’s avonds nog naar de paarden wezen kijken en alles was goed. Ze hadden gegeten en stonden er prima bij. Toen mijn vader zondagochtend naar de paarden ging kijken had Vick gerold en lag hij. Ook keek hij boos naar zijn buik, we dachten meteen aan koliek. Mijn moeder belde de veearts en die kwam meteen om hem een spuit te geven. Na zo’n spuit moet het drie tot vier uur koliekvrij blijven, maar Vick lag na tien minuten alweer in het zand van de pijn. We hebben het nog even aangekeken, maar om half twaalf hebben we helaas de beslissing moeten nemen om hem te laten gaan. Zo ben je in twee uur tijd je paard kwijt.”



Vick was een erg bijzonder paard en voorlopig gaat niemand zijn plek innemen. “Ik wil nu nog geen ander paard want dan ga je vergelijken. Misschien komt er over een tijdje iets op ons pad, maar dat zien we dan wel weer.”

 

 

 

 

De BretonDe Breton komt van oorsprong uit Bretagne en stamt af van de paarden van de Keltische krijgers. Er werd onder andere Oosters bloed, Percheron, Ardenner en Boulonnais ingekruist. Er bestaan drie verschillende types: Het Bretonse Trekpaard, de Postier Breton en de Breton Corlay. De Breton heeft een gemoedelijk en zachtaardig karakter en is daardoor prettig en fijn in de omgang. De Breton heeft ook een goede werklust en een groot uithoudingsvermogen. Vroeger werden ze veel gebruikt in de landbouw, later voor de vleesproductie en nu wordt het lichtere type nog veel ingezet in de tuinbouw, landbouw en voor sleepwerk in de bossen. De Breton wordt inmiddels ook veel gebruikt als vrijetijdspaard en voor het aangespannen rijden.