Rien van der Schaft gasthoofdredacteur Dressuur
NieuwsHet magazine Dressuur ligt vandaag bij de Bit-abonnee op de mat en vanaf aanstaande vrijdag in de winkel. Benieuwd naar de inhoud? Lees alvast de editorial van gasthoofdredacteur Rien van der Schaft.
“Eigenlijk was ik wel vereerd toen ik werd gevraagd om gasthoofdredacteur te zijn van Dressuur. Want hoewel ik zelf niet meer zo in beeld ben in de wedstrijdring, wil dat natuurlijk niet zeggen dat ik niet volop bezig ben met het africhten van dressuurpaarden, integendeel zelfs. Samen met mijn vrouw Inge en onze dochter Romy werken we op ons bedrijf, Stal Sprengenhorst, hard aan het correct africhten van dressuurpaarden tot en met Grand Prix-niveau. Daarnaast ben ik veel in het buitenland om clinics te geven.
Voor deze Dressuur heb ik samen met Inge, Romy en de medewerkers van het blad geprobeerd een interessante en mooie uitgave te maken. Met de artikelen in deze editie hoop ik de lezers, ook de jongere garde, een indruk te geven hoe wij werken en met paarden omgaan. Daarom lag de keuze om de Masterclass aan Inge en Romy te geven voor de hand: ik wil echt laten zien hoe wij dagelijks bezig zijn. Wij streven ernaar om de juiste verhouding te krijgen tussen activiteit en ontspanning.
Een onderwerp dat ik echt aan de kaak wil stellen in dit nummer is het gebrek aan een hippische beroepsopleiding in Nederland nu Deurne gaat sluiten. Echt een enorm gemis: daar moet gewoon wat aan gedaan worden. In het rondetafelgesprek met Albert Voorn, Marion Schreuder en de KNHS zijn we hopelijk een stapje dichter bij een oplossing gekomen.
Een ander belangrijk punt voor mij is de rol van de stewards op internationale dressuurwedstrijden. Het verschil in de manier waarop stewards hun taak uitvoeren op wedstrijden zoals in Hagen, Aken en München verschilt enorm van de manier waarop stewards dat doen op wedstrijden als in Rotterdam en Falsterbö. Ik wil niet zeggen dat het één beter is dan het ander, maar er moet lijn inzitten. Duidelijkheid en eensgezindheid van de officials is waar iedere ruiter recht op heeft.
Heel leuk vond ik het te horen hoe het nu met Henk van Bergen gaat. Niet omdat hij op de achtergrond is geraakt nadat hij zijn paardenbedrijf heeft verkocht – hij is en blijft een vakman in hart en nieren – maar meer om te horen hoe hij en zijn vrouw Wilma hun leven nu hebben ingekleed. Dat moet toch wel heel anders zijn, zonder hun bedrijf waar ze voorheen dag en nacht mee bezig waren.
In deze editie trouwens geen artikel over fokkerij. Niet omdat het niet interessant is, maar omdat ik van mening ben dat het scouten en opleiden van de vele jonge, talentvolle paarden die er in Nederland zijn een vak apart is, vandaar het artikel met Egbert Kraak. Als je paarden van nu vergelijkt met die van tien tot vijftien jaar geleden is er heel veel vooruitgang geboekt in de fokkerij. Wat is er dan mooier om die paarden zo correct mogelijk op te leiden, eruit te halen wat er inzit en ze te laten uitblinken in de dressuurring? Daar doen we het voor. Veel leesplezier!”
