Het effect van trailerladen op omstanders

Hulp

Laatst was ik met een klant aan het oefenen met haar moeilijk te laden ruin. ‘Zal ik even helpen met een lijntje erachter?’, vroeg haar stalgenoot toen ze zag dat het paard met twee benen op de klep in de betonmodus ging. ‘Nee hoor, dank je’, zei ik. ‘Hij hoeft de trailer niet in vandaag’. 

De vrouw keek me aan alsof ik helemaal knetter was en liep door. Enerzijds was dit een handige truc om van deze dame af te komen en anderzijds sprak ik ook gewoon de waarheid. We waren aan het oefenen en we willen graag vooruitgang boeken, maar dat betekent niet altijd dat een paard in één sessie in de trailer moet staan.

Interessant fenomeen

Laat ik voorop stellen dat een dergelijk aanbod vaak natuurlijk hartstikke goed bedoeld is. Mensen zien dat een paard niet wil laden, weten misschien ook uit ervaring hoe vervelend dat is, en bieden hun hulp aan. Toch vind ik het een heel interessant fenomeen, omdat moeilijk te laden paarden allerlei emoties lijken op te roepen bij de mensen die toekijken. 

Zeer regelmatig zie ik dat ze zichzelf niet kunnen bedwingen en ze zich ermee gaan bemoeien. We vinden het allemaal heel normaal dat je niet meteen met een paard in het Z kunt starten, maar stapje voor stapje oefenen met de trailer lijkt voor veel mensen een ander verhaal. Dat moet een paard maar gewoon kunnen. 

Best gek als je bedenkt dat weggehaald worden bij de andere paarden, helemaal alleen opgesloten staan én geen zicht hebben op mogelijk gevaar, echt op alle vlakken indruist tegen wat paarden van nature comfortabel vinden.

Emotie

Naast goede bedoelingen van sommige omstanders, zie ik vaak weinig begrip voor het feit dat een paard de tijd nodig heeft om vertrouwen te krijgen. De emoties aan de zijlijn nemen nog weleens de overhand. Dit heeft niks met het paard of met de trailer te maken, maar alles met wat er van binnen bij deze mensen speelt. 

Als iemand boos of gefrustreerd raakt, wordt er binnenin diegene namelijk iets geraakt. Bijvoorbeeld het gevoel dat je faalt als je paard niet kan laden. Of dat je in de zeik wordt genomen door je paard of met je laat sollen. De betreffende persoon kan daar slecht tegen en wil ingrijpen. In veel gevallen zal dit voortkomen uit eigen ervaringen op dit vlak, die terug te voeren zijn naar de kindertijd en vaak helemaal niets met een paard te maken hadden. 

Gelukkig kunnen paarden niet alleen fysiek geen middelvinger naar ons opsteken, mentaal kunnen ze dat ook niet. Het gevoel van frustratie is dus, met alle respect, het probleem van de toeschouwer en niet van het paard of de eigenaar.

Tijd geven

Als een paard niet wil laden, dan betekent dit dat hij een negatieve associatie heeft met de trailer. Iets in het hele proces van laden, geeft hem spanning. Als je je openstelt voor de signalen van het paard dan zul je zien dat bij trailerlaadproblemen altijd een bepaalde mate van stress aanwezig is. 

Het ene paard verandert in een betonblok (bevriezen) en de ander in een rodeopaard (vluchten). Ga je dan de strijd aan en spring je ‘to the rescue’ of kan je je ego opzij zetten en het paard (en de eigenaar) de tijd geven die hij nodig heeft?

Door Paula van de Geest
Gedragstrainer • Paardencoach • Dierenwelzijn • Schrijven • Humor