Familie Rothenberger gasthoofdredacteur van Dressuur

15 december 2014, 00:00 Nieuws
Het is hartstikke leuk om gevraagd te worden als gasthoofdredacteur van Dressuur. Het is ook best lastig, want we willen een zo interessant mogelijk blad maken, met onderwerpen die de lezers aanspreken. Maar dat wilden de vorige hoofdredacteuren natuurlijk ook, dus veel is al geschreven. Wij hebben er daarom voor gekozen om artikelen te maken over onderwerpen die voor onszelf heel belangrijk zijn. De basis neemt daarbij een belangrijke plaats in. Niet alleen de basisafrichting van een paard, maar ook het opleiden van onze kinderen tot goede ruiters. Want met die basis staat of valt alles. Zie het maar als het fundament van een huis: als dat niet goed in orde is, stort je huis op een zeker moment in elkaar. We zijn er dan ook erg trots op dat niet alleen wij zelf succesvol waren in de sport, maar onze kinderen Sanneke, Sönke en Semmieke dat nu ook zijn. Ze hebben al veel gewonnen bij de pony’s, junioren en young riders en waren alle drie Europees kampioen. Dat is toch best bijzonder. Wij hebben dus een goede basis voor hen gelegd om topsport te gaan bedrijven.

Ondanks deze successen denken we niet dat we de wijsheid in pacht hebben. We leren nog elke dag nieuwe dingen bij, lezen veel paardenlectuur en staan open voor nieuwe ontwikkelingen in de sport. We vergeten daarbij niet wie onze leermeesters waren. We hebben van iedereen wat meegepakt en we combineren de dingen die voor ons het meest optimale resultaat geven. Ook denken we veel na over paardrijden en het management eromheen. Waarom gaat iets niet of juist wel goed? We kunnen daar samen uren over discussiëren. Paardrijden is nu eenmaal niet makkelijk. Het is net als die man in het circus, die twaalf rondtollende bordjes op stokjes hoog moet houden. Als er één draait, valt de andere. Het is moeilijk om ze allemaal in de lucht te houden. Door de jaren heen zijn we zelf ook veranderd. Als je jonger bent, ben je vaak ongeduldig en emotioneel. Als je ouder wordt, word je rustiger. Geduld kan een grote kracht zijn. Maar altijd gaan we er voor de volle honderd procent voor. Dat betekent dat we systematisch trainen, zeven dagen per week met onze paarden bezig zijn. Zomer en winter. Je moet een systeem hebben om je paard in vorm te houden, niet de ene dag alles vragen en vervolgens dagenlang niets. Daarbij is het belangrijk om naar het paard te blijven luisteren: dat geeft aan hoeveel het aankan op dat moment. Bij de één gaat het sneller dan bij de ander, forceren heeft geen zin. Het is onze taak als africhter om dat te signaleren en de training daarop aan te passen. Dan kun je heel veel bereiken, weten wij uit ervaring.

Hopelijk komt in dit blad tot uiting wat onze manier van werken met en opleiden van paarden is. Wij wensen u veel leesplezier!

Bestel hier Dressuur online!