Blog: Zomerdilemma
NieuwsHet wordt weer zomer. De temperaturen stijgen, de zon laat zich wat vaker zien. In deze tijd van het jaar krijgen de meeste mensen een mooi tintje. Een beetje bruin, de meeste van ons staat het wel. Maar voor paardenmensen is dat bruin vaak maar heel plaatselijk. Denk alleen al aan die benen… Welke paardenman of -vrouw heeft er na een warme zomer echt mooi gekleurde benen?
Mij lukt het nooit. Als ik met paarden bezig ben of in een stal werk, draag ik toch het liefst een lange broek en stevige schoenen of laarzen. Het voelt niet veilig in een korte broek. Het stro prikt en de blote huid is veel te kwetsbaar bij een paard in de buurt.
Onlangs moest ik hier thuis een paar uur lesgeven. Ik hoefde niet te behandelen en het was lekker weer. Optimistisch trok ik een korte broek aan in een poging mijn benen deze zomer toch een paar zonnestralen te laten zien. Eronder, heel charmant, mijn stevige leren werkschoenen. De eerste les verliep prima. Mijn benen werden gestimuleerd een beetje pigment aan te maken terwijl ik in de bak rondliep om mijn klant aanwijzingen te geven. Klant nummer twee kwam echter met een jong paard dat voor de tweede keer van huis was. Na een stuk aan de hand gewandeld te hebben, stapte ze op terwijl ik haar paard vasthield. Ik voelde direct hoe kwetsbaar mijn blote enkels waren naast deze jonge spring in het veld. Vijf rondjes naast een stuiterend paard later wist ik het zeker: de korte broek bleef voortaan in de kast als ik ook maar íets met paarden ging doen. Dan maar witte benen…
Toch verbaast het me vaak hoe mensen erbij lopen in de buurt van een paard. En dan gaat het vooral om schoeisel. Niet zelden vraag ik een paard even te monsteren en loopt de eigenaresse doodleuk op haar slippers/flipflops of hoe je ze ook wilt noemen naast het paard. Heel mooi, dat wel, maar ik vind het ronduit gevaarlijk. Ook bij een braaf paard! Inmiddels circuleren er genoeg foto’s op het internet van ontvelde of gebroken voeten als gevolg van het dragen van slippers bij een paard. Het gezegde luidt dan wel ‘wie mooi wil zijn moet pijnlijden’, maar zoiets gaat wel erg ver ;-) En ja, een veilige staloutfit is soms echt warm en ook nog eens verre van charmant. En egaal bruin worden kun je al helemaal vergeten. De enige optie lijkt het kiezen van een andere hobby. En dat gaat mij dan weer te ver. Mooi wit is niet lelijk, toch?
