Blog: De perfecte overgang
NieuwsOns leven zit vol overgangen, niet alleen van stap naar draf naar galop, zoals paardenmensen die kennen, maar ook andere overgangen. Van winter naar lente bijvoorbeeld. De tijd waarin we allemaal smachten naar de warmte van de zon, het groen van blaadjes aan de bomen en de grasrijke weilanden waar straks de paarden en veulens in dartelen.
Net als de rijtechnische overgang die je gebruikt om je paard te trainen energie kost, geldt dat ook voor de seizoensovergang. Het loslaten van de wintervacht en aanmaken van de zomervacht kost een paard energie. Je merkt het niet altijd want het lijkt juist eerder alsof ze energie over hebben! Mijn paardje bijvoorbeeld gaat er vaker vandoor in deze ‘nawintermaanden’. Buitenritten zijn een stuk minder relaxt dan die van afgelopen zomer. Hij is een beetje narrig en hoeveel voer ik hem ook geef, het lijkt alsof hij nooit voldaan is en op zoek blijft naar de voedingsstoffen die hij uit het gras gaat halen. Maar ook dat gras zit in een overgang en met wat zon en regen ontploffen langzaam de kleuren van de lente.
Een overgang is een transitie van het ene in het andere, een metamorfose, een verandering. En hoewel we allemaal wel houden van een aangename afwisseling, is een verandering zwaar. Een verandering kost energie. Je aanpassen, nieuwe dingen leren, van disbalans je balans weer vinden. Ik beleef momenteel zo een verandering. Heb afscheid genomen van mijn vaste baan bij een grote verzekeraar om de onzekerheid tegemoet te gaan. Ik heb nog geen nieuw werk en voel de disbalans. Ik moet mijn leven opnieuw kalibreren. Niet alleen het invullen of opvullen van mijn dagen die voorheen gemoedelijk duidelijk was ( hoewel ik dat toen niet zo besefte), maar ook de waarde van mijn kennis en ervaring bepalen, etaleren en laten beoordelen in een sollicitatieproces.
Het grote voordeel van een overgang is dat je kritisch en eens goed gedetailleerd gaat kijken. Hoe goed is je stap eigenlijk, hoe goed is je eerste drafpas daarna? Welke steken laat je vallen en waar wil je meer aandacht aan besteden? Maar ook, wat kan je loslaten en heb je niet meer nodig? Vaak zijn dat de ingesleten gewoontes die je nooit hebt opgemerkt. Het kost energie en moeite en focus, maar het mooie van een overgang of verandering is dat je er iets van leert. Je ontwikkelt je in een nieuwe versie van jezelf.
Zo heb ik kritisch gekeken naar mijn leven en wat ik nu echt leuk vind, waar mijn passie ligt. Alle mitsen en maren van alle kanten aandachtig bekeken en beoordeeld en aan de kant geschoven. Het is een proces en misschien zonder doel of eindpunt. Ik ben gaan vloggen: Signe of Horses. Het leek een logische stap naar de draf. Van bloggen naar vloggen. En wie weet lukt het me om ook in galop aan te springen en vol gas verder te rennen over de graslanden naar mijn toekomst. Zover durf ik niet te kijken. Ik probeer vooral te genieten van hoe het nu voelt. De momenten dat ik de balans weer vind, mijn ritme en takt. En ja, soms loop ik keihard tegen het bit aan, maar vind ik steun bij vrienden die de teugels dan even aannemen zodat ik me ergens aan vast kan houden. De perfecte overgang is het proces en wat je daarvan leert. Het is ook een basis waar je altijd op terug grijpt als er iets niet goed gaat in het trainen van je paard. Omdat je dan even kan re-kalibreren en de balans opnieuw kan opmaken. Maar kunnen we dit ook op onszelf toepassen als er iets niet goed voelt in ons leven? Als ik op mijn paard zit en een overgang vraag en merk hij het zwaar heeft, zeg ik: Ja, het valt niet mee, maar ik zie dat je je best doet en ik help je de balans weer vinden. Ik weet namelijk hoe het voelt. Elke sollicitatie en elk vlog is weer een overgang die ik rijd, is het goed genoeg? Durf ik te experimenteren en los te laten? Soms voelt het goed en soms is het falen en opnieuw proberen. Maar als ik een kleine bonte Tinker kan leren om van piaffe in galop aan te springen, dan moet dit een fluitje van een cent zijn. De perfecte overgang komt en gaat en verdwijnt in het moment.
