Het afscheid van Wanda

28 oktober 2016, 00:00 Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’… En dan is hij niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Na twee weken rust nam de bult op Wanda’s been nog niet af. Haar eigenaresse Lisa Spelt nam haar mee naar de kliniek. Hier ontdekte ze dat haar spronggewricht volledig vergroeid was. Doordat Wanda niet meer pijnvrij kon leven, nam Lisa de beslissing om afscheid van haar te nemen.

[row]

[seven]

“Ik had Wanda bijna drie jaar, we reden vooral recreatief en gingen het liefst gezellig met stalgenoten naar het bos. Twee dagen voordat ik op vakantie ging, haalde ik haar uit de wei. Ze liep op dat moment goed, maar ik zag dat ze een rare bult aan de binnenkant van haar sprong had. Het was niet warm of pijnlijk, ik heb het gekoeld en dat dacht ze misschien een trap van een ander paard had gehad of wat uitgegleden. Ze zou eigenlijk door iemand anders gereden worden tijdens mijn vakantie, maar we hebben besloten haar gewoon rust te geven. Haar verzorger zou iedere dag even met haar lopen en haar been koelen.”
[/seven]
[five]
[panel]

Wanda
1999 tot 2016

Eigenaar: Lisa Spelt (2001)
Ras: Onbekend
Kleur: Tabiano bont

Wanda was super sterk.

[/panel]
[/five]
[/row]

Slecht nieuws

“Na een paar dagen liet ze zich al niet meer vangen in de wei. Op dat moment besloten we haar dan maar gewoon rust te geven tot ik terug was van vakantie. Ik kwam op zondag thuis en ben maandag gelijk naar stal gegaan, maar haar been was niets veranderd. We hebben de dierenarts gebeld en deze kwam de volgende dag langs. Hij gaf ons het advies om met haar naar de kliniek te gaan en foto’s te laten maken, maar we moesten ons voorbereiden dat het ook slecht nieuws kon zijn.”

Kliniek

“Op advies gingen we dus de volgende dag naar de kliniek. Na enkele foto’s gemaakt te hebben, konden zij ons al vertellen wat er aan de hand was. Wanda’s spronggewricht was volledig vergroeid. Daarnaast had ze veel botwoekering, maar ook veel botafname. Er was een stukje bot losgekomen en dit veroorzaakte de bult. Als dit bot niet losgekomen was, hadden we het waarschijnlijk helemaal niet ontdekt.”

Pijn

“Ze kon niet direct behandeld worden tegen de pijn. Ze zou speciaal beslag krijgen en een infuus met een medicijn tegen de botafname. Hiermee zou de toename wel geremd worden, maar niet afnemen. De dierenartsen wisten eigenlijk niet of het in dit stadium nog wel zou helpen. Op dat moment had ik de keuze eigenlijk al gemaakt. Een paard dat niet pijnvrij kon lezen, wilde ik niet voor mijzelf in leven houden. Voor de zekerheid hebben we toch een second opinion aangevraagd, maar deze dierenarts vertelde hetzelfde. Zelfs al weidemaatje zou ze altijd pijn hebben.”

‘Ik heb zelfs nog een worteltaart voor haar gemaakt’

Samen genieten

“Toen was keuze definitief. Ik kreeg voor tien dagen pijnstilling mee, zodat we die dagen pijnvrij afscheid konden nemen. We hebben een fotograaf laten komen voor een fotoshoot, hebben nog een laatste stapritje gemaakt in het bos met onze stalgenoten en ik heb zelfs nog een worteltaart voor haar gemaakt. Maar uiteindelijk kwam de dag van inslapen. Ik stond in het weiland samen met Wanda te wachten op de dierenarts. Het was een heel raar gevoel. Wanda stond vrolijk naast me te grazen alsof er niets aan de hand was en toch wist ik dat ze zo ingeslapen werd.”

Afscheid nemen

“Het moment van inslapen duurde erg lang en verliep moeilijk. Wanda had namelijk een vreselijke hekel aan spuiten. Haar lichaam had pijn, maar haar hoofd wilde nog niet gaan. Samen met mijn moeder en de staleigenaar, die ook haar vorige eigenaar was, heb ik afscheid van haar genomen. De rest van de kudde kwam op dat moment ook bij het hek staan. Dat was een heel mooi moment om te zien.”

Gemis

“Ik mis haar nog erg en heb nog geen ander paard. Gelukkig kom ik nog wel regelmatig op stal. Wanda had namelijk een zoon Sky, die nu zo’n twee en een half is. Ik mag hem van zijn eigenaar regelmatig even poetsen en knuffelen. Volgend jaar ga ik op zoek naar een nieuw paard, maar deze zal Wanda nooit kunnen vervangen. Ik mis het bij haar zijn, haar karakter en gezellig samen naar het bos.”

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/10/bak2edited.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/10/FullSizeRender.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/10/IMG_1231-3logo.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/10/IMG_1422groot-4logo.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/10/IMG_3358.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/10/IMG_3677.jpg|”]

[hr]