Het afscheid van Sjekkie

10 november 2017, 00:00 Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’... En dan is hij niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Ike van Haastert verzorgde de Shetlander Sjekkie voordat ze haar eigenaar werd. Ze beleerde haar voor de wagen en samen genoten ze van vele ritjes. Maar Sjekkie kreeg last van COPD. Ike kon haar in het begin helpen met medicijnen, maar uiteindelijk werd het teveel voor Sjekkie. Ike kon haar geen paardwaardig leven meer bieden en nam de moeilijke beslissing om afscheid van haar te nemen.

“Sjekkie stond op de kinderboerderij vlak bij mijn huis. Ik reed samen met vriendinnen op de manege en zij vroegen mij of ik een verzorgpony zocht. Dit leek mij hartstikke leuk. Zo werd ze eerst mijn verzorgpony. Uiteindelijk werd de kinderboerderij gesloten en moesten de paarden weg. Zo werd Sjekkie mijn eigen pony. Ik heb haar zelf voor de wagen beleerd en de ritjes die we maakten vond ze altijd geweldig.”
[panel]Sjekkie
1997 tot 2016
Eigenaar: Ike van Haastert (1987)
Ras: Shetlander
Kleur: Zwart
Sjekkie was bijzonder, slim, lief en soms ook ondeugend.
[/panel]

Medicijnen

“Op een dag begon ze wat met hoesten. Sjekkie bleek last te hebben van COPD. Ze kreeg hier medicijnen voor en met periodes ging het beter of slechter. Maar haar longen waren nu eenmaal aangetast, dus het hoesten kwam iedere keer terug. Uiteindelijk werd ze steeds benauwder en was ze niet meer haar vrolijke zelf. De medicijnen leken hun werk niet meer goed te doen. Het was hartverscheurend om haar zo te zien. Maar haar volproppen met medicijnen zou ook geen paardwaardig leven bieden.”

Beslissing

“Zo moest ik een beslissing maken, de moeilijkste in mijn leven. Je moet een keuze maken, wat is het beste voor je maatje? Op zo’n moment mag je eigenlijk niet aan jezelf denken, het draait om haar. Al had ik haar natuurlijk het liefst zo lang mogelijk bij me gehouden. Het afscheid nemen was een moeilijk moment, maar gelukkig verliep alles heel rustig. Maar ik mis haar aanwezigheid natuurlijk. Wanneer ik aankwam, begon ze altijd te hinniken. Ze vrolijkte me altijd op.”

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/11/IMG_0106.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/11/IMG_7232.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/11/IMG_7421.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/11/IMG_7423.jpg|”]

[hr]