Afbeelding

Het afscheid van Ari

Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’… En dan is hij niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Cat Woltman had er alles voor over om haar merrie Ari te laten genezen van een peesblessure. Terwijl Ari beter werd, werd Cat zelf ernstig ziek. Op het moment dat zij zelf weer opknapte, besprong een ander paard Ari. Hierdoor liep Ari een soort hernia op, waardoor Cat alsnog afscheid van haar moest nemen. Dit terwijl zij zelf net weer beter werd.


[row]

[seven]

“We hielden ervan om samen af en toe flink hard te racen, ondanks dat ik mijn dochter en haar snelle paard nooit helemaal kon bijhouden.  Ik heb haar eerst als verzorgpaard gehad, maar nadat ik weer was hersteld na een ernstige ziekte besloot ik haar te kopen. We reden veel buiten en deden af en toe een lesje.”
[/seven]
[five]
[panel]

Ari
1995 tot 2016


Eigenaar: Cat Woltman (1962)
Ras: Tinker
Kleur: Zwart bont


Aris was super sterk.


[/panel]
[/five]
[/row]

Peesblessure


“Ari heeft een flinke peesblessure gehad. Ik heb van alles gedaan om haar er weer bovenop te krijgen, ze heeft zelfs stamceltherapie gehad. Toen ze weer genezen was en het zomer werd, mocht ze weer in de kudde op de weide staan. Inmiddels werd ik zelf helaas ook weer ziek en kreeg ik chemo’s, maar kon Ari genieten van haar vrienden in de kudde. Er kwam een nieuwe ruin op stal te staan en ook deze werd in de kudde geplaatst. Hij kreeg al snel praatjes en begon hengstige merries te ‘dekken’.”

Hernia


“Waarschijnlijk heeft hij dit ook bij Ari geprobeerd en is hij net verkeerd op haar rug terecht  gekomen. Ze liep van de een op de andere dag heel moeilijk. Ik ben met haar naar de kliniek gegaan en heb foto’s van haar laten maken. Ari had iets wat we bij mensen een hernia zouden noemen, maar waar bij paarden niet echt een naam voor is. Dit in combinatie met de lichte artrose in haar rug die ze al had, zorgde ervoor dat ze veel pijn had en moeilijk kon lopen. De dierenartsen konden vanwege haar leeftijd en de artrose helaas weinig voor haar doen.”

Pijnstillers


“Ze kreeg pijnstillers mee en we hebben van alles geprobeerd de pijn bij haar te verlichten. Maar ze wilde eigenlijk alleen nog maar liggen in de weide. Dit terwijl ze ook veel moeite had met gaan liggen en opstaan. Terwijl ik zelf weer beter werd, zag ik mijn grote, sterke Ari een schim worden van zichzelf. Zelfs het blauw van haar ogen werd fletser.”
‘Ik bleef hoop houden dat ze beter zou worden’

Hoop


“Als ze binnen drie weken niet zou opknappen gaven de dierenartsen haar helaas weinig hoop. En na een maand liep ze nog niet beter. Haar manier van lopen omschreef ik als Charlie Chaplin. In haar hoofd mankeerde ze niets, maar je kon merken dat ze lichamelijk veel pijn had. Ik heb een hele tijd nodig gehad om te beslissen of ik haar wilde laten inslapen. Ik bleef hoop houden dat het beter zou worden, maar het was helaas niet zo.”

Afscheid


“Uiteindelijk heb ik toch de beslissing moeten maken om haar in te laten slapen, ze had gewoon te veel pijn. Eigenlijk wist ik het ook al wel van af het eerste moment in de kliniek, maar ik hoopte zo dat het beter zou gaan en de pijn weg zou trekken Ik was er wel bij, maar ben op het laatste moment weggelopen omdat ik het niet trok om haar zo te moeten zien. Mijn dochter en onze instructrice en vriendin waren erbij.  Zelf stond ik om het hoekje onze andere paarden te voeren en heel hard te doen of er niets aan de hand was.”

Foto’s


“Alles in deze tijd was zo dubbel. Iedere keer dat ik zelf beter werd, zag ik mijn paard achteruit gaan. Werd Ari beter, dan ging mijn gezondheid weer achteruit. Alles was zo ongeloofwaardig en oneerlijk Toen ik zelf ziek was heb ik foto’s van mij en Ari laten maken zodat mijn familie nog mooie foto’s van mij had, mocht ik mijn ziekte niet overleven. Nu hangen deze foto’s in mijn woonkamer en kijk ik er met een heel ander beeld naar. Van te voren had ik nooit kunnen weten dat deze foto’s ter nagedachtenis van Ari waren in plaats van mijzelf. Ik mis haar in alles. Ik mis haar eigenwijsheid en het wederzijdse vertrouwen. Ik heb een nieuw paard, maar dit is nog lang niet hetzelfde. Zo’n paard als Ari vind ik nooit meer.”

[hr]

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/1-6.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/IMG_0398-2.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/IMG_0416.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/ari-9.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/ari-11.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/ari-14.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/ari-15.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/ari-18.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2016/11/ari-19.jpg|”]

Elke vrijdag vind je een nieuw verhaal online. Wil jij jouw verhaal vertellen? Geef je op!


[button href=”https://www.bitmagazine.nl/algemeen/heb-jij-je-paard-verloren-doe-je-verhaal-in-de-online-rubriek/49407/”]Geef je op[/button]
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding