Blog: Happy horse, happy human
Nieuws“Is mijn paard gelukkig?” vraag ik me wel eens af. Hoe meet je geluk eigenlijk? Dat is voor een mens al moeilijk, laat staan dat je dat gaat invullen voor een paard. Als mens ben ik het meest gelukkig in de zorgeloze momenten. Gedachteloze momenten. In elk geval geen gedachten over wat ik nog moet doen, wat ik heb gedaan, wat ik nog allemaal wil, hoeveel dat kost en hoe lang het duurt en of ik er ook gelukkiger van word. En de gedachte of mijn paard wel gelukkig is baart me ook zorgen.
[caption id=”attachment_68766” align=”alignright” width=”200”] Foto: Marja Riedstra[/caption]
Ik sta aan de rand van de bak, het waait hard, de grond is half bevroren. In de bak loopt mijn paardje. Hij is rusteloos. Hij hinnikt en loopt heen en weer. Ik weet dat hij het niet prettig vindt om alleen te zijn en als ik weg loop wordt het erger. Toch ga ik. Ik moet zijn stal uitmesten en zijn voer klaarmaken. Maar voordat ik dat doe zet ik toch nog even een ander paard bij hem in de bak. Het helpt, hij stopt met hinniken en heen en weer lopen. Hij wil gaan rollen, hij draait rondjes want de ondergrond is niet optimaal en zo zoekt hij naar een goed plekje. Maar het andere paard wil spelen en jaagt hem weg. Met zijn oren naar achteren kiest mijn paard het hazenpad en probeert het ergens anders weer. Hij kan zijn draai niet vinden en lijkt ongelukkig. Het andere paard ook, want die heeft geen speelkameraad. Ik laat ze het zelf uitzoeken en ga de stal uitmesten.
Wanneer ik klaar ben en terugkom, staan beide paarden op rust in de verte te staren. Kont in de wind, ogen half dicht te soezen in het kleine beetje zon dat door de wolken prikt. Ze zien er heel tevreden uit. Alsof ze mediteren, volkomen gedachteloos en in het nu. Dan zien ze mij. Mijn paardje komt naar het hek, de ander ook. Oren schieten van achteren naar voren, strijdend om mijn aandacht en communicerend met elkaar over wie eerst mag. Ik neem ze beide mee naar stal en ze lopen gewillig hun box in. Daar staat het voer en mijn paardje lijkt te genieten van elke hap. Als zijn bak leeg is, rolt hij in zijn stal. ‘Rollen van geluk’ denk ik. Dan komt hij met zijn oren naar voren nog even op mij af. Maar als hij merkt dat ik niets meer voor hem heb of van hem ga vragen, gaat hij aan zijn hooi knabbelen. Ook dat ziet er als een behoorlijk tevreden paard uit.
“Wat kijk je boos?” zegt mijn moeder. Maar ik concentreer me alleen maar. Blijkbaar kijk ik dan boos op die momenten houd ik me niet bezig met hoe mijn hoofd kijkt. Ik blader namelijk door foto`s van mijn paard om te kijken hoe gelukkig hij eruit ziet. Maar ik zie vooral de momenten om de foto`s heen. Die ene shoot die niet voelde als een fotoshoot, omdat alles vanzelf ging, die foto waar we heel hard ons best moesten doen om zijn oren naar voren te krijgen, de momentopname van die fijne training waar hij super liep, ‘dat achterbeen’. Daar heeft hij wel zijn oren naar achteren. Ik analyseer de foto en zie dat er nagenoeg geen teugeldruk is, er is wel wat spanning bij hem en bij mij, maar dat is de inspanning van de oefening. Mijn zweep had ik daar niet nodig en met sporen rijd ik allang niet meer. Misschien concentreert hij zich alleen maar?
Ik vraag mijn moeder wat zij ziet. “Schat,” zegt ze, “Ik weet niets van paarden, maar ik weet wel hoe ongelukkig je was toen het zo slecht met hem ging. Dat zag je ook aan hem. En nu gaat het goed, waarom zou je je dan nog zorgen maken? Geniet ervan.” Tja, daar kan ik niet omheen. Als je niet ongelukkig bent, dan heb je al geluk. En zowel gelukkig zijn als ongelukkig zijn is een momentopname. Een foto die slechts een klein stukje van een leven laat zien.
Na een te gek oud & nieuw weekend zonder paard is het heerlijk om weer op stal te zijn en mijn paard te zien. In de bak doe ik wat grondwerk waarbij het vooral draait om even samen bewegen en los worden. En daarna samen stilstaan en in de verte staren. Afgesloten met samen liggen. In die positie film mijn nieuwjaarsboodschap op de selfie stand voor mijn Instagramaccount. Even mijn geluk delen. En mijn paardje? Slaapt! Hij ziet er best gelukkig uit.
