Blog: Diesel naar Dubbeldam

11 februari 2017, 00:00 Nieuws
Als 3,5 jarige kwam Diesel bij ons op stal. Hengst, sensibel, maar ogenschijnlijk met heel veel kwaliteit. Goudeerlijk, heel veel werklust, maar wel een paard wiens vertrouwen we eerst moesten winnen. Stap voor stap, zonder enige tijdsdruk hebben we hem dat weten te geven. Mijn vriend Laurens werkt fulltime en traint daarnaast op onze kleinschalige stal enkele paarden per dag. Hij geloofde in zijn mogelijkheden vanaf de eerste dag, maar wist ook al heel snel dat hij dit paard, meer nog dan veel andere paarden, echt de tijd moest geven.

En dat heeft hij ook gedaan. En niet alleen dat. Hij heeft nagedacht over ieder detail, geprobeerd hem steeds optimaal te managen. Van het voerschema, tot het beslag, en tot de hoeveelheid beweging. Geen poespas, maar een uitgekiend trainingsschema, weidegang, meerdere voerbeurten, om 22 uur een laatste keer voeren, alles controleren en dan pas het licht uit. Niet teveel springen, maar wel zo dat zijn lichaam er sterker van kon worden. Echt goed dressuurwerk doen, waardoor hij sterker en leniger werd, maar ook heel simpel te rijden was. Preventieve checks, rustpauzes, maar ook voldoende wedstrijdervaring geven.. Welzijn combineren met sport en zo min mogelijk aan het toeval over laten.

Diesel (Untouchable x Calando) sprong altijd met heel veel explosiviteit, veel vermogen en voorzichtigheid. In plaats van hem scherp maken of hoger te leren springen moest dit paard leren ontspannen, juist niet teveel zijn best doen. Gewoon een simpel rondje springen. De verleiding kan groot zijn om snel naar een hogere klasse te gaan met zo’n paard. Toch deed hij dat niet. Ondanks het feit dat niet iedereen dat snapte. Laurens reed zelden om te winnen, was alleen maar bezig met opleiden, heel houden en dus met zijn lange termijnplan.Soms moet je als ruiter je eigen ego dan aan de kant zetten. Vijf jaar lang geduld hebben, eigenlijk nooit voor de winst gaan, maar blijven geloven in dat ene doel: topsport. Ik vind het knap!

Diesel moest zichzelf niet gaan overspringen, hij moest leren dat iets minder extreem meer dan goed genoeg was. Begin 2016 liep de toen achtjarige Diesel nog op M-niveau. Toen hij eenmaal ging ontspannen in de ring kon hij vlot doorgroeien naar ZZ-niveau. Met prachtig lichaamsgebruik, fijn te rijden op een gewone bustrens en met veel vermogen en scherpte liep hij zijn parcoursen. En toen zag iedereen ineens hoeveel mogelijkheden hij had…

Vaak was er interesse in Diesel, maar na een rondje ZZ in Delft stond Laurens’ telefoon niet meer stil. Meerdere serieuze partijen en grote namen stonden in de rij. Hoewel hij altijd in Diesel had geloofd was deze plotselinge explosie aan telefoontjes toch enigszins onverwacht. De eerste klanten stonden al bijna op het punt om te komen kijken toen we ons realiseerden dat ‘gewoon verkoop’ niet ons ideale scenario was. Verkoop naar het buitenland en niet weten hoe het hem verder zou vergaan vonden we toch niet het meest aantrekkelijke idee. Ons ideale scenario was dat Jeroen Dubbeldam, een ruiter die bekend staat om zijn talent om sensibele paarden te rijden, maar ook om zijn vermogen om een paard optimaal te managen, Diesel zou gaan rijden en een deel van hem zou kopen.

We kennen inmiddels heel veel mensen in de paardenwereld, maar Jeroen was daar niet één van. Toch trok Laurens de stoute schoenen aan. Hij belde Jeroen en stuurde hem een video. Jeroen reageerde direct positief en nodigde ons met Diesel uit in Weerselo.

We werden heel vriendelijk ontvangen. Als een echt paardenman reed hij Diesel daar eerst rustig een half uurtje los voordat hij de eerste sprongen maakte. Na afloop was hij enthousiast, maar maakte nog niet direct een keuze. Hij ging meerdere video’s van Diesel bekijken en wilde daarna hem graag nog eens bij ons in Brabant proberen. En zo geschiedde. Diesel sprong heel erg goed. Zijn enthousiasme werd groter. Hij gaf aan dat als hij de volgende ochtend gelijk aan Diesel moest denken, dat dat dan een goed teken was. Blijkbaar stond hij op met Diesel in zijn hoofd, want telefonisch werden de details van de deal besproken. Diesel zou voor de helft aan Jeroen verkocht worden. Wel op voorwaarde dat hij twee weken in Weerselo mocht komen. Het gevoel was al heel goed, maar Jeroen was op zoek naar bevestiging van dat speciale gevoel.

Twee weken later belde hij op. Heel enthousiast. Diesel had hem meer dan overtuigd. In dit paard wilde hij zijn energie gaan steken.

Diesel heeft inmiddels zijn eerste wedstrijden met Jeroen gelopen. Het is prachtig en onwerkelijk om te zien dat Laurens zijn geduld, inspanningen en geloof zo hebben uitgepakt. Dit is nog maar het begin van Diesels internationale carierre, maar de bevestiging dat Jeroen zo in dit paard gelooft is prachtig. Wie weet wat het nog gaat brengen.Natuurlijk is het nog een lange weg te gaan, maar hij krijgt alle kansen, we hebben geen van allen haast en het vertrouwen is er. Wij zijn nog voor de helft eigenaar en blijven betrokken. Ik zal Diesel met de fysiotherapie waar mogelijk blijven begeleiden. We zullen zoveel mogelijk wedstrijden bijwonen en op deze manier genieten van deze combinatie.
Natuurlijk missen we Diesel op stal en in de wei. Onze jongste dochter noemt hem steevast ‘mijn grote vriend’. De stoere hengst was altijd zo lief voor haar. Maar bij Jeroen krijgt hij de best mogelijke verdere opleiding en verzorging.

Voor Diesels vertrek hebben we een vaatje sperma van hem gevangen, waardoor we de mogelijkheid hebben wat merries te dekken. Diesel is AES goedgekeurd en we zijn benieuwd naar zijn eerste nakomelingen.

We sluiten een hoofdstuk af, maar wat een mooi nieuw avontuur gaan we tegemoet! We zullen zien waar dat ons, maar vooral ook Diesel brengt.