_MG_4043
_MG_4043

De beste raad: ‘Probeer weer te gaan rijden, ondanks je ziekte’

Nieuws

Leermeesters hebben we allemaal. En wie met paarden omgaat, raakt nooit uitgeleerd. In deze rubriek vertellen Bit-lezers welke wijze woorden ze nooit meer vergeten… Stephanie Nagtegaal (30) dacht dat ze nooit meer op een paardenrug zou zitten, maar rijdt sinds een jaar op King.

“Van kleins af aan heb ik altijd paardgereden. Ik reed wedstrijden en beleerde jonge paarden, maar door het Ehlers-Danlos syndroom ben ik volledig invalide geraakt. Mijn man, twee kinderen en ik wonen in een aangepaste woning en ik ben afhankelijk van verzorging en verpleging.”
‘Ik kreeg mijn eerste klachten rond de puberteit’
“Ehlers-Danlos is een bindweefstelaandoening die huid, spieren, gewrichten, organen en bloedvaten aantast. Ik kreeg mijn eerste klachten rond de puberteit. Mijn gewrichten zijn hypermobiel en daardoor verschuiven ze snel en schieten makkelijk uit de kom. Ik kreeg last van spierzwakte en was altijd moe. Ook had ik altijd pijn in mijn hele lichaam. Toen ik net moeder was, kreeg ik problemen met mijn hart en zakte vaak spontaan door mijn benen. Ik raakte zo uitgeput en overbelast dat mijn gewrichten steeds vaker verschoven en zelfs eten nauwelijks nog ging.”
‘Zij heeft me gestimuleerd om ondanks alle beperkingen weer te gaan paardrijden’
“Ik heb een elektrische rolstoel, een scootmobiel, tillift, traplift  en een rolstoel voor onder de douche en moet een groot deel van de dag plat op bed liggen. Omdat ik iedere keer heb moeten inleveren en voor zoveel lichamelijke teleurstellingen kwam te staan, voelde ik me erg down. Tegen mijn maatschappelijk werkster Sophie Koes van Stichting MEE Groningen vertelde ik een jaar geleden dat ik het paardrijden zo miste. Zij heeft me gestimuleerd om ondanks alle beperkingen weer te gaan paardrijden, iets wat ik nooit meer voor mogelijk had gehouden.”
‘Ik was erg zenuwachtig, maar toen ik eenmaal op zijn rug zat voelde het als thuiskomen’
“Ze bracht me in contact met Nanda, een schat van een vrouw die me een of twee keer per week op haar paard King laat rijden. De eerste keer op was super spannend. Ik was erg zenuwachtig, maar toen ik eenmaal op zijn rug zat voelde het als thuiskomen. Door King voel ik me weer even vrij en onbeperkt. Ik rijd met beugels die aan de singel worden vastgemaakt, zodat mijn benen niet kunnen gaan klapperen. Dit voorkomt dat mijn heupen uit de kom schieten of verschuiven. Met twee zweepjes geef ik beenhulpen.”
‘Door het rijden op King ben ik ook geestelijk erg vooruit gegaan’
“King reageert sterk op zit- en stemhulpen en geeft me een superveilig gevoel. We trainen niet alleen in de bak, maar maken ook regelmatig een buitenritje. Door het rijden train ik mijn spieren zonder dat ik ze erg overbelast. Ik heb een stuk meer balans gekregen en delen van mijn lichaam zijn een stuk sterker geworden. Door het rijden op King ben ik ook geestelijk erg vooruit gegaan. Dankzij hem kreeg ik er weer zin in. Hij gaf me weer kracht om te blijven vechten. Ik ben mijn maatschappelijk werkster nog iedere dag dankbaar voor haar advies.”
Van wie leerde jij een les die je nooit meer vergeet? Was het je instructeur? Iemand bij wie je een clinic volgde? Je dierenarts? Hoefsmid? Of je opa die een echte paardenman was? Welke raad gaf hij of zij je? Stuur ons via Redactie@bitmagazine.nl de beste raad die je ooit kreeg en wie weet word je binnenkort geïnterviewd voor www.bitmagazine.nl.
Bron: Bitmagazine.nl