Bokken
Bokken

De beste raad: ‘Laat alles los, dan kan je paard ontspannen’

Training Opvallend

Leermeesters hebben we allemaal. En wie met paarden omgaat, raakt nooit uitgeleerd. In deze rubriek vertellen Bit-lezers welke wijze woorden ze nooit meer vergeten… 

Betty (60 plus) was een jaar geleden de wanhoop nabij. Haar KWPN-merrie Ulousa (v. Kigali) werd steeds gekker tijdens het rijden. Paardenmasseur Christa van Ginkel bracht rust, en niet alleen bij Loes.

“Ik kocht Ulousa zes jaar geleden. Ze is heet gefokt, maar ik ben wel wat gewend op paardengebied. Behalve heet, bleek ze ook een moeilijk en gevoelig paard te zijn. En ze werd steeds moeilijker. Tijdens de lessen op de rijvereniging liep ze te springen en te bokken en zette de hele boel op stelten. Ze stond regelmatig rechtovereind. Het was zo erg dat ik op een gegeven moment niet meer in galop durfde. Ik was als de dood dat er iets zou gebeuren. Op een gegeven moment heb ik er zelfs over gedacht er helemaal mee te stoppen.”

‘Het was zo erg dat ik op een gegeven moment niet meer in galop durfde’

“De dierenarts, de osteopaat en de zadelmaker hebben allemaal gekeken of er fysiek misschien iets niet goed zou zitten. Maar zij konden niks vinden. Al dat gebok en gespring leek me voor Loes’ spieren niet zo fijn. Om haar lekker los te laten maken, heb ik paardenmasseur Christa van Ginkel erbij gehaald.

Loes en Christa hadden gelijk een klik. Loes is niet zo’n allemansvriend, maar Christa besnuffelde ze gelijk . Tijdens de behandeling was Loes enorm braaf. Christa straalde zo’n rust uit. Ze rijdt Z-dressuur met dezelfde rust en ik heb haar gevraagd of ze me kon helpen met het rijden op Loes.  

Christa heeft me er bewust van gemaakt dat ik verstijfd op mijn paard zat en wat het effect daarvan op Loes was. Ik dacht dat ik ontspannen was en losliet, maar ik was onbewust zó bang. Loes heeft die spanning opgepikt, een paard voelt alles.”

‘Ik dacht dat ik ontspannen was en losliet, maar ik was onbewust zó bang’

“Tijdens de lessen heeft Christa me stap voor stap geleerd om los te laten. Ze ziet alles, zelfs als de aderen op mijn hand dikker worden. Door Christa ben ik gaan voelen wanneer ik gespannen raak en hoe ik los kan laten. We zijn nu een jaar bezig, en vijf maanden geleden ben ik voor het eerst weer in galop gegaan. Doordat ik relaxter ben, is Loes enorm veranderd. Ze wordt nog wel eens heet, maar ik weet nu zelf de rust te bewaren. We hebben elkaar leren kennen en zijn op elkaar gaan vertrouwen, en dat is zo gaaf. Christa  geeft me nog steeds les en samen komen we steeds een stapje verder. Mijn vertrouwen is zo groot dat ik binnenkort wil starten in een B-proefje. Niet om te winnen, maar gewoon voor de leuk.”

Van wie leerde jij een les die je nooit meer vergeet? Was het je instructeur? Iemand bij wie je een clinic volgde? Je dierenarts? Hoefsmid? Of je opa die een echte paardenman was? Welke raad gaf hij of zij je? Stuur ons de beste raad (bit-cap@mphorses.nl) die je ooit kreeg en wie weet word je binnenkort geïnterviewd!

Bron: Bit & Cap