Blog: ‘I’m one of the guys now!’
NieuwsHa, ik heb mezelf overtroffen, maar ik hoor er nu echt weer helemaal bij. Oké, toegegeven, het werd me opgedrongen. Ik had het niet verwacht, maar ik overleefde het en nu is het eigenlijk best wel plezierig. Ik zal even vertellen wat er gebeurd is…
Het is weer op en top zomer, dus dat betekent dat er ook weer hordes vliegen zijn. Die dazen vallen dit jaar gelukkig iets mee, maar die gewone irritante strontvliegen zijn er des te meer. En toen met de hitte de duiven hun poten verbrandden aan het staldak en het er binnen een heuse sauna werd, moesten we de hele dag buiten blijven. Want vanaf het middaguur hebben we schaduw en volgens het vrouwtje blijft het in de schuilstal ook altijd redelijk koel. Ik heb geen idee, want mijn maat gaat er altijd overdwars in staan, zodat ik alleen mijn hoofd naar binnen kan doen en m’n kont nat regent, maar daar gaat het nu niet om.
Vliegengordijn
Die vliegen… honderden zijn het er en zo’n 30 cirkelen constant om mijn ogen heen. Bloed irritant! Ze willen de hele tijd op mijn ogen zitten en rond mijn neus. Ik ben heus wat gewend en had sinds een paar jaar een vliegengordijn. Je weet wel, van die enge sliertjes aan je halster, dat als je beweegt die vliegen in elk geval weer weg gaan. Maar het waren er nu zoveel, dat ik de hele dag met mijn hoofd stond te zwaaien. Af en toe werd ik er zo moe van, dat ik in de wei moest gaan liggen om even bij te komen. Zodra ik het vrouwtje zag, stond ik bij het hek, om te vertellen dat ik graag naar binnen wilde.
Menig maal kreeg ik het voor elkaar dat ik mijn halster over 1 oor af kreeg. Als je maar genoeg jeuk hebt, lukt dat best. Met als gevolg dat mijn vliegengordijn tussen mijn oren zat en dan strak onder mijn rechteroog door. Dat zat helemaal niet lekker en dan konden de vliegen ook nog eens gewoon op mijn ogen zitten, dus stond ik dan ’s avonds met tranende, gezwollen ogen op stal. Of dat niet erg genoeg was, kreeg ik dan ook nog dat vieze, natte washandje over mijn toet. Bleh!
Maf masker
Het vrouwtje besloot dat het zo niet langer kon. Ik had het nog maar half in de gaten, toen ik - vroem vroem - heel snel een nieuw halster over mijn oren geschoven kreeg en het spontaan donker werd. Ik schrok me een hoedje! Ik knipperde wild met mijn ogen, maar het bleef gek hokkerig donker. Het vrouwtje hield me ferm vast en ik moest achter mijn maat aan wandelen naar de wei. Doodeng, want in het normale donker zie ik veel meer. Langzaam begon ik me te realiseren dat ze me tuk had. Ik had ineens net zo’n maf masker op als mijn maat?
Voorzichtig nam ik een hap gras. Nou, dat lukte eigenlijk best. En na een paar minuten kreeg ik door dat die vliegen nog net zo irritant waren, maar nu niet meer op mijn ogen konden landen. Best relaxed! Oké, je had me de eerste avond niet naar binnen moeten zien galopperen, want ik zwalkte alsof ik stomdronken was, maar ik moet toegeven dat het na zoveel dagen wel gewend is. Ik blijk er eigenlijk best doorheen te kunnen kijken. Wie had dat gedacht?
Pretty hot guy!
Inmiddels hoor ik er dus weer bij. Met mijn hufterproof vliegendeken – het ding is echt niet kapot te krijgen en geloof me, ik heb het echt echt echt geprobeerd – en mijn Dark Father halster voel ik me een pretty hot guy! Volgens mij staan de buurdames naar me te lonken, maar ik speel natuurlijk hard to get…
