Afbeelding
Foto: Isa Wessels

Marley Meivogel: “Van een braver paard had ik nooit zo veel kunnen leren”

Fun Dressuur Grondwerk Horsemanship Opvallend Rassen Recreatie Wedstrijden

Marley Meivogel dacht drie jaar geleden een braaf paard te hebben gekocht waarmee zij als beginnende amazone kon doorgroeien. Maar haar nu zevenjarige Ace Buche bleek echter een ingewikkeldere geschiedenis te hebben. Toch liet Marley zich niet uit het veld slaan; ze verdiepte zich in horsemanship en wist haar PRE-merrie op een paardvriendelijke manier veelzijdig op te leiden.

Vertrouwd gevoel

“Toen ik Ace drie jaar geleden kocht, dacht ik een braaf en makkelijk paard te hebben gekocht. Dat bleek echter net iets anders in elkaar te zitten”, steekt Marley van wal. 

“Aangezien ik nog maar weinig ervaring had in de paarden, zocht ik een braaf paard waarmee ik zelf verder kon groeien. Ik werd op slag verliefd op Ace, omdat ze mij direct een vertrouwd gevoel gaf. Maar achteraf bleek ze al meerdere keren te zijn doorverkocht en veel moeite te hebben gehad met het beleren. Daar kwam ik pas achter toen ik het rijden na twee maanden wat serieuzer wilde oppakken.”

Karakter

“Ace heeft een pittig, maar mooi karakter. Ze laat duidelijk merken wat ze wel en niet wil en waar haar grenzen liggen, maar kan hierin soms wel te fel zijn en mijn grenzen opzoeken. Omdat ik het luisteren naar je paard heel erg belangrijk vind, ben ik me verder gaan verdiepen in horsemanship.”

“Het is nog steeds een weg vol ups en downs, maar het rijden gaat nu gelukkig heel erg goed. We hebben een aantal dressuurwedstrijdjes gereden, vinden het leuk om te springen en rijden zelfs op neckrope. Daarnaast zijn we de western nu een beetje aan het oppakken.”

“Ik merkte dat Ace wat moeite kreeg met de verzameling in de dressuur en besloot daarom even een stapje terug te doen en ons op iets anders te focussen. Ik probeer altijd naar haar te luisteren en me aan te passen aan wat zij aangeeft. Een braaf paard was makkelijker geweest, maar daar had ik nooit zo veel van kunnen leren als van Ace.”

“Ze gaat nooit meer weg”

“Toen ik Ace kocht, wilde ik heel graag crossen. Maar nu ik haar ken en zelf een stuk ouder ben geworden, is die droom een beetje vervaagd. We vinden het beiden heel leuk om af te wisselen in het werk, dus ik hoop steeds een beetje verder te kunnen groeien door naar haar te blijven luisteren, op welk vlak dat ook is.”

“Ik zou het tof vinden om ver te komen met haar, maar haar plezier en welzijn staat voorop. Al vindt ze het rijden niet meer leuk en wil ze alleen nog maar in het weiland staan, Ace gaat nooit meer weg”, sluit ze af. 

Bron: Bit & Cap

Foto’s: Isa Wessels / Privébezit

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding