schouder
schouder

Help, mijn paard... loopt over de buitenschouder weg

Nieuws

Als een paard over de buitenschouder wegloopt, is het hoofd en de hals naar binnen ingebogen, maar loopt hij daar niet achteraan. Je ziet het vaak in wendingen, op voltes, bij wijken of schouderbinnenwaarts. Hoe los je dit op? Bit-redacteur, instructeur en jurylid Tessa van Daalen helpt je op weg.



Tussen twee teugels


De bocht om gaan met een paard lijkt zo simpel: trek aan de binnenteugel. Zo eenvoudig is het echter niet, want als dat het enige is, doet hij zijn hoofd naar binnen, om vervolgens alsnog rechtdoor te gaan. De kunst is om niet het hoofd en de hals te sturen, maar de schouders. En dat doe je door die schouder tussen twee teugels te houden. Als je de wervelkolom van een paard bekijkt, zie je dat het gedeelte van de hals geen uitsteeksels heeft. Dat is net een flexibele tuinslang, die alle kanten op kan. De hals buigt makkelijker dan de rug. En dat is dus ook wat een paard eerder zal doen, als jij buiging vraagt. Wil je een wending of een volte rijden, probeer dan de schouders mee te nemen tussen twee teugels. Voel je dat je paard over de buitenschouder wegloopt, dan is het van veel ruiters een automatische reactie om hem aan de binnenteugel terug te trekken. Maar daardoor gaat het hoofd alleen meer naar binnen, waardoor hij juist nog meer over de buitenschouder gaat. De oplossing zit in het er weer onder plaatsen van die buitenschouder met je buitenteugel, dus door je beide handen naar binnen te plaatsen. Blijf dat niet aanhouden. Reageert hij goed, laat dan weer los. Je moet geen hulp blijven geven als je paard het goede antwoord heeft gegeven. In hardnekkige gevallen, bij paarden die nog niet goed hebben geleerd wat je met sturen bedoelt, kan het soms nodig zijn om met een zweep een klein tikje op de buitenschouder te geven of om bijna contrastelling te rijden.

Evenwicht


Het over de buitenschouder weglopen heeft met scheef gaan en evenwicht te maken. Een paard dat het moeilijk vindt om zijn binnen achterbeen in een wending, volte of zijgang voldoende te buigen en daarmee dragend onder zijn lichaam te zetten, zal het naast de massa proberen te plaatsen. Daardoor maakt hij zijn lichaam krom, waardoor het gewicht diagonaal over zijn lijf in de richting van de buitenschouder verdwijnt. De ruiter wordt hierdoor meestal voorover gezet. De oplossing zit in het meenemen van de schouders tussen twee teugels en daarbij goed opletten op de impuls, zodat het binnen achterbeen wordt gestimuleerd om door te treden. Plaats de voorhand met twee teugels vóór de achterhand en laat los als het goed is. Als je voortdurend blijft begrenzen met je buitenteugel, betekent die hulp niks meer voor je paard en is het een uitnodiging voor hem om er juist lekker tegenaan te leunen.

[row]

[eight]

Wijken


Als een paard in het wijken over de buitenschouder wegloopt, heeft dat vaak met gebrek aan draagkracht van het achterbeen te maken. Of met het niet goed genoeg reageren op de hulp voor zijwaarts, waardoor de ruiter met de binnenteugel probeert te ‘helpen’ en het paard zelf krom naar de buitenschouder trekt. In beide gevallen is het zaak om te zorgen dat een paard echt zijn achterbeen opzij plaatst op een lichte beenhulp. Je moet niet hard hoeven duwen. Als je paard goed reageert, kun je je concentreren op het recht tussen twee teugels houden van de voorkant. Begin daarom met één à twee passen en dan weer recht vooruit. Stop voor het fout gaat.

Schouderbinnenwaarts


Bij schouderbinnenwaarts is de inzet belangrijk. Plaats eerst de voorhand naar binnen tussen twee teugels - en dus niet door met je binnenbeen naar achteren de achterhand weg te duwen - en rijd dan rechtdoor. Probeer na de inzet zo veel mogelijk los te laten. Het paard moet het zelf doen. Corrigeer wat niet goed gaat, maar laat dan los. Blijf hem niet in de houdgreep in een richting wringen. Hij moet het zelf doen, zodat jij de tijd hebt om te voelen wat er gebeurt en zo nodig in te grijpen. De lichte buiging in de schouderbinnenwaarts komt voort uit het juist ondertreden van het binnen achterbeen, niet uit het naar binnen buigen van de hals door de ruiter.

[/eight]

[four]

[panel]

Tessa van Daalen is redacteur van Bit en auteur van verschillende paardenboeken. Daarnaast is ze actief als dressuuramazone, instructeur en jurylid. Ze heeft veel ervaring in het oplossen van rijkunstige problemen. Door haar werk mag ze regelmatig bij bekende ruiters en trainers meekijken. Ook dat levert veel inspiratie op voor het omgaan met rijproblemen.


[/panel]

[/four]
[/row]

Heb jij ook een rijkunstig probleem? Mail het ons via Bit@eisma.nl