alice pony
alice pony

Blog Alice Naber-Lozeman: Mijn eerste cross

Nieuws

Als ik terugdenk aan mijn eerste cross, herinner ik me vooral hoe ontzettend leuk dat was. Ik croste thuis al jaren rond op mijn eerste pony Eminent, gefokt door de familie van der Schans en vernoemd naar het eerste olympische paard van Piet van der Schans. Maar een echte cross rijden, daarmee moest ik van mijn ouders wachten tot ik tien jaar was. Zó stom vond ik dat, ik kon niet wachten!



‘Ik vloog met Eminent over de hindernissen, heerlijk onbevangen en zonder angst’



Ik ben echt met de eventingsport opgegroeid. Mijn vader won al in 1969 de eerste military van Nederland, toen was ik nog niet eens geboren. Toen ik klein was bouwde hij thuis zelf de coolste crosshindernissen, samen met Piet. Ik heb van die tijd ontzettend veel geleerd, daar is echt de basis gelegd. Ik vloog met Eminent over de hindernissen, heerlijk onbevangen en zonder angst. Ik heb er nog filmpjes van, samen met Wout-Jan (van der Schans) en onze pony’s had ik de grootste lol. Dat zie ik nu ook bij mijn dochters. Ik vind het ontzettend belangrijk dat kinderen er vooral plezier in hebben. Mijn dochters spelen regelmatig bij ons in de bak met de pony’s. Ze bouwen zelf hindernissen, laten de pony’s vrijspringen of klimmen er zonder zadel op. Heerlijk! Mijn vriendinnetjes en ik crosten vroeger in het bos, knoopten de pony’s even aan de boom om een hindernis te bouwen en klommen er achterstevoren op. Wat een mooie tijd was dat!
‘Ik was eigenlijk niet zo zenuwachtig die eerste keer, ik vond het vooral heel erg leuk!’

Toen ik eindelijk (!) tien jaar was en in Amersfoort mijn eerste echte cross reed met Eminent, haalde ik bij de tweede hindernis mijn voorganger al in. Ik had thuis natuurlijk ook al flink geoefend… Ik kijk daar met enorm veel plezier op terug. Het was zo’n leuke tijd. Ik was eigenlijk niet zo zenuwachtig die eerste keer, ik vond het vooral heel erg leuk. Dat moet je als kind ook hebben vind ik. Ik zie soms kinderen die met een chagrijnig hoofd op hun pony zitten, dat vind ik heel jammer. Misschien is het dan meer hobby van de ouders? Onze oudste dochter reed haar eerste cross toen ze negen was. Het eerste wat ze zei toen ze over de finish kwam was: “Mama, ik wil nog een keer!” Daar gaat het mij om.
‘Eventing is geweldig, het verveelt me nooit’

Na die eerste keer had ik de smaak helemaal te pakken. Toen ik een jaar of twaalf was kreeg ik een wat grotere D-pony en op mijn 13e mijn eerste paard, Why Not. Op mijn 15e werd ik KNF kampioen, best jong als ik er nu over nadenk! Ik word nu bijna 45 en vind het nog steeds ontzettend leuk. Eventing is geweldig, het verveelt me nooit. Ik zie wel verschillen met vroeger, met name op het gebied van veiligheid. De hele paardenwereld is nu veel professioneler en er is veel meer aandacht voor veiligheid. Dingen als air jackets en uitgebreide beenbescherming voor het paard zag je vroeger niet en ook de hindernissen zijn tegenwoordig een stuk veiliger. Dat is in positieve zin veranderd. Gelukkig is het plezier in de sport gebleven, want als eventingruiter doe je het toch vooral voor de fun!

In Bit 233, die vanaf vandaag in de winkels ligt, geeft Nederlands kampioen eventing Alice Naber-Lozeman tips voor wie de dressuurbaan weleens wil inruilen voor een nieuwe uitdaging en wil beginnen met crossen. Hoe pak je dat aan? Waar moet je allemaal aan denken bij je eerste cross? Ontdek of er een eventer in jou en je paard schuilt! Als lid van Bit kun je dit nummer en andere edities van Bit ook online lezen.
140818179_ABFweb