Blog moeders met paarden
Blog moeders met paarden

Blog: Mijn positie op het schoolplein als paardenmoeder

Fun Opvallend

Het is weer gelukt, het is 10 voor 12 en ik sta op het schoolplein, wachtend op mijn kinderen die uit school komen om tussen de middag thuis te eten en te vertellen hoe hun ochtend is geweest. 

Met een voldaan gevoel omdat het me weer gelukt is, het buitenzetten van 6 paarden, het mesten van mijn stal en het trainen van mijn eigen paard, kijk ik om me heen. Zoals vaker sta ik alleen, er vormen zich al een tijdje vaste groepjes moeders op het schoolplein; de stille huisvrouwen die eigenlijk niet opvallen, de altijd gehaatste werkende moeders, de fashionista’s in designer outfits die net van de catwalk af lijken te komen en ik. 

Als ik goed naar alle groepjes kijk besef ik mij dat ik bij allen aan zou kunnen sluiten, ik doe het niet want ik weet niet of de opgedroogde mest onder mijn stalschoenen nog een odeur achter laten, zelf ruik ik het niet maar ja, zeker weten doe ik het ook niet.  

Ik ben ook huisvrouw, je ziet het niet aan me maar ik sta ook dag en nacht voor mijn kinderen, huisdieren en alle bijkomende zaken klaar. Ik kan volmondig zeggen dat ik het thuis draaiende hou, terwijl mijn man “alleen” maar naar zijn werk gaat. Ook bij mij thuis zitten wij om 18.00 uur aan tafel met een weer een creatief bedachte maaltijd en hangt de kleding van ons allemaal schoon in de kast.

Een gehaaste moeder ben ik niet, ik zorg dat ik op tijd ben en pas mijn dagelijkse planning daar op aan, timemanagement noemt men dat.

Een werkende moeder ben ik ook, niet voor een baas maar voor mijn gezin, zeg nooit dat huisvrouw zijn niet meer inhoudt dan koffie drinken en eens een keertje boodschappen doen. Daarnaast heb ik de dagelijkse zorg en verplichting naar mijn paard, en is zij niet een hobby maar is paardenvrouw zijn een ‘way of life’. Haar stalgenoten neem ik in mijn dagelijkse ritme ook mee in het buiten en binnen zetten en voeren als de dagen op de wei wat korter zijn.

Ik ben ook fashionista bedenk ik me, terwijl ik mijn outfit vergelijk met de moeders uit dat groepje, de merklabels van elk stukje kleding die zij dragen zijn niet te missen. De merken op mijn kleding ook niet. Ik voel met uiterst comfortabel in mijn HKM rijbroek, met Eskadron sweater, mijn HH sokken  en EJ bodywarmer. De Zeeman oma onderbroek is niet noemenswaardig. Ik ben dus eigenlijk een hippische fashionista alleen heeft niemand het door, ze hebben deze prachtige kennis niet!

Automatisch ga ik iets rechter staan, als hippische huisvrouw werkende fashionista, ik creëer mijn eigen groepje, iemand moet trendsetter zijn…

“He mam” hoor ik, terwijl ik word begroet en geknuffeld door mijn kinderen. “Je stinkt naar paard.” Zie je, toch die stalschoenen bedenk ik me, terwijl we samen naar huis lopen.