Het afscheid van Danton de Gageron

10 februari 2017, 00:00 Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’... En dan is hij niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Toke Hamberg vond haar grote liefde, Danton de Gageron een Camarque hengst, op het landgoed in Frankrijk waar zij werkte. Vijf jaar geleden mocht ze hem eindelijk met haar mee naar huis nemen. Maar ondanks dat Danton zich nog als een jonge hengst voelde, werkte zijn 27-jarige lichaam niet meer mee. Op dat moment moest Toke de lastige beslissing maken om afscheid van hem te nemen.

[row]

[seven]

“In de zomervakantie werkte ik regelmatig op een landgoed in Frankrijk. Ik verzorgde hier de paarden en reed buitenritten met toeristen. Danton de Gageron was het paard van ‘de grote baas’ en niemand mocht op hem rijden. Ik was al vanaf dag één verliefd op hem en toen ik uiteindelijk toch een keer op hem mocht rijden was dit heel bijzonder. Na een tijd stopte de eigenaren van het landgoed met werken. Ze belde mij op met de vraag of ik Danton mocht hebben. Zo zijn mijn man en ik vijf jaar geleden naar Frankrijk afgereisd om hem op te halen.”
[/seven]
[five]
[panel]

Danton de Gageron
1991 tot 2016

Eigenaar: Toke Hamberg (1969)
Ras: Camarque
Kleur: Schimmel

Danton voelde zich nog jong.

[/panel]
[/five]
[/row]

Ouderdom

“We deden veel grondwerk samen en gingen regelmatig lekker wandelen of een lange buitenrit maken. Maar Danton werd ouder, hij werd regelmatig wat chagrijnig en nukkig en bleek PPID te hebben. Hij kreeg hier medicijnen voor en dit ging eigenlijk best goed. Maar later ontdekte we ook artrose in zijn achterhand en nekwervels. Hierdoor besloot ik anderhalf jaar geleden om niet meer met hem te rijden.”

Kou

“Ondanks dat ik niet meer met hem reed, hadden we samen nog veel plezier. We deden nog steeds veel grondwerk en gingen samen wandelen. In de zomer van 2016 begon hij echter door zijn achterhand te zakken. Hij at weinig en leek ook gewoon geen zin meer te hebben. Hij stond vaak maar wat te staan en te zuchten. Op dat moment verwachtte ik al dat wanneer het kouder zou worden, dit alleen nog maar erger zou worden.”

Beslissing

“Dit was helaas ook het geval. Toen het in november een paar nachten flink koud was geweest ging Danton erg hard achteruit. Toen hij twee dagen achter elkaar niets at, wist ik dat ik afscheid van hem moest nemen. Ondanks dat je hier toch al een tijdje naar toe leeft, is het niet makkelijk om zo’n beslissing te moeten maken.”

‘Hij ging na het eerste spuitje al liggen en legde zijn hoofd op mijn schoot’

Afscheid nemen

“Ik heb zelf een slechte ervaring met inslapen van paarden en heb vorige paarden daarom naar de slachterij in Nijkerk gebracht. Maar met Danton kon ik dit niet. Ons band was te bijzonder. Ik besloot om hem toch gewoon in te laten slapen. Hij ging na het eerste spuitje al liggen en legde zijn hoofd op mijn schoot. Toen hij vervolgens de tweede spuit kreeg, is hij heel rustig weg gedut. Het was een heel bijzonder moment om mee te maken.”

Gemis

“Ik mis nu vooral heel erg mijn maatje. Danton was een bijzonder paard en ook onze band was erg bijzonder. We konden echt met elkaar praten. Ik wil andere mensen dan ook heel graag meegeven goed naar hun paard en zichzelf te luisteren en niet zomaar alles van een ander aan te nemen. Danton heeft mij dingen geleerd en laten inzien wat geen mens mij kan laten doen.”

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/02/IMG_6411.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/02/IMG_6845.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/02/IMG_6876.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/02/unnamed-file.jpg|”]

[hr]