Het afscheid van Billy

29 december 2017, 00:00 Nieuws

Je paard, je maatje, je ‘alles’... En dan is hij niet meer. Hoe ga je verder, maar ook: hoe kijk je terug op jullie tijd samen? Liane van Gulik kocht haar paard Billy twee maanden na het overlijden van haar zus. Billy hielp haar door een diep dal en samen brachten ze veel tijd door. Toen Liane op vakantie was, ging het helaas mis. Billy kreeg koliek en werd door Lianes vriendin naar de kliniek gebracht. Helaas kon hij niet meer geholpen worden en moest Liane op zo’n 2000 kilometer van huis de beslissing maken om hem te laten gaan. Na haar vakantie kwam ze thuis bij een lege stal.

“Billy was een manegepaard en vanaf het eerste moment was ik verliefd op hem. Twee maanden nadat mijn zus kwam te overlijden aan kanker, heb ik de knoop doorgehakt en heb hem gekocht. Mijn zus was 34 toen ze overleed. Ze woonde tegenover me en tot op de laatste dag heb ik haar verzorgd, samen met mijn ouders en haar vriend. Billy heeft mij echt uit een dal gehaald. Mijn hele ziel en zaligheid heb ik in hem gestopt. Hij was echt mijn steun.”
[panel]Billy
2000 tot 2017
Eigenaar: Liane van Gulik (1972)
Ras: Paint x Arabier
Kleur: Bont
Billy was mijn steun en toeverlaat.
[/panel]

Western

“Ik reed op dat moment net een jaartje western en had helemaal niet de intentie om een paard te kopen. Billy was een draak van een pony en kon vanalles, maar als hij geen zin had deed hij helemaal niets. Hij eiste veel aandacht op en was echt de koning van stal. Het grootste gedeelte van onze tijd samen heeft hij bij ons aan huis gewoond, samen met het paard van mijn man. Buitenrijden en koeien drijven vond hij heerlijk. Ik ben uiteindelijk wel gestopt met wedstrijden rijden, Billy vond dit niet leuk. Hij ging steigerend de arena binnen.”

Koliek

“Op een ochtend werd ik gebeld door Corina, zij verzorgt onze paarden als wij weg moeten. Billy had koliek en ze ging de veearts voor hem bellen. Deze kreeg ik om 9.00 uur aan de telefoon met de mededeling dat het erg slecht met Billy ging. We namen de beslissing dat Corina hem naar de kliniek zou brengen. Wij waren op dat moment zo’n 500 kilometer onder de poolgrens, in Zweden met onze caravan. We hebben alles ingepakt en zijn gelijk onderweg naar huis gegaan.”

Beslissing

“Maar om 11.30 uur werd ik opnieuw gebeld. Het was allemaal heel ernstig. De koliek was waarschijnlijk een gevolg van iets heel anders. Billy was op dit moment al zo ziek dat ik langs de weg in Zweden de beslissing moest maken om hem in te laten slapen. We hebben er nog drie dagen over gedaan om thuis te komen en toen kwam ik thuis bij een lege stal. Ik heb geen afscheid van hem kunnen nemen. Dit doet mij van alles nog het meeste pijn. Gelukkig is Corina bij hem gebleven tot het moment dat hij ingeslapen werd. Dit vind ik nog steeds een erg fijn gevoel en ik blijf haar hier eeuwig dankbaar voor.”

Gemis

“Ik mis hem nog iedere dag en kan pagina’s vol schrijven en vertellen over hoe bijzonder hij voor mij was en is. Het was een heel apart paard en heeft bij veel mensen een speciaal plekje veroverd.”

[gallery link=”file” ids=”https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/12/FB_IMG_1513975755036.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/12/FB_IMG_1513975867118.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/12/FB_IMG_1513975961534.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/12/FB_IMG_1513976103552.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/12/FB_IMG_1513976160395.jpg|,https://www.bitmagazine.nl/wp-content/uploads/2017/12/FB_IMG_1513976275022.jpg|”]

[hr]