Nungka Schefer: “Zonder Sterre en Lottie had ik niet gestaan waar ik nu sta”

Gedachten verzetten

Toen Nungka haar eerste Tinkermerrie Sterre in 2022 plots verloor aan koliek, kwam ze in het, voor mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, welbekende zwarte gat terecht. “Enkele dagen later ontving ik een berichtje van de mede-eigenaresse van Lottie. Ze vertelde dat ik, als ik daar behoefte aan had, altijd welkom was om met haar paardje te wandelen of knuffelen, zodat ik mijn gedachten kon verzetten.”

“Na heel lang met elkaar aan de telefoon te hebben gehangen, kwam ik tot de conclusie dat het erg goed klikte en dat ik het graag een kans wilde geven. Het voelt natuurlijk wat tegenstrijdig om zo snel ‘verder te gaan’, maar in zo’n rouwproces is het wel heel erg fijn om bezig te blijven”, vertelt ze.

Vriendschap 

Na het eerste bezoekje besloot Nungka al snel vaker langs te gaan. “Ik vond het heerlijk om mijn ei kwijt te kunnen in het wandelen, poetsen en rommelen op stal. Naarmate de tijd vorderde klikte het niet alleen steeds beter tussen Lottie en mij, maar ook tussen haar mede-eigenaresse en mij. Na verloop van tijd is er een prachtige vriendschap tussen ons ontstaan, waar ik heel erg dankbaar voor ben. Omdat zij Lottie vanwege haar werk niet de aandacht en tijd kon geven die ze verdient, heb ik Lottie een maand later deels overgenomen als mede-eigenaresse.”

Foto: Vienna Spruitenburg / Equiportraits 

“Er ging een wereld voor mij open”

De amazones zijn samen tot een fijne verdeling gekomen. “Daardoor kunnen we allebei op onze eigen manier van Lottie genieten. Haar mede-eigenaresse vindt het fijn om buiten bezig te zijn, dus zij doet een aantal keer per week de stalklusjes. Zo kan ze lekker met Lottie knuffelen en na een lange werkdag nog even haar gedachten verzetten. Ik richt me daarentegen op de training van Lottie.”

“We richten ons voornamelijk op de academische rijkunst en het grondwerken. Daar ben ik dankzij Sterre mee in aanraking gekomen. Toen ik haar op mijn zeventiende kreeg, stond ik nog op een grootschalige manege. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik me helemaal niet prettig voelde bij de manier hoe ik daar geleerd heb om met paarden om te gaan. Sterre en ik zijn toen samen bij Greetje Hakvoort op vakantie geweest. Daar ging een wereld voor mij open en heb ik uiteindelijk ook de opleiding tot instructrice gevolgd.”

“Ik zag haar opbloeien”

“Het dressuurmatig trainen vanaf de grond is waar Lottie en ik het meeste plezier uit halen, zonder druk, getrek of geduw. Lottie is een heel gevoelig, timide en ietwat onzeker paardje, maar toen ze eenmaal merkte dat er geen druk achter zit en dat het niet erg is om fouten te maken, bloeide ze op en zag ik haar steeds iets zelfverzekerder worden. Dat was onwijs mooi om te zien.”

“Lottie weet dat ze ‘nee’ mag zeggen en geeft op de dagen waarop ze ‘ja’ zegt de volle honderd procent. Ze waardeert de keuzevrijheid en het begrip, dat krijg ik dubbel en dwars van haar terug. Als het kwartje eenmaal gevallen is, zie je haar glunderen en enthousiaster worden.” 

Hoewel het rijden momenteel even op een lager pitje staat door de darmproblemen die Lottie gehad heeft, hoopt Nungka het trainen onder het zadel wel weer verder op te pakken. “Ik wil haar lichaam nog iets langer de tijd geven om te herstellen, maar uiteindelijk hoop ik ook weer met haar te gaan rijden. Al moet ik eerlijk bekennen dat dat voor ons niet op één staat. In het bos rijden vinden we allebei veel leuker”, lacht ze.

Foto: Vienna Spruitenburg / Equiportraits 

“Zonder hen had ik hier nooit gestaan”

“Zolang Lottie en ik het beide leuk vinden, blijven we doorgaan met het grondwerk en de vrijheidsdressuur. Het is mijn doel om haar zo ver mogelijk op te leiden, maar wel vanuit rust, vertrouwen en vrijheid. In juni mogen we een show geven en ik hoop in de toekomst samen met haar nog meer mensen te inspireren, net zoals Lottie mij heeft geïnspireerd.”

“Ik ben van mezelf best onzeker, maar zij heeft mij in de afgelopen jaren wat duwtjes in de rug gegeven om toch uit mijn comfortzone te gaan en een eigen bedrijfje op te zetten. Ik vind het fantastisch om mijn kennis en kunde te mogen overbrengen. Zonder Sterre en Lottie had ik niet gestaan waar ik nu sta”, sluit ze af. 

Bron: Bit & Cap