Dagboek van een dierenarts: Röntgenfoto’s
NieuwsDierenarts Annemarie Kroekenstoel werkt bij Diergeneeskundig Centrum Bekenland in Gelselaar. Binnen de paardengeneeskunde heeft ze speciale interesse in gynaecologie, veulenziektes en tandheelkunde. Ze geeft je een kijkje in het leven van een paardendierenarts.
Op zondagavond word ik gebeld over een paard met een wond op zijn knie. Het paard in kwestie heeft flinke ruzie gehad met zijn weidemaatje en moet dit bekopen met een nare klap op zijn linkerachterbeen. Eenmaal op stal tref ik het paard op drie benen aan met een nare zwelling op de voorkant van de knie. De wond lijkt oppervlakkig, alleen de huid is beschadigd. Daar maak ik me het minst zorgen om, een paard op drie benen vind ik wel zorgwekkend. Als er maar niks ernstigs beschadigd is. Ik wil de eigenaresse niet direct ongerust maken, maar ik besluit eerst terug te rijden naar de praktijk om onze mobiele röntgenapparatuur op te halen. Samen met de eigenaresse maak ik een aantal opnames van de knie. Gelukkig lijkt er niks gebroken. Ik maak nog een extra opname van de knieschijf, omdat daar de zwelling zit. Ook de knieschijf lijkt volledig intact. Ik hecht de wond en het paard krijgt een pijnstiller en antibiotica tegen wondinfectie.
In dit soort situaties ben ik erg blij dat ik direct een foto op locatie kan maken. Toen ik nog geen mobiele röntgenapparatuur had, moest ik altijd de overweging maken of ik het paard direct naar de
praktijk wilde laten komen voor verder onderzoek of dat we het even konden afwachten. Nu is de beslissing veel makkelijker. Doordat je direct foto’s maakt bij een ernstige kreupelheid, kun je veel
betere inschatting van het herstel maken – en misschien nog wel belangrijker – hoe de behandeling verder moet verlopen.
In sommige gevallen kan een risicovol transport worden voorkomen door op de locatie foto’s te maken. Dat voordeel merk ik de volgende dag. Een koppel jonge paarden is net terug van de weide voor de winterstalling. De volgende dag staat een van de tweejarige merries op drie benen. Het paard wordt uit het koppel gehaald en apart in een box gezet in afwachting van mijn komst. Zo plotseling op drie benen, dat zal wel een hoefzweer zijn. Maar helaas, de voet is niet warm en pijnlijk. Dus er is toch iets anders aan de hand. Bij verder onderzoek merk ik dat de merrie last heeft van haar heupknobbel. Omdat ze zo ernstig kreupel is, maak ik röntgenfoto’s. Op de foto zie ik een fl inke scheur in het uiteinde van de heupknobbel. Gelukkig zit het stuk bot nog keurig op zijn plek. Dit is een verwonding die goed kan genezen met boxrust. Het is wel belangrijk dat het paard zo min mogelijk beweegt, omdat er flinke spieren aanhechten op de heup. Die spieren kunnen door trekkracht ervoor zorgen dat de breuk groter wordt of scheef komt te staan. Nu ben ik extra blij dat we de foto’s op locatie hebben gemaakt. Een jong paard vervoeren dat de trailer nog niet kent, is al niet eenvoudig. Wanneer dit paard onrustig was geweest tijdens transport, was de kans groot geweest dat de breuk complicaties had opgelopen. De merrie krijgt goede pijnstillers en mag terug op de box. Helaas kan ze voorlopig niet terug naar haar maatjes. Maar het goede nieuws is dat het met rust wel weer goed kan komen.
