Blog: Als een Indiaantje bitloos naar buiten
NieuwsSamen met mijn man Steve en mijn drie kinderen woon ik in België. We hebben daar een ranch genaamd de Two lazy seven ranch. Het is een centrum waar eigenlijk alles mogelijk is! Zo hebben we er een winkel, leslokaal en trainingsstal. Doen we kinderkampen, leervakanties, clinics, noem maar op. Je begrijpt het al, we zijn heel druk met paarden en mensen.
Er staan bijna honderd paarden op onze stal, maar het is niet zomaar een stal. Het is een bewegingspension, ofwel een kuddestalling. Alle paarden van klanten staan in een grote kudde van zestig paarden. Deze paarden hebben een track, waar water en hooi verspreid staat, zodat ze veel moeten bewegen. Ze hebben ook een heel grote zwemvijver en daar zwemmen ze zelfs in de winter in. Het is echt zalig om de paarden zo lekker in vrijheid bij elkaar te zien.
Daarnaast hebben we nog een hoop lespaarden, die ook in een kudde lopen. De rest van de paarden die kort bij ons verblijven, staan op stal. Bijvoorbeeld trainingspaarden of paarden van mensen die bij ons op cursus komen.
Het paardencentrum ligt in Kalmthout en we zitten daar nu zo’n tien jaar. De lessen die wij geven gaan vooral over de connectie met je paard. We doen heel veel grondwerk. Bij het rijden is ons streefdoel om uiteindelijk het paard bitloos te rijden. Iedereen is welkom, welke visie je ook hebt. We vinden het gewoon enorm leuk om met iemand aan de slag te gaan, wat het einddoel ook is.
Mijn passie voor paarden begon al als kind. Ik had erg veel geluk, want mijn paarden stonden bij ons in de tuin. Ik kroop dus geregeld ’s nachts uit het raam om duin- en strandritten te maken. Mijn paardenpassie was (en is nog steeds) erg groot! Zo groot zelfs dat ik naar de hippische sport opleiding van Deurne ging. Daar werd heel mijn paardenwereld anders. Al snel ging ik veel wedstrijden rijden, voornamelijk springen, maar ook dressuur. Aangezien ik best wel een ‘drive’ had om te winnen, werd mijn relatie met de paarden heel anders. Waar het vroeger om genieten ging, was prestatie nu veel belangrijker. De maatschappij vertelt ons ook dat presteren heel belangrijk is. In de paardenwereld waarin ik was beland, was het duidelijk… Je hebt een paard, dus je springt of rijdt dressuur. Maar ik wilde liever de natuur in! Lekker Ivanhoe spelen…
Ik heb geprobeerd om netjes in de rij mee te lopen, maar ik ben altijd al rebels geweest. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik al snel een andere weg insloeg. Net als een indiaantje bitloos naar buiten, dat sprak mij meer aan. Mij een voelen met natuur en dier, daar word ik echt gelukkig van. Mijn missie is om zoveel mogelijk mensen te helpen om terug op zoek te gaan naar zichzelf, hun eigen ware kracht en terug te genieten met paarden. Mijn missie voor de paarden is, om zoveel mogelijk ruiters te leren hoe ze door middel van de taal van het paard, psychologie en kudde hiërarchie op een zo vriendelijk mogelijke manier met een paard kunnen omgaan.
In mijn blogs voor Bit zal ik jullie zoveel mogelijk delen van deze filosofie. Mijn weg is vol opleidingen geweest, zowel wetenschappelijk, psychologisch als allerlei losse cursussen die ik volgde over verschillende onderwerpen. Ik heb het gevoel dat bijleren en studeren nooit stopt voor mij. Al deze ervaringen heb ik gebundeld in twee boeken. Enkele jaren geleden heb ik de stap gemaakt om met vijf paarden in vrijheid te werken. Wat heb ik hier veel van geleerd! In vijf jaar tijd heb ik deze kudde constant laten wisselen om zoveel mogelijk vaardigheden op te doen in de omgang met paarden. Het gaf een nieuwe dimensie aan heel mijn leven. Deze ervaringen vormde een bepaalde levensfilosofie die ik heb omschreven in mijn derde boek Vrijheid. Het komt eind 2016 uit. Nou, dat is in een notendop wie ik ben! Ik hoop dat je meeleest en ik veel zaken kan delen…
