Pablo Castro
Pablo Castro

Hoe een Argentijnse gaucho als paardentrainer in Nederland terechtkwam

Nieuws

Pablo Castro is een in Argentinië geboren gaucho, een soort cowboy. Maar momenteel maakt hij in Nederland bij Reesink Horses jonge paarden zadelmak. Hoe zag zijn leven er in Argentinië uit en hoe is hij hier terechtgekomen?


Pablo werd 33 jaar geleden geboren op een estancia (een ranch) in Argentinië. Zijn vader werkte er met de paarden. Zijn grootvader had hetzelfde werk ook altijd al gedaan. Niet verwonderlijk dus dat Pablo als snotneus die nog maar amper kon lopen op de rug van een paard werd gezet. De paarden op de ranch worden gebruikt om te werken met de koeien die worden gehouden op de uitgestrekte pampa’s rond de ranch. Er zijn honderden koeien op de ranch en bijna zeventig paarden waarmee vrijwel al het werk wordt gedaan. “Er gebeurt bijna niks met de motor of de quad. Alles te paard.”

Vaak gevallen


En al snel hielp Pablo zijn vader bij het werk: te paard de koeien verzamelen, hekken repareren. En paarden beleren, een belangrijk onderdeel van het werk op de ranch. “Ik ben er zo vaak afgevallen”, zegt Pablo. “Gelukkig heb ik nooit iets gebroken. Ik kom wel eens mensen tegen die pochen dat ze er nog nooit afgevallen zijn. Die hebben misschien twaalf paarden bereden in hun hele leven.” Zelf maakte Pablo alleen het afgelopen jaar al tientallen paarden zadelmak.

Momenteel beleert Pablo jonge paarden bij Reesink Horses in Eibergen. Hoe is hij daar dan terechtgekomen? Dat kwam als volgt. Op de ranch wordt niet alleen met vee gewerkt. Een flink aantal paarden wordt ingezet voor toeristen die naar de ranch komen voor een (werk)vakantie en om te genieten van de natuur, lekker te eten, te zwemmen en te paardrijden. Helpen op de estancia en in de tussentijd een klein beetje ervaren hoe het is om een gaucho te zijn in het adembenemende binnenland van Argentinië. Deze toeristische bedrijfstak heeft ervoor gezorgd dat het leven van Pablo een bijzondere wending nam. Want op een mooie dag kwam Mayke uit Enschede het erf opgestapt. Wat een vrouw! Pablo was diep onder de indruk. Het klikte tussen de twee en toen hij haar na haar vakantie uitzwaaide, wist hij: deze vrouw zoek ik op. Al is het in Enschede!

Bijzondere kennismaking


“Ik ben toen een paar weken naar Nederland gegaan om bij haar te kunnen zijn”, zegt Pablo. “Maar zij werkt overdag en ik had niet zoveel zin om hele dagen in een appartement te zitten.” Pablo miste de geur van paarden en keek rond op allerlei stallen om te zien hoe het werken met paarden er in Nederland aan toeging. Via via kwam hij bij Reesink Horses terecht. De kennismaking was bijzonder. Hij liep langs de boxen en stond op een gegeven moment oog in oog met een nogal opgewonden standje. De hengst maakte zich groot en blies. Pablo ging de box in en legde zijn hand tegen het voorhoofd van het paard. Het dier kalmeerde zienderogen. Daar liet Pablo het bij. Het voorval maakte indruk op staleigenaar Eugène Reesink. Pablo kon aan de slag. Een sollicitatiebrief was niet nodig.

Ondanks de oceaan die de twee geliefden scheidde, bleef het liefdesvuur branden. Na een poosje vroeg Pablo zijn Mayke ten huwelijk, ze zei ‘ja’, de procedure voor een verblijfsvergunning werd opgestart, Pablo verkaste naar Nederland en wijdt zich sindsdien volop aan het zadelmak maken van paarden. En aan het inburgeren. Pablo zucht. “Ik ben hier drie jaar geleden gekomen en alles is nu net geregeld. Dat was moeilijk.”

Het hele verhaal van Pablo Castro, waarin hij ook de verschillen tussen Argentinië en Nederland aanstipt (’In Argentinië zette mijn vader me bij het zadelmak maken op het zadel en zwaaide hij me uit’), staat nu in Bit 253. Dit nummer ligt nu in de winkel, of bestel ‘m online!