Arja van der Laarse op de bres voor de Trakehner
Nieuws“Ik kan wel uren over de Trakehner vertellen”, lacht Arja van der Laarse van Trakehner Contact Nederland. ”Het is een edel ras met een rijke historie waar ik nooit over uitgepraat raak. Wist je bijvoorbeeld dat het het oudste rijpaardenras van Europa is?”
[caption id=”attachment_98201” align=”alignright” width=”300”] “Vier generaties hengst op een rij. Op de voorgrond Caprimond, daarnaast zijn zwarte zoon Hohenstein, daarnaast daar een zoon van Münchhausen en daar weer naast daar een zoon van Titiano.”[/caption]
“De geschiedenis van het ras is net een rijk verhaal met een spannend plot, soms lijkt het wel een thriller”, begint Arja van der Laarse. “Rond 1732 wilde de koning van Pruisen een beter paard ontwikkelen voor de officieren van zijn legers. Na een uitgebreid fokprogramma kwam daar een paard uit wat zeer in de smaak viel. Dit paard werd dan ook volop ingezet en was het populairste ras voor legers. Dit waren de eerste Trakehners.”
“Deze paarden werden erg goed geselecteerd. Paarden die in het leger dienden moesten natuurlijk ontzettend dapper zijn. Als er iets ontplofte of iets in de hens stond, dan moesten deze paarden hun instincten kunnen onderdrukken en richting het vuur lopen als de officier dat aangaf. En deze instelling merk je nog steeds bij de huidige Trakehners. Als ze schrikken gaan ze, plaats van te flippen, naar de bron toe.
‘Als ze schrikken gaan ze, plaats van te flippen, naar de bron toe’
Kasparow
[caption id=”attachment_98194” align=”alignright” width=”300”] Kasparow[/caption]
“Vroeger heb ik op veel stallen gewerkt, onder andere ook bij Arabieren. Dit was heel leuk en leerzaam, maar na een tijdje begon ik tegen de grenzen van dit ras aan te lopen. Ik ging de echte sport missen. Begrijp me niet verkeerd, Arabieren kunnen het ontzettend goed doen in de sport, maar als er eentje M dressuur heeft bereikt gaat de vlag uit. Op dat moment kwam ik in contact met het ras de Trakehner.”
“Ineens gingen er zoveel deuren voor mij open. Trakehners zijn van alle markten thuis, in alle takken van sport. Vooral in eventing blinken ze uit, aangezien ze daar veel verschillende disciplines kunnen laten zien. Maar ook in de dressuursport. Wist je bijvoorbeeld dat Totilas een halve Trakehner is?”
[caption id=”attachment_98193” align=”alignright” width=”300”] “Kasparow op strand met Chantal Megchelenbrink. Zij heeft Kas naar de twee sterren eventing gereden”[/caption]
“De Trakehner Kasparow heeft mij helemaal over de streep getrokken: dat is een onvergetelijk paard voor mij. Helaas is hij er niet meer, maar hij heeft veel nazaten achtergelaten met wiens eigenaren ik goed contact heb. Ik hou alles bij en krijg wekelijks mailtjes vol avonturen van mensen met hun nazaten van Kasparow. Dat vind ik heerlijk om te lezen.”
Vooroordelen
“Zoals ieder ras heeft ook de Trakehner zijn indianenverhalen”, beaamt Arja. “Toen de eerste Trakehners naar Nederland kwamen, in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw, waren wij nog druk met het inspannen van onze brave knollen om naar de kerk te gaan. Ten opzichte van deze paarden waren Trakehners natuurlijk van een heel ander kaliber. Je kunt koude paarden natuurlijk niet hetzelfde behandelen als bloedpaarden. Daar komen problemen van. Zo heeft de Trakehner ten onrechte stempels als ‘moeilijk’ en ‘gevaarlijk’ gekregen.”
‘Je kunt koude paarden natuurlijk niet hetzelfde behandelen als bloedpaarden. Daar komen problemen van’
“En dit terwijl het ontzettend moedige, gezellige, vriendelijke en mensgerichte paarden zijn. Mede om deze vooroordelen te doorbreken hebben wij Trakehner Contact Nederland (TCN) opgezet. TCN bestaat nu 32 jaar en ik ben er nu inmiddels zo’n twintig jaar bij betrokken. Op onder andere via de website voorzien we mensen van informatie over dit mooie ras. Ik heb de website van de stichting opgezet en ben daarnaast ook het aanspreekpunt voor vragen.”
Familie
[caption id=”attachment_98198” align=”alignright” width=”300”] “Trakehner in de USA, waar hij een grote wedstrijd won, eventing”[/caption]
“Het meest trots ben ik op het feit dat onze inspanningen beloond worden: er zijn steeds meer mensen die de rare verhalen over het ras vergeten. Het leukste vind ik verhalen van mensen die op eigen houtje het ras hebben ontdekt en helemaal verliefd zijn geworden.”
“Eén keer per jaar houden we een sportdag en één keer per jaar een stamboekdag voor Trakehnerhouders. De stamboekdag is altijd in juli. Daar worden alle in Nederland geboren Trakehner veulens in het Duitse stamboek opgenomen. Daarnaast hebben we ook een sportdag in september. Hier kun je echt je punten rijden en de sfeer is altijd hartstikke gezellig. Het is een vrij klein ras, nog geen duizend merries per jaar worden gedekt. Hierdoor krijg je een ons-kent-ons-gevoel.”
[caption id=”attachment_98199” align=”alignright” width=”300”] “Een kudde Trakehners in Duitsland, op de stoeterij waar Kostolany de vader van Gribaldi woonde”[/caption]
“Dit gevoel heerst al helemaal tijdens het Trakehner ‘Wereldkampioenschap’ - ook wel Bundesturnier genoemd - dat elk jaar in juni wordt gehouden. Hier strijdt Trakehner tegen Trakehner om de titel in Hannover. Er komen elk jaar ruim vierhonderd Trakehners op af. Dit is echt vakantie voor mij: we gaan hier vaak met een Nederlands team heen en dan zetten we een Hollands kamp op, inclusief oranje vlaggen. Heerlijk! Tijdens die periode zie je iedereen weer terug en kun je lekker bijkletsen. De Trakehnerwereld is echt een hechte familie.”
Bron: Bitmagazine.nl
