9 tekenen dat je geen springruiter bent

1. Hoewel je in principe blij bent met het idee om door de lucht te vliegen, zit je toch liever in een luxe stoel en een keuze aan films.

2. Je worstelt voortdurend om het verschil tussen een cavaletti en een Cornetto te onthouden, hoewel je er vrij zeker van bent dat de 1 een sprong is en de ander niet.

3. Wanneer je een springparcours in de ring ziet staan, is je eerste reactie: “Wat een mooie bloemstukken!”

4. Je verwijst naar oxers als ‘dat soort vierkante sprongen’, terwijl het feit dat sommige sprongen ‘stijlsprongen’ worden genoemd je echt verwart. Staan ze niet allemaal rechtop totdat je ze niet goed springt?

5. Je houdt zo veel van alle sprankelende springpaardenuitrusting dat je paard eruit ziet als een kerstboom en zachtjes rinkelt wanneer hij beweegt, terwijl de zon op je cap glinstert bij elke stap die je zet. Het daadwerkelijke springen is minder aantrekkelijk.

6. Wanneer je de passen meetelt in een sprong, is het minder ‘Een-twee-drie ... JUMP!’ Meer ‘Een-twee ... ARGH! HELP! NEE! HOU OP!’

7. Je bent ervan overtuigd dat de sprong die je net hebt gesprongen enorm was, minstens een meter. Zelfs wanneer je vriend het meetlint haalt en bewijst dat het slechts 33 cm was, blijf je nog steeds beweren dat het niet klopt en je vriend een bril nodig heeft.

8. Je verzamelt eindelijk je moed, richt je paard op de sprong, sluit je ogen en mompelt stille gebeden. Wanneer je je ogen weer opent, ben je veilig aan de andere kant van de sprong. De whoosh van opluchting overweldigt je bijna totdat je je realiseert dat je nog acht sprongen te gaan hebt. Net nadat je jezelf vertelt hoe moeilijk het parcours was, doet de volgende concurrent, een negenjarig meisje, een foutloze ronde.

9. Je besluit om je op dressuur te richten, of misschien gewoon wat paarden te verzorgen.

Naar een idee van Horse & Hound

Bron: Bit & Cap