DSC01782
DSC01782

De Praatstoel: paarden op provinciale grond

Nieuws

De provincie Noord-Holland heeft aangekondigd in 2015 geen paarden meer op gepachte grond toe te laten. Irma Marinusson van Strandhólar maakt zich zorgen. Waar gaan haar IJslandse paarden straks grazen?


“Paardenhouderij en Ruimtelijke Ordening (of Omgevingsrecht, zoals dat tegenwoordig heet) wringen. In veel ruimtelijke plannen wordt niet of nauwelijks rekening gehouden met de paardenhouderij. Nu er steeds meer mensen weten dat paarden voor hun welzijn weidegang nodig hebben, gaat de vraag om ruimte voor paarden het aanbod verder overstijgen.

De provincie Noord-Holland heeft in de wervingsprocedure voor pacht van landbouwgrond in 2015 aangekondigd dat zij geen paarden op de gepachte grond toelaat. In hoeverre dit juridisch standhoudt dient nog te worden onderzocht. De vraag rijst waarom de provincie tot deze drastische aanpassing van de pachtregels wil overgaan en of zij goed heeft nagedacht over waar de paarden dan wel zouden moeten worden gehouden.

Een veelgehoorde opmerking is dat paarden het landschap verrommelen. In sommige gevallen is dit ook inderdaad het geval; beter gezegd: niet de paarden maar hun eigenaren zorgen voor verrommeling. Met name als het gaat om particulieren die kleine stukjes land huren van een boer en daar al snel een schuilhutje opzetten, met loshangende draden een omheining fabriceren en zelf een rijbakje maken. Omdat een en ander illegaal is, wil men er ook geen geld aan uitgeven. De kans dat er gehandhaafd wordt blijft immers altijd aanwezig. Het gevolg is een rommelig geheel.

Denkt de provincie met de nieuwe regel de verrommeling aan te pakken? Ik denk dat het tegendeel het geval zal zijn. Een aantal grote opfokgebieden in Noord-Holland wordt door deze regel getroffen en als het aan de provincie ligt zullen al deze paarden ergens anders moeten worden ondergebracht. Het resultaat zal juist zijn dat die paarden op veel kleinere stukjes land (van boeren gehuurd) komen te staan en daarmee zal de verrommeling alleen maar toenemen.
‘Een beperktere bewegingsvrijheid is niet goed voor de gezondheid van paarden’

Wijzelf hebben een fokkerij voor IJslandse paarden. Ons bedrijf pacht al bijna 15 jaar land van de overheid. Paarden waren nooit een probleem. Sterker: ze gedijden uitstekend en waren een aanwinst voor het landschap. Per 1 januari kunnen wij geen paarden meer op de grond laten lopen, vindt de provincie. De huidige begrazingsdruk op dit moment is gemiddeld 0,6 GVE/ ha. Dit is dus minder dan 1 paard per hectare. Wij zijn daardoor in staat om de percelen om en om te laten begrazen en vrij te laten. Als we geen paarden meer op de gepachte gronden kunnen laten lopen gaan wij naar 8 GVE/ha. Uiteraard leidt dit tot een veel te hoge graasdruk, waardoor wij genoodzaakt zullen zijn tot bijvoeren en het aanleggen van platen waarop de paarden droog gevoerd kunnen worden. Verrommeling ligt dan al snel op de loer. Daarnaast is een beperktere bewegingsvrijheid niet goed voor de gezondheid van paarden, zeker niet van opgroeiende paarden.

Vreemd genoeg worden paarden in verschillende beleidstukken, ook in die van de provincie zelf, genoemd als waardevol voor het landschap. Wij vragen ons af hoe dit zich verenigt met de nieuwe regel. Ook vanuit het oogpunt van paardenwelzijn valt een discussie te voeren.

[row][nine]

De provincie zou er goed aan doen om zich in de paardenhouderij te verdiepen. Waarschijnlijk komt zij dan tot een ander inzicht. De verrommeling en overbegrazing kunnen alleen worden tegengegaan door meer gronden aan paardenbedrijven in pacht uit te geven en te handhaven waar de gronden tegen het vingerende bestemmingsplan in worden gebruikt. De meeste gronden in het buitengebied zijn bestemd voor agrarisch gebruik. Dat wil zeggen: voor de landbouw. Een paardenfokkerij valt hier onder, maar iedere andere vorm van paardenhouderij is daarvan uitgesloten. Er valt veel voor te zeggen om in de structuurvisie en bestemmingsplannen ruimte te maken voor een bestemming ‘paarden’. Zodat er ruimte komt voor paarden in het landschap. Aangezien paarden in Nederland van groot economisch en maatschappelijk belang zijn wordt het hoog tijd dat hieraan structureel gewerkt wordt.”

[/nine][three]






Irma Marinusson runt samen met Siggi Mar de IJslandse stoeterij Strandhólar. Irma verzorgt voor Strandhólar de administratie en helpt Siggi bij de training van de paarden.

[/three][/row]

Waar gaan jouw nekharen van overeind staan? Geef je hier op voor De Praatstoel!

DSC00926