De ongewenste paarden van Amerika

10 maart 2015, 00:00 Nieuws
Paarden raken ‘dakloos’ wanneer eigenaren de zorg niet meer kunnen betalen of geen interesse meer hebben in het eigendom. Paarden worden ouder, raken gewond of worden gevaarlijk in de omgang. De race-industrie staat vaak onder vuur vanwege het afvoeren van paarden wanneer hun carrière voorbij is.

De scenario’s en verhaallijnen van ongewenste paarden verschillen, maar het einde is altijd hetzelfde: slachthuis. Voor paardeneigenaren stijgt op dit moment het aanbod boven de vraag uit, wat voor slachthuizen extra gunstig is.

Feedlots

In het westen van de States beheert het ministerie van Landbouw de paarden, ze worden uit hun eigen territorium gehaald en in kralen gedreven, de zogenoemde ‘feedlots’. Sommige van deze paarden worden geadopteerd. De rest van hen slijt zijn dagen in kralen waar het halve budget van ministerie opgaat aan voedsel en water: zo’n 43 miljoen dollar per jaar. Volgens een rapport van de New York Times in 2013 leven er meer mustangs in paddocks van de regering dan in het wild.

De New York Times maakte het volgende filmpje: (let op: bevat mogelijk schokkende beelden)



Veel van ons zouden het anders willen, maar geen enkel paard heeft garantie op een thuis. Dus wat gebeurt er dan met de paarden in Amerika die niemand wil?

Slachthuizen

Op wetgevend gebied vinden sommigen dat slachthuizen praktische oplossingen zijn voor het opruimen van ongewenste paarden. Anderen vinden ze onmenselijk en wreed. In 2007 behaalden tegenstanders een overwinning, het Congres sloot toen alle paardenslachthuizen in de VS.

Vandaag de dag komen de nadelen van die wet steeds meer boven water.

De paardenvleesindustrie werkt op vraag. Paarden mogen dan misschien niet meer op Amerikaans grondgebied worden geslacht, maar dat wil niet zeggen dat ze niet alsnog worden geslacht. Ze gaan gewoon de grens over. Sinds 2007 is het aantal paarden dat voor vlees naar Mexico en Canada wordt vervoerd gigantisch gestegen, met zo’n 100.000. Paarden worden boven de capacititeit op vrachtwagens geladen, voor gigantisch lange afstanden en krijgen geen water of voer. Op de plaats van bestemming worden ze op een vreselijke manier omgebracht. In Nederland gaat het netjes met een schietmasker, maar dat kennen ze in Mexico niet.

Eu-ban

De problemen zijn afgelopen januari aan het licht gekomen, toen de EU besloot vlees uit Mexico te bannen. Dit na aanleiding van een rapport over vermeende mishandelingen en zorgen over de voedselveiligheid.

In het rapport stonden post-mortem inspecties waaruit bleek dat er geweld is gebruikt tegen de paarden tijdens het transport en/of in het slachthuis. Er werd gemeld dat het waarborgen van de ‘betrouwbaarheid van de leverancier en traceerbaarheid van geneesmiddelen bij paarden van zowel Amerikaanse als Mexicaanse’ afkomst van groot belang is. Dit betekent dat het vlees van paarden die geslacht zijn in Mexico onveilig is voor menselijke consumptie vanwege geneesmiddelen zoals Buut.

Regelgeving

Alex Brown is een paardenwelzijnsadvocaat die dit verhaal al jaren volgt. Dankzij onderzoeksjournalistiek en tripjes naar feedlots en veilingen heeft hij van dichtbij gezien hoe het anti-slacht argument uit verschillende oogpunten is opgebouwd: uit het emotionele-, etische-, gezelschapsdier-, en eigendomsrechtsoogpunt. Brown gelooft dat het meest effectieve in het bestrijden van paardenslacht het verhogen van de waakzaamheid over voedselveiligheid is.

“De gezondheidsregels die gelden voor koeien, schapen en andere vleesvee gelden niet voor paarden. Zelfs wanneer het paard voedsel wordt is het niet geboren als vleesdier. Als de EU zich zorgen maakt over het vlees uit Mexico moeten ze zich ook zorgen maken om het Canadese vlees, want daar is het exact hetzelfde”, aldus Alex.

“We weten dat de Amerikaanse paarden medicijnen hebben gehad. Buut is hier aspirine voor paardeneigenaren. In de race-industrie worden medicijnen nauw toegepast om de paarden rennende te houden en geld te verdienen. De racewereld heeft de slachthuizen nodig en voedt ze. Maar het feit is dat deze paarden niet geschikt zijn voor menselijke consumptie en het is onredelijk om anders te denken.”

Elimineren

De American Veterinary Medical Association publiceerde recent hun mening over het slachten, waarin ze een oordeel gaven over waarom de stopzetting van de slacht problematisch is. “De AVMA is niet pro-slachten. Ideaal gezien zouden er zorgzame huizen zijn voor alle paarden en zou er geen markt zijn voor paardenvlees. We zijn echter van mening dat er een andere financiering en infrastructuur moet worden opgezet om langdurig ongewenste paarden van passende zorg te voorzien, voordat andere opties (zoals de slacht) worden geëlimineerd.”

Vandaag de dag is er nog niets wat daarop lijkt voorgesteld aan het Congres.

Bron: The Horse Collaborative / New York Times