Zes soorten snotneuzen: wat is de betekenis?

Zie je snot bij je paard, stel dan eerst vast hoe het uitvloeisel eruitziet. Stel jezelf vijf vragen: wat is de kleur? Hoe is de consistentie? Is het veel of weinig?  Ruikt het sterk? Is er bloed aanwezig? Vergeet daarbij niet naar je paard zelf te kijken: oogt hij alert? Staan zijn ogen helder? Heeft hij koorts? Eet en drinkt hij normaal?

Afhankelijk van jouw antwoorden, valt de snotneus van je paard vaak onder een van de volgende zes soorten. Het is daarbij belangrijk om te weten dat sommige snotneuzen niet zo veel kwaad kunnen, maar sommige ook levensbedreigend kunnen zijn. 

Snotneus 1: Doorzichtig waterig uitvloeisel, zonder verdere symptomen

Een beetje doorzichtig, waterig snot is vaak een reactie op iets in de omgeving, zoals stof, ammoniak of pollen. Ook paarden met astma of een allergie hebben soms een beetje helder snot in hun neus. 

Paarden die op stal in een stoffige omgeving staan of op een wei staan met veel pollen, hebben een grotere kans op lichte irritatie van de neusholten. Doorgaans voelen deze paarden zich verder niet ziek: ze eten gewoon, hebben geen koorts en hun ogen staan fris. In principe kan dit type snotneus weinig kwaad, al is dit wel een teken om de omgeving in de gaten te houden. Zorg voor voldoende ventilatie in de stal, strooi niet op wanneer het paard in de stal staat, laat het hooi eten van de grond en houdt rekening met een mogelijke pollenallergie. 

Snotneus 2: Veel dik, geel snot uit beide neusgaten. Paard lijkt niet fit.

Geel, dik snot duidt vaak op een virusinfectie of bacteriële besmetting. Een flinke snotneus is vaak een van de eerste tekenen van een virusinfectie. Hoe meer het virus huishoudt, hoe dikker en plakkeriger het uitvloeisel wordt. Zo’n stevige snotneus gaat vaak gecombineerd met hoesten, verminderde eetlust en koorts. In dit geval is het altijd verstandig op een dierenarts te raadplegen.

Influenza, rinitis, maar bijvoorbeeld ook het gevreesde rhinopneumonie kan dit type snotneus veroorzaken. Het EHV4-type (oftewel de ‘luchtwegvariant’) van het rhinopneumonie heeft als een van de voornaamste symptomen neusuitvloeiing. Vaak is deze helder tot geel en wordt deze gecombineerd met symptomen zoals hoesten, verminderde eetlust, koorts, vochtophopingen bij de ledematen en tekenen van vermoeidheid. Een infectie met dit virustype lijkt daarmee sterk op griep. 

Ook verschillende soorten schimmels en bacteriën kunnen voor een dikke snotneus zorgen. Streptococcus equi equi is daar een van de vele voorbeelden van. Deze bacterie veroorzaakt namelijk droes: een infectie van de voorste luchtwegen waarbij abcessen van de lymfeknopen ontstaan. Net als bij een virale infectie gaat een bacteriele ziekte zoals droes vaak gepaard met koorts en een verminderde eetlust. Droes is zeer besmettelijk en vereist niet alleen dringende veterinaire hulp, maar ook isolatie en zeer strikte hygienische maatregelen om verdere verspreiding te voorkomen. 

Soms ligt de oorzaak van dit type snotneus niet in een bacterie of virus. Het kan bijvoorbeeld ook worden veroorzaakt door tandproblemen, zoals een wortelkanaalontsteking.

Snotneus 3: Helderrood, stromend bloed

Een bloedneus bij een paard vereist altijd de hulp of het advies van een dierenarts. Een bloedneus kan ontstaan na heftige inspanning (een zogenaamde longbloeding), maar bijvoorbeeld ook veroorzaakt worden door een bacteriele- of schimmelinfectie. Bijvoorbeeld van de luchtzakjes. 

Foto: Arnd Bronkhorst | Arnd.nl

Luchtzakjes zijn met lucht gevulde holtes net onder de oren, die zorgen voor koeling van de verschillende zenuwen en aderen die richting de hersenen lopen. Het weefsel tussen deze zakjes en de belangrijke aderen van het hoofd is maar heel dun. Wanneer een (schimmel)infectie zich door dit weefsel en de aderen heen werkt, loopt dit vrijwel altijd fataal af. Bij zo’n heftige bloedneus stroomt het bloedt uit beide neusgaten en wordt het met de seconde erger. Binnen enkele minuten kan het al met het paard gedaan zijn. 

Hoewel een bloedneus nooit een goed teken is, kan het ook een iets onschuldigere oorzaak hebben, bijvoorbeeld wanneer het paard zich heeft gestoten of omdat er iets in de neus dwars zit. Ook in die gevallen is de hulp van een dierenarts vaak noodzakelijk. 

Snotneus 4: Opgedroogd, donker bloed gemengd met uitvloeiing

Een uitvloeiing van stukjes opgedroogd bloed, vaak vermengd met normaal tot dik snot, duiden op een reeds gestolde bloeding. Soms is dit het resultaat van een bloedneus na inspanning, maar het is ook een klassiek symptoom van een zogenaamd ethmoïd hematoom. Vooral wanneer deze uitvloeing maar uit één neusgat komt. Het nthmoid oftewel ‘zweefbeen’ is een beenderige structuur achterin de neusholte. Hier kan een bloederig gezwel ontstaan, wat een beetje lijkt op een tumor. Symptomen zijn (gestolde) neusbloedingen, kopschudden, een stinkende adem en een afwijkend geluid van de ademhaling. Deze aandoening kan zowel medicinaal als operatief behandeld worden, maar de kans op terugkeer is jammer genoeg aanzienlijk.

Snotneus 5: Crèmerige uitvloeiing uit één neusholte

Een cremerige uitvloeiing uit één neusholte is vaak een voorteken een beginnende bacteriele infectie. Vaak gaat een dergelijke uitvloeiing gepaard met koorts en algehele malaise. Het kan duiden op een beginnende infectie van de keelzakjes, een droesbesmetting, of tandproblemen. Blijft dit onbehandeld, dan zal de uitvloeiing op den duur overgaan in het tweede of derde scenario, waarbij er uitvloeiing of zelfs bloed uit beide neusholtes komt. 

Snotneus 6: Schuimerig snot met stukjes

Plotseling schuimerig snot met kleine brokjes kan duiden op een slokdarmverstopping, zeker wanneer het paard schokkende bewegingen maakt. Dit ziet er vaak erg naar uit, omdat het lijkt alsof het paard stikt. Dit is niet het geval, want de luchtwegen zelf zijn niet geblokkeerd. Het paard kan het echter wel benauwd krijgen, omdat het paard het voer via de mond en neus naar buiten probeert te werken. Soms is de hulp van de dierenarts nodig om de blokkade weg te duwen.

Bron: The Horse