Coverwedstrijdwinnaar Jenai Davis: ‘Happy & Honored

Jenai Davis woont samen met haar man, 4 katten, 2 honden en 2 pony’s op een boerderij midden in de natuur in Noord-Amerika. “Mijn relatie met paarden begon toen ik jong was. Al mijn ‘besties’ hadden paarden en in de weekenden leefde ik tussen de paarden. Voeren, verzorgen, rijden, elke kans die ik kreeg, greep ik ook aan. Sinds ik me kan herinneren, heb ik warme gevoelens voor paarden.”

Bewondering

”Later werd ik stalmanager bij een eventingstal met allemaal volbloeden. Daarna ging ik werken bij een farmaceutisch bedrijf en werkte ik in hert veld bij Hunter/Jumper events in het hele land. In die tijd heb ik de meest diepgaande verbindingen gekregen en ervaren met paarden. Zoveel respect en bewondering voor een dier, dat had ik nog nooit eerder ervaren. Ik was onder de indruk van de discipline; en vooral van het atletisch vermogen van het paard, maar eigenlijk realiseerde ik me dat ik het gewoon leuk vond om gewoon bij paarden te ‘zijn’ op hun meest eenvoudige, natuurlijke en stilste momenten.”

Mijn heiligdom

“Gewoon er zijn. Communiceren. ’Hanging around’. Ademen. Hun essentie. Fluisteren. Paarden hebben veel te zeggen en veel te geven als je rustig luistert. Er is wederzijdse liefde en respect. Er is niets meer nodig dan dat. Dieren, en vooral paarden, zijn mijn heiligdom. Mijn kunst en stijl is een directe weerspiegeling van alle ervaringen. Het is mijn passie.”

‘Schop onder mijn kont’

“Nostalgisch, sentimenteel, emotioneel, humeurig, warm en verhalend. Ik vond het erg leuk om deel te nemen aan de wintereditie van de Bit Coverwedstrijd. Vooral omdat het een schop onder mijn kont was en een enorme inspiratie om iets te doen waar ik normaal niet de kans voor krijg. Ik houd van winterse taferelen, de tijd van het jaar. Het gezellige vakantiegevoel, het sentiment, het verlangen, de magie, de herinneringen aan het kind zijn, alles.”

Warme, knusse gevoel

“Ik krijg niet vaak de kans om winterse taferelen te creëren. Het lijkt erop dat ik in deze tijd van het jaar altijd andere werken en opdrachten afrond. Deze wedstrijd kwam op een perfect moment. Het begon net te sneeuwen! Ik had dat warme, knusse gevoel dat ik altijd krijg... en had veel van mijn werk ingepakt en afgerond. Het was zeker een enorme uitdaging om ook aan de omslag van een tijdschrift te denken. Niet iets waar wij schilderkunstenaars normaal gesproken over nadenken. De plaatsing van een logo, ruimte voor coverteksten, samenhang in het palet, enz. Maar ik houd van uitdagingen. het zet me aan het denken.”

Winterse werk

“Ik denk dat dit winterse werk altijd iets was waar ik op een bepaald moment diep in mijn psyche naar verlangde om te schilderen. Het kwam bij me op als een vlam van een lucifer. Direct. Een herinnering van onze voskleurige mini, de eenogige Shetlander Fred. Een opgewerkte, nieuwsgierige Shetlander die altijd dicht bij zijn maatje - een oudere pony - blijft.”

“Enkele jaren geleden waren de kleinkinderen en ik aan het sleeën en we bouwden in een opwelling ook een kleine sneeuwpop, een ruwe versie. Geen gezicht, geen armen, niets bijzonders. We kwamen niet verder dan drie grote sneeuwballen. De volgende dag zag ik kleine Fred daar met die sneeuwpop. Het sneeuwde als in het kerstverhaal van Charles Dickens.”

“En kleine Fred was bedenkt met sneeuw en stapte driftig rondjes rond de sneeuwpop. ‘Stopping, stamping and staring’ Een kostbaar moment waar mijn inspiratie vandaan kwam voor dit ontwerp. En natuurlijk ook het liedje Winter Wonderland van Parson Brown. Kleine Fred ontdekte die dag de magie van Winter Wonderland.”

Dankbaar 

“Veel dank aan Bit Magazine, Paard Verzameld en Joyce Ter Horst, voor deze Coverwedstrijd en de herinnering aan dat gouden moment van jaren geleden, zodat ik het eindelijk kon schilderen. Heel dankbaar en vereerd.”

Bron: Bit & Cap